با منصور برزگر،علی پروین کشتی گیرها در کافه خبر/ بازیگر نشدم چون می خواستم تختی باشم نه حبیبی

فرهاد عشوندی - زاوش محمدی - خبرگزاری خبرآنلاین:منصور برزگر از آن چهره های دوست داشتنی است،کسی که سال های سال خاک کشتی را خورده است اما شاید آن طور که باید به آن چیزهایی که دلش می خواسته نرسیده است.با این حال او برای خانواده کشتی حکم علی پروین فوتبالی ها را دارد،حرفش برای خیلی ها حجت است و به قول خودش:«هر حرفی که بزنم به آن عمل می کنم.اخلاقم کلا این شکلی است.» 

او مهمان ما در کافه خبر بود.برزگر آمد و تاریخ را سال به سال ورق زد.از خودش و برادرش که خوشتیپ های زمان خودشان بودند گفت و از پیشنهاد های مختلفی که برای بازی در فیلم های مختلف سینمایی رد کرده است:«من کارم مشخص است.کشتی گیر بودم و حال مربی کشتی،بازیگری به من نمی آید.پیشنهاد های زیادی داشتم اما همه آنها را رد کردم،همان طور که تختی این پیشنهاد ها را رد کرد و دقیقا راهی را رفت که باید می رفت.»

روس ها به مربی و تئورسین خود یوری شامرادف می بالند و ما به منصور برزگر. کسی که علی پروین کشتی بود و همه عنوان ها را کسب کرد! خودتان بگویید که چگونه شدید منصور برزگر؟

خیلی خوشحالم بعد از گذشت بالای نیم قرن و حدود 54 سال در کشتی بودن، تبدیل به یک چهره ای شدم که در ایران و خارج کشور بهم احترام میگذارند و مرا می شناسند. مردم در خیابان مرا می بینند و به من لطف دارند و برخورد مردم با من این مساله را به من ثابت می کند که صادقانه کار کردم. من هیچوقت به مال دنیا طمع نداشتم و خالصانه برای این مردم کار کردم. من هیچوقت به خاطر منافع شخصی منافع ملی را نفروختم و سعی کردم حق کسی را ضایع نکردم. من یکبار جمله ای را در تلویزیون گفتم که خیلی باعث سر و صدا شد. من دوبار ضرر کردم. یکبار قبل انقلاب کراوات نمی بستم و الان ریش نمیذارم.

ماشالله اون زمان هم خوشتیپ بودید الان هم خوشتیپ هستید!

دوران جوانی ما یک بازیگر آمریکایی به نام پل نیومن بود که شباهت زیادی به من و برادرم داشت و اگر در آن زمان انگلیسی صحبت می کردم همه مرا با او اشتباه می گرفتند.

پس شما هم عاشق فیلم های وسترن بودید؟

آن زمان تلویزیون نبود تفریح ما سینما بود. ما در منطقه سرسیبل زندگی می کردیم و جمعه ها به همراه برادرم به سینما می رفتیم. شاید باورتان نشود اما در یک روز شاید چهارتا فیلم نگاه می کردیم. اون زمان هم فیلم های وسترن مطرح بود و ما هم عاشق بازی جان وین و داگلاس بودیم. ما تفریحی جز سینما نداشتیم و به نظر من تفریح سالمی بود. اما متاسفانه الان نه تفریحی وجود دارد نه انگیزه ای. زمان ما کسی که درس می خواند می دانست کار دارد یا کسی که به دنبال هنر می رفت می دانست از هنرش استفاده می شود اما در حال حاضر کسی که درس می خواند از کارش مطمئن نیست.

شما چرا هنرپیشه نشدید؟ اون زمان تب فیلم فارسی داغ بود و شما خوشتیپ بودید.

اون زمان پیشنهادهایی داشتم حتی همین چند سال پیش از طرف سریال پایتخت پیشنهاد داشتم که نقش مربی کشتی را بازی کنم اما قبول نکردم.
چرا قبول نکردید؟ هم دوره های شما خیلی ها بازیگر شدند
درسته اما من غیر از کشتی و کارم به چیز دیگری فکر نکردم. در آن زمان من امامعلی حبیبی و تختی را الگوی خودم قرار دادم. آقای حبیبی بازیگر شد و حتی به مجلس رفت اما تختی نرفت و تختی تختی شد. امامعلی حبیبی قهرمان دنیا بود حتی در بازیگری هم موفق بود اما هیچگاه نتوانست چهره تختی را به دست بیاورد.

اما فردین رفت در دنیای سینما و فردین شد!
فردین دیگر ورزشکار نشد. همه دنیای فردین شده بود سینما و دیگر به سمت ورزش نیامد. من ترجیح دادم در کشتی بمانم و به کارم ادامه بدهم چون عاشق کارم بودم.
اول مصاحبه شما را علی پروین کشتی خطاب کردیم. شما هم سن علی آقا هستید و اینکه هم شما و علی آقا پروین چشم روشن هستید و دیسیپلین خاص خودتان را دارید و میشه گفت کمی دیکتاتور هستید.
راستش شاید از بیرون که نگاه می کنید اینگونه به نظر برسد اما ما دیکتاتور نیستیم. به نظر من باید در هر کاری قاطعیت داشت. حتی اگر تصمیمی گرفته می شود و آن تصمیم غلط هم باشه و من منصور برزگر به تصمیمم اعتقاد داشته باشم موفق می شوم.

اما دیسیپلین شما بیشتر مواقع جواب داد
من هشت دوره سرمربی تیم ملی بودم و همیشه سعی کردم روی تصمیمات خودم پا فشاری کنم و عموما جواب گرفتم. البته تصمیمی که گرفته می شود نظر من منصور برزگر نیست. این تصمیم توسط سرمربی و شورای فنی تیم ملی گرفته می شود. شما در حال حاضر می بینید که رسول خادم پای تصمیماتی که می گیرد ایستاده و به نظر من این خصوصیات او می تواند از رسول مربی بزرگی بسازد.

پس شما هم قبول دارید رسول خادم دیکتاتورانه رفتار می کند.
رسول خادم دیکتاتورانه رفتار نمی کند. من با شما مخالفم. تصمیمی که گرفته می شود اول در شورای فنی بررسی می شود و بعد نتیجه گیری می شود. این طور نیست که یک شخص بخواهد حرف اول و آخر را بزند.

شما هم همیشه پای حرف های خود ایستادید و جواب هم گرفتید.
من علیرضا رضایی را به مسابقات جام جهانی چاتانگا بردم که دچار مصدومیت شد و نتوانست نتیجه خوبی کسب کند و از این بابت ناراحت بود اما بعدا این اتفاق برای رضایی خوش یمن بود. کشتی گیر های ما تا زمانی که خودشان مربی نشوند مفهوم تصمیمات آن زمان ما را نمی توانند درک کنند. کشتی گیر های ما مثل رضایی، اکبر فلاح و ... تازه متوجه می شوند آن زمان چرا بر روی تصمیمات خود پافشاری می کردیم.

شما در دهه شصت یک سری کشتی گیر داشتید که کمی بزن بهادر بودند و حاشیه ای برای شما ایجاد می کردند.
درگیری و حاشیه همیشه در کشتی وجود دارد. اگر نباشد باید به آن شک کرد. یک روزی من به همراه مربی تیم روسیه درباره همین درگیری ها صحبت می کردیم و من می گفتم در مسابقات ما درگیری شده است که مربی روسیه گفت در مسابقات انتخابی ما هفت تیر کشی می شود. من در طول سا هایی که کار کردم همه نوع آدم تمرین می کردند. از وزیر گرفته تا لات و چاقو کش. اما هیچوقت کسی به من و کشتی اهانت نکرد.

یعنی می خواهید بگید بهروز یاری با شما مشکل ندارد؟
بهروز یاری در برخورد رو در رو مشکلی ندارد اما شنیدم پشت سرم حرف هایی زده است.

خیلی ها می گفتن شما در آن زمان امیر خادم را بیشتر دوست داشتید.

نه اصلا اینطور نیست.
عباس مجیدی بارها گفته من در انتخابی ها امیر خادم را شکست می دادم اما این امیر خادم بود که به مسابقات اعزام می شد.
نه اصلا اینطوری نیست. عباس مجیدی هیچوقت خادم را شکست نداد. مجیدی در کدام مسابقات مدال گرفت؟ بهروز یاری هم همچنین. در سال 1990 ما مسابقات انتخابی گذاشتیم که امیر خادم هم آیت واگذاری و بهروز یاری را شکست داد اما کمیته فنی بهروز یاری را به مسابقات برد و توانست مدال بگیرد. ما همیشه مسابقات انتخابی برگزار می کردیم و امیر خادم همواره برنده می شد.

در بین شاگردهای شر و شورتان با کدام شان راحت بودید؟
پدر بهروز یاری از دوستان نزدیک من بود و رابطه خوبی باهم داشتیم اما هیچوقت بین آنها تفاوت قائل نشدم. من بارها گفته ام اگر بهروز یاری در آن زمان افکارش را در جهت مثبت قرار می داد یک فرد بزرگ برای این کشور می شد اما حیف....

کشتی ما از قدیم جزو تیم های برتر دنیا بوده اما در این سال ها می بینیم که تیم های شرق آسیا هم مدعی کسب مدال شدند
متاسفانه در این چند سال های اخیر هیچ برنامه ای برای رشد استعدادهایمان در کشور نداریم. کشورهای دیگر علم روز را وارد روزش کرده اند اما ما همچنان به صورت سنتی ورزش را اداره می کنیم. ما سال ها پیش دکتر تغدیه به تیم اضافه کردیم اما همه به ما خندیدند. اما شما نگاهی به تیم های روسیه و آمریکا نگاه کنید می بینید از همه نظر از ما جلو هستند.

این روزها بحث پرویز هادی و مسابقه انتخابی که برگزار شد در کشتی داغ است نظر شما چیست؟
من نمیدانم آقای هادی به چه چیزی اعتراض می کند. بازی انتخابی برگزار شده و شما بازی را واگذار کردی. شما از سه بازی دو بازی را واگذار کردی و جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمی ماند. هادی می گوید مصدوم بود. آقای هادی اگر شما مصدوم بودی باید نامه ای به فدراسیون می نوشتید و شرایط خود را برای آنها توضیح می دادی. شما وقتی روی تشک حاضر می شوی یعنی آماده کشتی گرفتن هستی. به نظر من جای هیچ حرف و حدیثی نیست و اشتباه از خود پرویز هادی بود.

منصورخان ما پس از علی دبیر نتوانتسیم مدال طلای المپیک بگیریم به نظر شما مشکل ما در این سال ها چه چیزی بوده؟
متاسفانه ما هیچوقت برای المپیک برنامه ریزی نمی کنیم. المپیک هر چهارسال یک بار برگزار می شود یعنی از فردای پایان بازی ها ما باید به فکر چهار سال بعد باشیم اما 3 سال و نیم در خواب هستیم و6 ماه مانده به مسابقات تازه یادمان می افتد که قرار است به المپیک برویم. ما هیچوقت اینطوری نمی توانیم موفق بشویم. کمیته ملی المپیک در این چهار سال کجا بوده؟ چه برنامه ای برای ورزش نوشته؟ ما هر وقت بعد از هر المپیک برای المپیک بعدی برنامه ریزی کردیم بدانید موفق خواهیم شد اما تا زمانی که سیستم را تغییر ندهیم به جایی نخواهیم رسید.

256 41