استفان هاوکینگ با همه شهرتی که دارد بالاخره جایزه نوبل را می‌برد؟ به گزارش همشهری آنلاین،42 سال قبل این فیزیکدان نظری نظریه خود مشهور به «تابش هاوکینگ» مطرح کرد اما حالا دو گروه از محققان به صورت جداگانه اعلام کرده‌اند که مدارکی برای اثبات این نظریه به دست آورده‌اند.

هاوكينگ در نظريه خود اعلام كرده بود كه تمامی موادی که با سیاهچاله‌ها تماس برقرار می‌کنند، توسط آن بلعیده نمی‌شوند و گاه ذرات ریز نور از دل سیالچاله‌ها بیرون رانده می‌شوند.  به اعتقاد هاوكينگ فوتون‌ها حين فرار از دل سياهچاله كمي انرژي به مي‌گيرند و اين كاهش نظريه تابش هاوكينگ به پرسش‌هاي فراواني درباره عملكرد سياهچاله‌ها پاسخ داده‌است، اما در عمل مشكلاتي را به وجود اورده‌است كه فيزيكدانان همچنان در تلاش براي رفع آنها هستند.

جف استاينهار از دانشگاه تكنيون معتقد است راه‌حلي براي اثبات نظريه هاوكينگ يافته‌است. مشكلي كه برسر راه اثبات اين نظريه وجود دارد،‌ناچيز بودن شدت تابش انرژي است كه ذرات حين فرار از سياهچاله به همراه مي‌برند. اين مقدار انرژي به اندازه‌اي ناچيز است كه رديابي آن از فاصله هزاران سال نوري تقريبا غيرممكن است.

اما استاينهار موفق به ايجاد سياهچاله‌اي آزمايشگاهي با استفاده از صوت شده‌است و شاهد آن بوده كه ذرات انرژي را از اين سياهچاله مي‌ربايند. به گفته وي در اين آزمايش هليوم تا دماي بالاتر از صفر مطلق سرد شد و پس از آن با سرعتي بالا به چرخش درآمد تا حصاري ايجاد كند كه امواج صوت قدرت عبور از ميان آن را نداشته‌باشند.

وي مشاهده كرد كه در اين وضعيت فونون‌ها، بسته‌هاي بسيار كوچك انرژي كه امواج صوتي را ايجاد مي‌كنند،‌از ميان اين سياهچاله صوتي به بيرون نشت مي‌كنند،‌درست مانند آنچه در معادله هاوكينگ پيش‌بيني شده‌است.

از سويي ديگر دانشمندان در دانشگاه اوتاوا در تلاشند تا تابش هاوكينگ را رديابي كنند و براي انجام آن تكنيكي جديد راتشريح كرده‌اند كه مي‌توان با استفاده از آن زندگي يك سياهچاله را در گذر زمان تعقيب كرد. يافته‌هاي اين تكنيك جديد نيز نشان مي‌دهد هر نوع ماده يا داده‌اي كه از افق رويداد سياهچاله عبور مي‌كند، ناپديد نمي‌شود اما به آرامي و طي آخرين مرحله نابودي سياهچاله به بيرون نشت مي‌كند.

دانشمندان براي انجام اين آزمايش ابتدا بايد حدس مي‌زدند يك سياهچاله چگونه با ميدان تابش هاوكينگ كه آن را احاطه كرده،‌تعامل دارد. به گفته دانشمندان نتايج بررسي‌هاي آنها با بخش سياهچاله‌هاي ثابت و غيرقابل تغيير نظريه هاوكينگ برابري مي‌كند.

اگرچه نتايج هردو تحقيق بايد به تاييد برسند اما به نظر مي‌آيد دانشمندان يك قدم ديگر به اثبات يا رد نظريه تابش هاوكينگ نزديك‌تر شده‌اند.

5454

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 531393

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 12 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حجت ا له A1 ۱۰:۲۵ - ۱۳۹۵/۰۲/۰۹
    0 2
    احتمالا سیاهچاله آنطور که عموم دانشمندان فرض میکنند جاذبه مطلق ندارد واجسام ومواد را جذب نمیکند بلکه میکشد وفقط بخاطر چرخش کنش دارد نه جاذبه واگر شدت چر خش آن سیاه چاله کم یا زیاد شود نور یا مواد درون آن منکسر وپخش می شوند مانند گرداندن یک سطل پر ازآب است که هر چه قدرت کم شود احتمال فرار آب یا ماده درونی آن بیشتر میشود یا کشیدن یک کش جاذبه نیست وممکن است در روند کشیدن آن شل شود وبر کشت داشته باشد آنگاه ممکن است ستاره جدید بوجود آید یا نور ازاین فر آیند ادغام مواد به وجود آید که به فرار نور از سیاهچاله معر وف شود
    • بی نام A1 ۱۸:۰۸ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۸
      0 0
      اینها رو چطور متوجه شدی که دانشمندان متوجه نشدند؟ منابعی که دانشمندان دسترسی ندارند ، مشاهده مستقیم و یا نظریه بافی؟