مونا عرفانیان که به تازگی به سمت مشاور امور بانوان این وزارتخانه در آمده است به خبرآنلاین گفت: رویکرد جدیدی که آقای دکتر آخوندی برای امور زنان این وزارتخانه گرفته اند بر آن شد تا تحولی در حوزه زنان وزارتخانه ایجاد شود به همین دلیل از من خواسته شد تا از دیدگاه تخصصی وارد موضوع شوم که تحت دو عنوان در این حوزه فعالیت وجود داشته باشد. موضوعات کلی فعالیت های وزارتخانه راه و شهرسازی در حوزه زنان که در دو بخش حق زن به شهر و حق زن به دسترسی ایمن و رفاه در فضای حمل و نقل است.
او گفت: از همین رو در این دو عنوان در حال برنامه ریزی هستیم و از سه گروه گروه های مردمی، سازمان ها و افراد صاحب نظر در این راه استفاده می کنیم تا مسایل شناسایی شود و احتیاجات زنان در این موضوعات رفع شود.
مشاور امور بانوان وزارتخانه راه و شهرسازی در ادامه گفت: البته دیدگاه اصلی هم تمایز قایل شدن برای زنان نیست بلکه در مفاهیم ادبیات موضوعی برنامه ریزی وطراحی تحلیل یک حوزه بزرگ و وسیع به نام عرصه عمومی برای وظایف ما در نظر گرفته شده است یعنی یکی از وظایف اصلی این وزارتخانه این است که حقوق شهروندی در عرصه عمومی تامین شود و خوشبختانه توسط این دولت بسیار جدی در نظر گرفته شده است. در این راستا توجه به گوناگونی ها در عرصه عمومی بسیار مهم است یعنی شهر و هر عرصه عمومی باید درک درستی از گوناگونی ها داشته باشد و بتواند نیازهای همه ی گوناگونی ها و گروه ها را پاسخ دهد.
عرفانیان ادامه داد: یکی از این گوناگونی ها بحث جنسیت است به این معنی که فضاهای عمومی ما باید بتوانند به همه ی گروه ها از قبیل زن و مرد پاسخ درستی بدهند البته در این گروه ها کودکان، سالمندان ومعلولین هم در نظر گرفته می شوند.
وی افزود: واقعیت دیگری که جامعه ما با آن رو به روست تغییرات دهه های اخیر به لحاظ ساختاری است و عرصه های شهرهای ما حضور زنان را پذیراتر است و حضور زنان در تمامی فعالیت های اجتماعی جدی تر شده است. ولی از نظر ساختارهای قانونی و مکانی انطباق خوبی را ایجاد نکرده ایم و هنوز زنان ما در عرصه های عمومی مسایلی از قبیل امنیت و حضور در تمامی ساعات شبانه روز را دارند و یا سکونت گاه های غیر رسمی زنان و به خصوص زنان سرپرست خانواده مسایل پیچیده ای برای احساس زندگی راحت و ایمن را در شهر داشته باشند.
مشاور امور بانوان وزارتخانه راه و شهرسازی گفت: این ها مجموعه موضوعاتی است که ما بر روی آن برنامه ریزی می کنیم و پذیرفته ایم که تمامی این ها با مولفه های پیچیده تر شهری دخیل هستند ولی تلاش ما در اولویت هاست یعنی حوزه هایی که وزارت راه و شهرسازی در آن تاثیرگذاری دارد تلاش می کند تا قوانین را شناسایی کرده ودر واقع به مرحله رسمیت برسد.
عرفانیان در پاسخ به این سوال که آیا اولویت برنامه ها، سکونتگاه های غیر رسمی است، گفت: سال گذشته شرکت عمران و بهسازی شهری تفاهم نامه ای را با معاونت امور بانوان ریاست جمهوری منعقد کرد منتها به نمایندگی از وزارت راه و شهرسازی؛ در حال حاضر هم شرکت عمران و بهسازی شهری یکی از جدی ترین فعالیتش در حوزه سکونتگاه های غیر رسمی است. در واقع محدوده های از شهر مبتلا به فقر شهری که شامل بافت های ناکارآمد، حاشیه نشینان بافت های روستایی هستند گفته می شود؛ به همین دلیل این مساله قطعا در اولویت این شرکت قرار داد اما برنامه ریزی های ما در مورد کل حوزه زنان در این وزارت خانه است اما همچنان آقای وزیر تاکید بر سکونتگاه های غیررسمی را دارند و دلیل اصلی آن هم این است که این دسته از زنان مسایل و نیازهای بیشتری دارند و عدم تعادل جنسیتی در فضا حاکم است و قطعا در این محدوده ها بیشتر است بنابراین ما باید گروه ها را شناسایی کنیم و دسته بندی دراین رابطه انجام شود به همین دلیل توجه ما باید به گروه های حساس باشد چرا که ما بقی زنان البته به جز مساله امنیت مانند بقیه گروه های جامعه در نظر گرفته می شوند.
وی در ادامه گفت: در عرصه عمومی مساله امنیت یکی از جدی ترین هاست که همه ی شرایط آن به وزارتخانه راه و شهرسازی مرتبط نمی شودولی بخش هایی که از طریق وظایف ما قابلیت عملیاتی شدن دارد را پیگیری می کنیم چرا که ما بسیاری از اوقات به دلیل شهرسازی غلط و برنامه ریزی غلط، فضاهای ناامن را ایجاد می کنیم بنابراین به دنبال راهی برای شهرسازی ایمن باشیم.
مشاور امور بانوان وزارتخانه راه و شهرسازی ادامه داد: در مرحله بعد شهر دوستدار کودک و مادر را در اولویت قرار داده ایم چرا که کودکان و بانوان با هم مرتبط هستند. زنان باردار و زنان به همراه فرزندان خود در شهر با مشکلات دسترسی مواجه هستند. البته این شرایط و امکان در شورای عالی شهرسازی وجود دارد که مصوبه های قانونی وجود داشته باشد تا طراحی های شهری به این قوانین شهر دوستدار کودک و مادر کمک کنند که البته بسیاری از این طرح ها مراحل مطالعاتی انجام شده اما به مرحله عملیاتی نرسیده است. به همین دلیل برنامه داریم تا طرح هایی که کارهای مطالعاتی آنها انجام شده است و حتی گاهی به مرحله پیشنهاد برای تصویب هم آمده است شناسایی کنیم تا تبدیل به قانون شوند. البته تمامی این برنامه ها هنوز به مرحله تصمیم گیری نهایی نرسیده است و باید در جلسات در مورد آنها صحبت شود و تصمیمات، نهایی شود.
۴۷۴۷
نظر شما