مرتضی ایمانی‌راد در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین در پاسخ به این پرسش که با توجه به وضعیت کنونی قیمت جهانی نفت، وضعیت کسب و کار کشور و روند اشتغال کشور به چه سمتی در حال حرکت خواهد بود؟ اظهار داشت: «اگر قيمت نفت به همين منوال بماند، كه قويا پيش‌بينى می‌شود كه بماند، در آن صورت وضعيت توليد و اشتغال شرايط خوبى را نخواهد داشت.
وی افزود: «از نظر شرايط ركودى ممكن است وضعيت مقدارى بهتر شود، ولى در اساس تغييرات ساختارى و قابل توجهى نخواهيم داشت.»
این تحلیلگر اقتصاد بین‌الملل تصریح کرد: «به دليل رسوب شديد نقدينگى، بخش ساختمان باز در ركود باقى خواهد ماند و فعاليت‌هاى توليدى با توجه به حجم نقدينگى و پايين بودن رقابت‌پذيرى نمی‌تواند قوى عمل كند.»
ایمانی‌راد ادامه داد: «هزينه‌هاى دولت هم كه محدود خواهد بود، منابع ارزى هم براى واردات كالاهاى سرمايه‌اى محدود خواهد بود. در نتيجه اگر از بعد تقاضا بخواهيم صحبت كنيم، از هر سه فاكتور عمده تقاضا (خانوارها، شركت‌ها بابت سرمايه‌گذارى و دولت) مشكلاتى در سال ٩٥ وجود خواهد داشت كه مانع رشد اقتصادى بالا خواهد شد.»
وی عنوان کرد: «درست است كه گشايش‌هاى ناشى از اجراى برجام گامى مثبت خواهد بود، ولى فشارهاى اقتصاد جهانى اين آثار مثبت را بى‌اثر خواهد كرد. در نتيجه نرخ رشد اقتصادى كشور به زحمت به 3 درصد برسد و اين افزايش هم ناشى از افزايش توليد و صادرات نفت خواهد بود. بخش صنعت هم افزايش توليد خواهد داشت.»
این تحلیلگر اقتصاد بین‌الملل متذکر شد: «نكته‌اى كه توضيح آن ضرورى است، اين است كه مقاديرى كه توسط سازمان‌هاى بين‌المللى اعلام مي‌شود، فاقد دقت لازم است. البته بستگى به موسسه‌اى كه پيش‌بينى می‌کند هم دارد.»
ایمانی‌راد افزود: «برای مثال، نشريه اكونوميست پيش‌بينى‌هاى ضعيفى دارد. من در اين موسسه با كارشناسان آن صحبت كرده‌ام. بيشتر محاسبات آنها نرم soft است و عمدتا نظرسنجى است. به اطلاعات آمارى كمتر توجه مي‌كنند. در 10 سال اخير وضعيت پيش‌بينى‌هاى آنها را بررسى كردم، عمدتا محاسبات آنها با خطاى زيادى همراه است. بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول هم از طريق مدل‌سازى محاسبه و پيش‌بينى مي‌كنند، ولى شرايط غيراقتصادى اثرگذار بر اقتصاد را نمی‌توانند ببينند و طبيعى هم هست. مثلا هيچ يك از اين محاسبات موانع موجود در اقتصاد ايران را نمی‌بينند و طبيعى است كه برآوردها درست و يا حداقل دقيق نباشد.»
وی خاطرنشان کرد: «برآوردى كه من از توليد ناخالص داخلى در سال ٩٥ دارم، حدود سه درصد است و اين تازه حد بالاى نرخ رشد اقتصادى و در شرايط ثبات شرايط سياسى و اقتصادى است.»
22539
نظر شما