به گزارش روابط عمومی مدرسه تئاتر و تماشاخانه سهنقطه، نام فوگارد در ایران غالباً با آثار معروفش که قبل از سقوط رسمی نظام تبعیض نژادی نوشته، مطرح بوده است.
آثاری چون «سلام، خداحافظ» ، «بوسمن و لنا» ، «سیزوئه بانسی مرده است» و یا «جادهای بهسوی کعبه».در نشستی تخصصی که با عنوان « چالش مرگ و زندگی در آثار متأخر آثول فوگارد » به وسیله «پژوهشکدهی هنرهای دراماتیکِ کارگاه نوآوران ادبیات» و با همکاری «مدرسه تئاتر و تماشاخانه سه نقطه» برگزار می شود، نمایشنامههایی که فوگارد از سال 2000 به بعد نوشته است از جمله: «غمها و شادیها» (2001) ، «ویکتوری» (2007) ، «بازگشت به خانه» (2009 - این نمایشنامه دنبالهای است بر نمایشنامهی دیگری از او به نام «آواز دهکده» نوشتهی 1996) ، «لوکوموتیوران» ( 2010) و «سایهی مرغ مگسخوار» (2014). بررسی می شود.
این آثار همگی به فارسی ترجمه شدهاند و در نشست پژوهشی نوآوران ادبیات به نقد و بررسی نمایشنامههای اخیر فوگارد میپردازند.
آثول فوگارد نمایشنامهنویس آفریقای جنوبی، متولد 1932 سفید پوستی است که تمام عمر خویش را صرف مبارزه با تبعیض نژادی کرده و حتی پس از پایان رسمی و قانونی تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی، در آغاز دههی 1990 نیز دست از مبارزه برای رفع بیکاری، گرسنگی، فقر و تبهکاری و ستیز با بیماریهای مهلکی همچون ایدز برنداشته است و این مبارزه را هماکنون نیز ادامه میدهد.
۵۷۵۷
نظر شما