ران تو دوای هر چه دردم!

به بهانه افزایش قیمت مرغ در روزهای اخیر

ای مرغ عزیز و خوشگل من
زینت دِه خوان و محفل من
جانم به فدای بال‌هایت
سر را بنهم به زیر پایت

ران تو دوای هر چه دردم
همواره به دور تو بگردم
خوشمزه و خوش طعم و لذیذی
با این همه دوری‌ات عزیزی

هر شکل تو را پَزند زیباست
از رنگ رخ تو این هویداست
یک عده تو را کباب خواهند
یک عده ولی پُر آب خواهند

با رنگ طلای زعفرانی
با عشوه و ناز آنچنانی
بر روی پُلو چه خوش نشینی
هر جا که روی تو قدر بینی

گاهی شکم تو پر نمایند
اینگونه شوی بسی خوشایند
آن لحظه که میشوی سوخاری
از حال دلم خبر نداری!

خواهد که تو را به دست گیرد
تا اینکه به پای تو بمیرد
از هر نظری تو دلربایی
دردا که به پیش ما نیایی

با این همه حُسن انحصاری
در سینه چرا وفا نداری؟
با ما ز چه رو تو سر گرانی؟
گویی که به طعنه: لن ترانی!

در خانهء ما مگر چه دیدی؟
حرف و سخنِ بدی شنیدی؟
کاین نرخ ِ گران به خویش بستی
رفتی، دل ما عجب شکستی

با ما تو بیا و مهربان باش
کمتر به کمند این و آن باش
"گفتن ز من از تو کار بستن"
این بند ز دست و پا گسستن
" فرزند خصال خویشتن باش"
برگرد و فروغ انجمن باش...!

مجید مرسلی

6060