به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایرنا، بهرام اسدی در گفت و گویی افزود: متاسفانه این رسم کهن و اصیل امروزه به دست عده ای تحریف شده و چهره واقعی آن تغییر یافته و شکل کاریکاتوری به خود گرفته است.
وی بیان کرد: استفاده از ترقه، مواد منفجره و خطرناک جای آتش را گرفته و آسیب های زیادی به جامعه می زند و نکته مهم اینکه هیچ کدام از این اقلام جایی در آئین چهارشنبه سوری نداشته و تنها ساخته برخی افراد است.
اسدی اظهار کرد: رفتار خشونت آمیز و مغایر با عرف و منش جامعه نظیر آنچه که امروزه تحت عنوان چهارشنبه سوری شاهد آن هستیم، در هیچ کدام از آیین های ایرانی و آذربایجانی دیده نمی شود.
وی افزود: کسانی که با منفجر کردن ترقه و پراکندن آتش، سلامتی مردم را هدف قرار می دهند با تن دادن به رفتاری آمیخته به هرج و مرج روحی، آیین چهارشنبه سوری را تحریف می کنند.
این نویسنده ادامه داد: چهارشنبه سوری از همان آغاز تنها آتش افروختن ساده بوده نه ترقه بازی و مجروح شدن مردم و این روز در واقع فرصتی برای تکرار سادگی ها، مهربانی ها و محبت ها بوده است.
اسدی گفت: متاسفانه چهارشنبه آخر سال از شکل اصلی خود خارج شده و تبدیل به روزی شده که در آن خطرات خانواده ها را تهدید می کند و سلامت بسیاری از مردم اعم از کودک و بزرگ با خطر مواجه می شود.
در فرهنگ آذربایجانی در ماه اسفند چهار چهارشنبه وجود دارد که عبارتند از موشتولوقچی (خبرچی)، کول (خاکستر)، قره (سیاه) و قیزیل (چهارشنبه طلایی) که امروزه نیز به این نام ها معروف هستند.
چهارشنبه آخر سال را در این منطقه آخیر چرشنبه می گویند که این چهارشنبه آخری نیز مهم تر از سایر چهارشنبه ها بوده و جشن های بزرگی در آن برپا می شود.
مردمان این خطه اولین چهارشنبه سال را یئل چرشنبه سی منسوب به باد می دانند و اعتقاد دارند که در آن روز باد خواهد وزید، دومین چهارشنبه را توپراق چرشنبه سی منسوب به خاک، سومین را اود چرشنبه سی یا آتش و چهارمین چهارشنبه ماه اسفند را منسوب به آب می دانند و معتقدند که در این زمان از یخ بستن خاک کاسته شده و زمین نفس می کشد.
منابع تاریخی نشان می دهد که آتش در میان مردم منطقه آذربایجان جایگاه والایی داشته و مردم این خطه حافظ آتش بوده اند و بر همین اساس در آخرین چهارشنبه سال مردم آتش افروخته و از روی آتش می پریده اند.
یکی از مهمترین آداب این روز فرستادن هدایا به همراه نقل و شیرینی و آیینه برای تازه عروس هاست که در این روز خانواده داماد و فامیل های آنها هدایایی رنگارنگ را به خانه تازه عروس فرستاده و این روز را جشن می گیرند.
شال انداختن یکی دیگر از آداب چهارشنبه سوری در آذربایجان غربی است به این ترتیب که بعد از مراسم آتش افروختن، جوانان بر بام خانه های خویشاوندان و همسایگان رفته و دستمالی را از پنجره و در روستاها از روزن بام ها به درون آویزان می کنند و صاحبخانه بنا به وسع خود با بستن مقداری پول و تعدادی گردو، بادام و یا تخم مرغ رنگ کرده به دستمال و با گفتن: 'چک الله مطلبین وئرسین' (ان شاء لله به آرزوی خود برسی) عیدی شال اندازها را می دهد.
رسم آتش روشن کردن و پریدن از روی شعله های آتش و خواندن سرودها و اشعاری به هنگام اجرای این آیین نیز در آذربایجان غربی رایج بوده که هنوز نیز ادامه دارد.
رفتن سر چشمه نیز از دیگر آیین این روز است که در روستاها هنوز هم مرسوم است و سپیده دم این روز زنان و دختران کوزه به دست سر چشمه رفته و کوزه های خود را پر از آب کرده و به خانه بر می گردند و اندکی از آن آب را بر حیاط خانه می پاشند تا سال پر برکت و خوبی داشته باشند.
نظر شما