عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در آغاز مطلبش نوشته است:
«مدتهاست در این اندیشه ام تا اگر یک دانشجوی دکتری در حوزه تاریخ ایران موضوعی خواست، به رغم خواست خودم که به طور معمول موضوع را به دانشجو پیشنهاد نمی دهم، به او بگویم در باره پیشینه رابطه شهریاران ایران با توده های مردم رساله ای بنویسید. مقصودم از این موضوع این است که بدانیم، شهریاران ایرانی از دیر باز تاکنون، یعنی از روزگاری که تاریخ ایران را می دانیم تا به امروز، چگونه با توده های مردم، به ویژه اقشار کم درآمد یا به عبارت قدیمی خودمان افراد بی بضاعت و فقیر و احیانا مظلومان برخورد داشته اند...»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه نوشته است:
«مثلا بررسی کند قصه هایی که درباره سلطان محمود غزنوی می گویند و این که فلان پیرزن سر راه او را گرفت و چه کرد و یا با فلان فرمانده نظامی اش که برخورد بدی با مردم کرده بود چه رفتاری داشت، کار کند که درست است یا خیر. این که کدام یک از شهریاران ایرانی، راه را برای ورود مردم به دربارشان باز می گذاشتند یا مثلا هفته ای یک روز بارعام داشته و محدودیتی قائل نمی شدند، یا این که اصطبل شاهی را محل تحصن بی پناهان می گذاشتند و این که بازرسان آنها آشکار و پنهان در شهرها چه می کردند و مسائلی از این قبیل.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.
نظر شما