فواد شمس: شب گذشته یکی از نفس گیر ترین رقابت های تاریخ انتخاباتی آمریکا رخ داد. تا اخرین لحظات شمارش آرا برنی سندرز سناتور چپگرا دوشادوش هیلاری کلینتون در انتخابات مقدماتی درون حزبی دموکرات ها در ایالت آیووا پیش آمد. تا جایی که صدم درصد ها تعیین کننده نتیجه انتخابات شد.
تا چند ماه قبل نه تنها خوانندگان فارسی زبان که بیشتر شهروندان عادی آمریکا نیز نام برنی سندرز را نشیده بودند. اما او با یک کمپین فوق العاده و ارائه شعار های سوسیالیستی و راه انداختن یک موج اجتماعی بزرگ اکنون به یکی از جدی ترین چهره های سیاسی در آمریکا معاصر تبدیل شده است.
شاید اوایل تابستان اگر می گفتید برنی سندرز شانس ریاست جمهور شدن دارد، کسی باور نمی کرد. اما از دیشب این پیرمرد دوست داشتنی از ایالت ورمانت یکی از جدی ترین رقبای انتخاباتی ریاست جمهور آمریکا شده است. سناتور 74 ساله ای که رسما خودش را سوسیالیست دموکراتیک می نامد این روزها در میان جوانان آمریکایی و طبقه متوسط و کارگران این کشور محبوبیت وسیعی کسب کرده است.
شعارهای دوست داشتنی به جای موهای مرتب
شاید برنی سندرز در نگاه اول با آن موهای آشفته اش و شانه های افتاده در قامت رئیس جمهرو آمریکا به نظر نرسد. اما یکی از شعار های هوادارانش این بود که درست است موهای مرتبی ندارد اما برنامه های بسیار خوب و مرتبی دارد.
برنی سندرز شخصیتی است که توانست در طی یک دوره کوتاه با یک کمپین مردمی و استفاده درست از رسانه های جدید خصوصا شبکه های اجتماعی موج عظیمی در حمایت از خود به راه بیاندازد. او به کمک های کوچک مردمی اش تکیه کرد نه سوپر پک ها. او به وال استریت نه گفت تا کارگران را در کنار خودش داشته باشد. در روزهای اول رقابت ها، رسانه های بزرگ او را بایکوت کردند. اما در نهایت همین رسانه ها مجبور شده اند، حضور پررنگ او را بپذیرند. اتفاقی که در شبکه های اجتماعی برای حمایت از سندرز افتاده یکی از جالب ترین کمپین های تبلیغاتی است. در تبلیغات سندرز بر روی خود مردم تاکید دارد نه روی شخص کاندیدا. او می گوید این کمپین شما است نه کمپین من. در کنار همه این ها برنامه های سندرز مورد توجه مردم امریکا خصوصا جوانان طبقه متوسط و کارگر قرار گرفته است.
مقابله با میلیاردرها به جای جلب حمایت سوپرپک ها
سندرز به صراحت در سخنرانی های پر جمعیتش می گوید: " سوپر میلیاردرها باید مالیات بدهند. شرکت های بزرگ باید مالیات بیشتری بدهند. برای تامین هزینه های آموزشی و بهداشتی همه شهروندان باید بیشتر تلاش کرد. دیگر باید به این روند که میلیاردرها پولدارتر شوند و فقرا فقیرتر پایان بدهیم" حاظران هم شعار می دهند : "کافی است کافیست" Enough is Enough"
برنی سندرز برای تغییر سیستم مالیات دهی در آمریکا برنامه جدی دارد. برنی برای رفع نابرابری های اجتماعی برنامه ارائه داده که سیستم های حمایتی را تقویت کند. او در کمپین اش اعلام کرده: " هر آمریکایی حق دارد از داشتن بهداشت رایگان و تحصیل با کیفیت برخوردار باشد بدون در نظر گرفتن میزان ثروت شهروندان" سندرز راه نجات طبقه متوسط را اجرای این دست برنامه های تامین اجتماعی می داند. این سناتور چپ گرا تاکید دارد:" مردمانی که هفته ای 40 تا 50 ساعت کار می کنند، حق دارند که در رفاه زندگی کنند. نه این که باز هم فقیر بمانند "سیستم مالیاتی از نظر سندرز برای جامعه آمریکا نامطلوب است به صورتی که وی اعلام کرده: در 40 سال گذشته شاهد ناپدید شدن طبقه متوسط در آمریکا هستیم”
دستمزد بیشتر برای کارگران
سندرز در کنار کار تبلیغات انتخاباتی اش به کمپین افزایش حداقل دستمزد برای کارگران پیوسته است. جنبشی که مزدبگیران آمریکایی راه انداخته اند که خواهان آن اند برای هر ساعت کار 15 دلار به عنوان حداقل دستمزد پرداخت شود. این در حالی است که بنا به محاسباتی که حامیان سندرز در شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند اگر قرار باشد سطح حداقل دستمزدها به وضعیت سال های دهه 60 و 70 میلادی بازگردد باید حداقل دستمزد 22 دلار برای هر ساعت باشد. حال با این وجود در شرایط فعلی حداقل دستمزد ها 7 یا 8 دلار است و مزدبگیران خواهان آن هستند دستکم به 15 دلار برسد.
نکته مهم دیگری که در برنامه های سندرز در مورد برخورد با کارگران وجود دارد این شعار است:" دستمزد برابر برای کار برابر بدون در نظر گرفتن جنسیت و نژاد" شعاری که این روزها از طرف فعالان حقوق زنان و فعالان حقوق مدنی رنگین پوستان با استقبال فراوانی مواجه شده است.
سندرز تاکیدش بر دستمزد برابر بین زن و مرد است. هم اکنون در آمریکا زنان در مقابل کار برابری که انجام می دهند اگر مردان 1 دلار دستمزد بگیرند زنان 82 سنت دستمزد می گیرند. سندرز در برنامه های خود این موضوع را نادرست می داند و اعلام کرده است: دستمزد برابر برای کار برابر زن و مرد باید برقرار شود.
در کنار این موضوع تبعیض نژادی در سیستم کار و اقتصاد آمریکا زیاد است. سندرز در این مورد می گوید: شهروندان رنگین پوست( غیر سفید پوستان) سخت تر کار پیدا می کنند. همچنین از همتایان سفید پوست خود دستمزد کمتری می گیرند. این یک نوع نژاد پرستی ( راسیسم) است. باید اصلاح شود"
حلول دوباره روح چپ؟
حال با این حضور قوی اولیه سندرز باید دید که در ادامه این سوسیالیست در میان یانکی ها به کجا می رسد؟ یا باید منتظر یک معجزه بسیار بزرگ باشیم؟ آیا باید یک سوسیالیست را سکاندار بزرگترین اقتصاد سرمایه داری جهان ببینیم؟ همه این سوالات تا چند ماه دیگر محلی از نزاع های جدی خواهند بود. اما یک چیزی روشن است. نگاه به چپ دوباره در جهان طرفدار پیدا کرده است و شاید چپ از زیر آوارهای دیوار برلین بیرون آمده. شاید این بار در قلب سرمایه داری چهره ای دموکراتیک از سوسیالیسم را شاهد باشیم.
نظر شما