«طرفداران اندیشه اشاعره در میان اهل سنت بسیار زیادند و متاسفانه میان شیعیان هم تاثیراتی داشته و کار به جایی رسیده که برخی از مسلمانان متدین و آدم های خوب عقل را تخطئه کرده و برخی افراد کج فهم در میان ما، این مسئله را آن قدر تنزل داده‌اند که می‌گویند هر کاری آقای زید بگوید خوب است، پس خوب است! در حالی که شیعه 1400 سال است با این طرز تفکر مبارزه می‌کند.»

به گزارش خبرآنلاین، حجت‌الاسلام والمسلمین سروش محلاتی در سلسله مباحث «دین و عدالت» با بیان این که هیچ مسلمانی نیست که به خداوند نسبت ظلم بدهد، گفت: اما مسئله این است که اگر ما بخواهیم روابط انسانی خودمان را بر اساس عدالت شکل بدهیم چه رابطه ای بین این عدالت و عدل الهی وجود دارد.

وی به برخی از آیات اشاره کرد و گفت: امروزه برخی استدلالهایی که برخی علما دارند با استناد به همین آیات است. به عنوان مثال برخی که معتقدند تفاوت بین دیه و قصاص مرد و زن ظلم است و لذا این حکم نمی تواند حکم الهی باشد. البته ماکاری با درست یا غلط بودن نتیجه گیری این افراد نداریم، اما نکته این است که همین آیات مبنای استدلال آنان قرار گرفته است. چرا که خداوند در آنها از ظلم در تشریع و تکوین به مسلمان و کافر اعلام برائت میکند.

وی با طرح این سوال که «چرا ما شیعیان صفت عدالت خداوند را جزو اصول مذهب خود قرار داده‌ایم و مگر در این زمینه اختلاف نظری وجود دارد؟» پاسخ داد: اهل حدیث و اهل سنت نیز معتقدند خدا عادل است. اما تفسیر آنها از عدالت با تفسیر ما متفاوت است.

استاد حوزه علمیه قم توضیح داد: فرق در این است که آنها می گویند هر کاری خداوند انجام دهد عدل است و ما اصلا نمی فهمیم عدالت چیست. اما ما (عدلیه و معتزله) در برابر این عقیده می گوییم عدالت یک واقعیت است، مستقل از شریعت. کار بد، بد است حتی اگر خداوند نفرموده باشد. ما زشتی ظلم و خوبی عدل را درک می کنیم و بعد از آن می گوییم خداوند به زشتی دستور نمی‌دهد.

به گفته سروش محلاتی، نتیجه ی تفکر در خط سیر اشاعره این است که فرد هر کاری را انجام می دهد و بعد مدعی می شود چون خدا به این کار فرمان داده این فعل ظلم نیست. تفاوت اینها با سایر ظالمین این است که به ظلم خود مارک امر خدا و یک پوشش دینی هم می زنند.

وی ادامه داد: این اندیشه همچنان در میان اهل سنت بسیار زیاد است و متاسفانه میان شیعیان هم تاثیراتی داشته و کار به جایی رسیده که برخی از مسلمانان متدین و آدم های خوب عقل را تخطئه کردند. برخی از کج فهم ها در میان ما، این مسئله را آن قدر تنزل دادند که گفتند هر کاری را آقای زید بگوید خوب است، پس خوب است! و هر کاری که بگوید بد همان می شود بد. ما عدلیه ایم و 1400 سال با اشاعره بحث کرده ایم که خداوند حق ندارد کاری خلاف ظلم انجام دهد چه برسد به دیگران!

حجت‌الاسلام سروش در بخش دیگری از سخنانش با تأمل در دعاهای قرآن کریم گفت: توحید قرآنی به ما اجازه نمی دهد احدی را به جز خدا با نام رب بخوانیم و اشتباهی که مشرکین می کردند این بود که می گفتند خداوند جهان را آفرید و سپس افرادی را برای مدیریت آن گماشت و امور را به آنان تفویض کرد. خطای دوم آنها این بود که می گفتند راضی کردن این خالق که توقعات زیادی دارد سخت است ولی راضی کردن این ارباب که اتفاقا کارها هم به عهده آنهاست راحت است.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: این مشکل بین برخی مسلمانان هم هست. عده ای می گویند راضی کردن خدا سخت است. اطاعت خدایی که می گوید نماز بخوان، در این گرما روزه بگیر، مال حرام نخور و ... کار دشواری است. اما راضی کردن امام حسین(ع) راحت است. با یک گریه کردن و نذری دادن می توان دلش را به دست آورد. اما باید توجه کنیم، این آن تلقی ای است که قرآن با آن مبارزه کرده و شرک آلود است.

وی با قرائت فرازی از کتاب استاد شهید مطهری از قول ایشان ادامه داد: «اگر در میان مسلمانان هم کسی چنین اعتقادی داشته باشد که در کنار دستگاه سلطنت ربوبی، سلطنت دیگری هم وجود دارد و در مقابل آن دست اندر کار است، چیزی جز شرک نخواهد بود. اگر کسی گمان کند که تحصیل رضا و خشنودی خدای متعال، راهی دارد و تحصیل رضا و خشنودی فرضاً امام حسین(علیه السلام) راهی دیگر دارد و هریک از این دو، جداگانه ممکن است سعادت انسان را تأمین کنند، دچار گمراهی بزرگی شده است. در این پندار غلط چنین گفته می‌شود که خدا با چیزهایی راضی می‌شود و امام حسین(علیه السلام) با چیزهای دیگر؛ یعنی مثلاً خدا با انجام دادن واجبات و ترک گناهان خشنود می‌گردد، ولی امام حسین(علیه السلام) با این امور کاری ندارد. رضای او در این است که مثلاً برای فرزند جوانش علی اکبر(علیه السلام) گریه یا دست‌کم تباکی کنیم؛ یعنی حساب امام حسین از حساب خدا جداست! و چنین نتیجه گرفته ‌شود که تحصیل رضای خدا دشوار است؛ زیرا باید کارهای بسیاری را انجام داد تا او راضی گردد، اما تحصیل خشنودی امام حسین(علیه السلام) آسان است و فقط با گریه، عزاداری و بر سر و سینه ‌زدن به ‌دست می‌آید و زمانی که خشنودی امام حسین(علیه السلام) حاصل شد، او در دستگاه خدا نفوذ دارد و شفاعت می‌کند و کارها درست می‌شود.»

 سلسله مباحث حجت الاسلام و المسلمین محمد سروش محلاتی تحت عنوان «دین و عدالت» که از ابتدای ماه مبارک رمضان آغاز شده، هر شب ساعت 22:15 در کانون توحید واقع در میدان توحید، خیابان پرچم برقرار است.

6060

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 548822

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۲۳:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۱
    0 0
    احسنت
  • بی نام A1 ۰۰:۲۱ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۲
    0 1
    عالی بود . اما پس تکلیفه آنهمه روایت و حدیث ها چه میشود که عزاداری برای امامان به اندازه بهشت رفتن است.و تناقضات فراوان است. چاپ هم نکن ، اما این خبرت به شدت عالی بود.
  • بی نام A1 ۰۰:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۲
    0 0
    کلا این تفکر که در عنوان آمده بی معنی هست ما همه آفریده خدا هستیم و برای رضای او گام بر می داریم.
  • شهاب از تبریز IR ۰۴:۳۷ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۲
    0 0
    سلام بخدا من حاضرم دست این ادم ببوسم که با این شهامت به این شبهه خطرناک پاسخ داده واتفاقا ریشه بسیاری از فسادها وگناهان وخطاهای ما همین اشتباه برداشت هاست.