«خبرجنوب» نوشت: آن زمان که مشیرالملک در مسیر شیراز- بوشهر، پلی ساخت تا مسافران راحت تر بتوانند این مسیر را طی کنند و از سیلاب های رودخانه در امان بمانند، هیچ گاه تصور نمیکرد روزی فرا رسد که این پل به سکوی پرش جوانان تبدیل شود که قصد آب تنی دارند و یا کودکانی که از دیوارهای شکسته آن بالا میروند تا عکس سلفی بگیرند و یا بر روی سنگ های تراش خورده آن تبلیغات تانکر حمل آب و تعمیرات خودرو حک شود.

اينجا پل مشير است؛ پل تاريخي كه قدمتش به دوره قاجار برمي گردد و در حال حاضر در كنار جاده اصلي شيراز- بوشهر بعد از روستاي خان زنيان قرار گرفته، پلي كه روزگاري مسير اصلي مسافران بود و هم اينك به دليل رودخانه كم آبي كه همچنان از زير پل جاري است، به تفرجگاه بين راهي تبديل شده است.

پل مشير توسط ميرزاابوالحسن خان وزير ملقب به مشيرالملك ساخته شده است. اين پل از مصالح سنگ و گچ ساخته شده و در ساخت پي ها و بسترسازي بين دهانهها از مصالح سنگ با ملات ساروج استفاده شده است. پل داراي دهانه هايي با طاق هاي جناغي است كه بزرگترين دهانه پل در مركز و كوچكترين آنها در بخش انتهايي پل واقع شده. بخش ورودي پل و در فاصله بين دهانه ها بر لبه پايهها، موج شكن هاي نوك تيز به شكل عدد هشت ايجاد شده است كه اين موج شكنها از پل در موقع برخورد جريان هاي سيلابي حفاظت مي كند.

در نماي پل از سنگ هاي تراش خورده استفاده شده و در انتهاي شرقي آن نيز اتاقك كوچكي ديده مي شود كه سقف گنبدي دارد و محل اسكان نگهبان پل بوده است.

پل مشير در سال 1378 و به شماره 2411 در فهرست ملي به ثبت رسيده است و هم اينك در آستانه تخريب كامل قرار دارد. آسيبهاي وارده بر بنا بسيار زياد است و آن طور كه كارشناسان ميراث فرهنگي معتقدند، نزديك به 60 درصد بنا تخريب كامل شده و احياي آن تنها با صرف هزينه اي هنگفت ميسر است كه به دليل نبود اعتبارات لازم، ممكن نيست.

اين پل تاريخي كه روزگاري نه چندان دور محل عبور و مرور مسافران بوده به دليل تخريب چند پايه و احداث پل جديد، كاربرياش را از دست داده و در حال نابودي است. در حال حاضر 3 دهانه اين پل به طور كامل تخريب شده و پايه هاي آن نيز قابل مشاهده است. همچنين اتاقك نگهباني پل در آستانه فرو ريختن است اما دو دهانه ديگر آن وضعيت بهتري دارد.

پل مشير به رغم آسيب هايي كه ديده هنوز هم زيباست و مي توان معماري خاص دوره قاجاري با استفاده از مصالح محيطي را به وضوح ديد.

هرچند قسمتي از تخريب هاي وارده بر بنا به عوامل محيطي برميگردد اما آسيبهاي انساني هم بر پيكره اين پل كم نيست. يادگارنويسي هاي متعدد و تخريب سنگهاي تراش خورده با پتك، تنها بخشي از آسيبهاي وارده به اين بناي ملي است، بنايي كه حتي يك تابلوي معرفي ندارد و همچنان مهجور است.

اين روزها وقتي به نزديكي اين پل تاريخي مي رسي، مسافران بسياري را مي بيني كه زير طاق هاي اين پل نشسته اند و خودروهاي خود را در كف رودخانه كم آب منطقه پارك كرده و مي شويند. كمي آن طرف تر از اين پل هم گله گوسفندان ديده مي شود كه به چرا آمده اند.

بنابر اين گزارش، عمق رودخانه اي كه از زير اين پل جاري است متغير مي باشد و در برخي قسمت ها به 5/2 متر هم مي رسد و اين موضوع باعث شده طاق هايي از پل به سكوي پرش شناگران تبديل شود اما نكته جالب توجه اين است كه به دليل نبود راه دسترسي بر فراز پل، شناگران مجبورند از ديوارهاي سنگي بنا كه حدود 5 متر است بالا بروند!

قسمتي از پل هم كه آسيب هاي بيشتري ديده و به ديوار شكسته اي بيشتر شبيه است و پلكاني هم شده، محل مناسبي براي بازي كودكان است تا بر فراز آن بروند و عكس سلفي بگيرند و به گمان خودشان، پل را فتح كرده اند!

پل مشير با مصائب بي شماري روبه روست و به باور فعالان حوزه ميراث فرهنگي، چنانچه بي مهري ها نسبت به پل ادامه يابد و تلاشي براي حفاظت و مرمت آن نشود، به طور حتم تا چندسال ديگر اثري از اين پل و يادگار دوره قاجار در مسير شيراز- بوشهر باقي نخواهد ماند.

در اين رابطه سيامك بصيري، كارشناس حوزه فني اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري فارس به خبرنگار ما ميگويد: قسمت هاي عمده اي از پل به علت طغيان رودخانه تخريب و نابود شده است و امكان احياي آن وجود ندارد.
وي ادامه مي دهد: هزينه مرمت و حفاظت از اين اثر تاريخي به دليل آسيب هاي وارده بسيار هنگفت است و بي ترديد ميراث فرهنگي به تنهايي نمي تواند پاسخگوي آن باشد.

اين كارشناس حوزه مرمت با بيان اينكه ميراث فرهنگي به تنهايي متولي حفاظت از اين اثر تاريخي نيست، مي افزايد: ادارات راه و شهرسازي و آب نيز بايد در اين عرصه ورود كنند تا بتوانيم پل تاريخي مشير را دوباره احيا كنيم.وي در ادامه پيشنهاد مي كند: برخي از هزينه هاي مرمت و حفاظت اين پل نيز مي تواند از موقوفه مشير تامين گردد چرا كه مشيرالملك در دوره قاجار، بناهاي عام المنفعه و موقوفات متعددي را در فارس احداث كرده كه مي توان به پل ها، كاروانسرا و آب انبارهاي متعددي اشاره كرد.

4747

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 540873

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 13 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • محمد US ۰۱:۲۶ - ۱۳۹۵/۰۳/۰۹
    4 0
    ما تو ایران پلهایی داریم مال زمان هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان. این پل که قدمتش حد اکثر200ساله، از هر لحاظ قابل مقایسه بااون آثار برجسته وپر اهمیت باستانی نیست.
    • بی نام A1 ۱۰:۳۲ - ۱۳۹۵/۰۳/۱۰
      1 2
      شما 2 تا از اون پل ها رو به ما و ملت معرفي گنيد ممنون ميشم
  • بی نام IR ۰۴:۵۲ - ۱۳۹۵/۰۳/۰۹
    0 3
    این پل با روستای خان زنیان 200 کیلومتر فاصله دارد. خان زنیان نزدیک شیراز است و این پل در 30 کیلومتری شهر برازجان در استان بوشهر