۰ نفر
۳۰ آذر ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۰

با هم مروری بر صورت مسئله میکنیم. آمریکا امتیازاتی در ارتباط به ویزای ورود و اقامت 90 روز به 38 کشور که 29 کشور آن اروپائی و بقیه اسیائی نظیر ژاپن، استرالیا و..هستند داده است. تا شهروندانشان بصورت متقابل با اعمال لغو روادید راحت تر رفت و امد کنند. اما بعد از ماجرای پاریس آمریکائیها اعتمادشان به سیستم امنیتی اروپا را از دست داده و خواسته اند کنترل بیشتر بر شهروندانی از این سی و هشت کشور داشته باشند که طی 5 سال گذشته به سوریه، عراق و سودان سفر نموده اند. در دقایق آخر نام ایران نیز به لیست اضافه شده است. اینکه چرا ایران به این لیست اضافه شده است نه معلوم است و نه منطق صحیحی در آن دیده نمیشود.

و بی منطق تر آنکه نامی از پاکستان و مخصوصا" عربستان که مرکز پرورش و تقویت تندروهای اسلامی شده است نیز در آن نیامده است. پس از این قرائت و روایتی که از این مسئله داشتم باید فقط به دلایل اضافه شدن نام ایران پرداخت و نه آسمان و ریسمان بافتن! اما قبل از ورود به بحث دو اصل را مد نظر قرار دهیم:
1- راهبرد آمریکا تغییر رفتار ایران است با هر وسیله و روشی.
2- آمریکا از هر راهی که بتواند نمیگذارد مسائل و مشکلات ایران با مشخصات و ممیزه هائی که اکنون دارد و از جمله سر شاخ شدن در سیاست خارجی اش با آمریکا، حل شود و یک کشور نمونه و موفق در صحنه جهانی باشد و آمریکا در مشکلاتش مخصوصا در خاورمیانه دست و پا بزند.
اگر حتی درصدی در دو اصل بالا با بنده هم نظرید لطفا" صبورانه من را همراهی کنید. ضر المثل فارسی که ما در مسائل سیاسی جامعه امان هم بکار میبریم که "طرف کینه شتری دارد!" معروف است و گویا در سطح بین الملل هم کینه آمریکائی! جا افتاده. کینه آمریکا تمام شدنی نیست و هدف طرح کنگره آمریکا که روز جمعه با امضاء قانون بودجه توسط اوباما، به قانونی تبدیل شده است و در میان جامعه ایرانی در آمریکا نیز سر و صدای زیادی به پا کرده، انان را به حرکت واداشته و اعتراضات زیادی هم در سایر کشورها و مخصوصا" اروپا علیه خود به همراه داشته است از سه حالت زیر خارج نیست:
1- کارکردن...و خوردن ...: قرار نیست پای کری و دماع خانم وندی شرمن بشکند ولی منافع اقتصادی و بازار ایران نصیب اروپا، روسیه و چین شود! فکر کنم این پیام مفهومی برای سیاستمداران ایران است. ولی چگونه برخورد با آن را به وقت دیگری موکول میکنم.
2- قرار نبوده برجام ماهیت روابط ایران و آمریکا را متاثر نماید: آمریکائیها بطور غیر مستقیم به ایران پیام میدهند که شما مذاکرات 5+1 را فقط برای هسته ائی انجام دادید، ماهم در همان چارچوب به تعهداتمان عمل میکنیم. این مصدات همان ضرب المثلی است که گویا در وزارت امور خارجه معروف است: دوستی سر جای خودش، نامردی هم سر جای خودش!
3- رویاروئی با اقتصاد ایران است از دو طریق لطمه زدن به اقتصاد گردشگری و محدود کردن سفر شهروندان آن سی و هشت کشور و مخصوصا" اروپائیها که برای فعالیت اقتصادی به ایران می خواهند سفر کنند.
من معتقدم آمریکا هم سردرگم است و هم کینه دارد اما این همه مشکلات بین دو کشور نیست. من معتقدم ما نیز می توانیم کمک کنیم دائما" برای ایران سناریو سازی نشود تا سیاست خارجی ما را به انفعال و روزمرگی کشیده و ابتکار عمل را از ما بگیرند. البته محورهای دیگری نیز می توان به این مقاله افزود و نظریه پردازی کرد. اما به همین حد بسنده میکنم و منتظر نظرات خوانندگان عزیز میمانم تا نسخه بعدی را با لحاظ کردن دیدگاه های جدید و برای بررسی راهبرد چرخیدن در بر همان پاشنه در برابر آمریکا تهیه کنم. انشاالله!

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 490977

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 9 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام RU ۱۰:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۹/۳۰
    11 3
    شايد اگر امسال در روز دانش آموز كه در بحبوحه تصويب برجام هم بود شعاري داده نمي شد اين بهانه هم براي آنها وجود نداشت. بهرحال شعار و دشنام آنهم بصورت رسمي و سيستماتيك يك كار بيخود و عصر حجري است و بايد حذف شود.
  • هما IR ۱۰:۳۶ - ۱۳۹۴/۰۹/۳۰
    2 0
    معلوم است آقا، میخوان سر یک چیزی معامله کنن. مطمئن باشید این گروگان گیریه شاید این خبر اقای صالحی مدنظروشن باشه
  • بهرام A1 ۱۰:۲۷ - ۱۳۹۴/۱۰/۰۷
    0 0
    من با نظر جناب آقای تاجیک موافقم. در هر حال دنیا و جامعه بشری یک سیستم است با مولفه هایش، چه ما بپسندیم و چه نپسندیم و منافع ملی را نمیتوان با ندیده گرفتن منافع دیگران، تحقق بخشید. خصوصا اینکه به لحاظ مذهب تشیع جزء اقلیت ها در دنیا محسوب میشویم و در منطقه ای قرار گرفته ایم نوک پیکان اصول گرایی در بعضی از کشور های منطقه با دسسیه ای دشمنان متوجه ما میشود، همانطور که هم اکنون شاهد هستیم. گره زدن منافع ملی به بعضی سیاستها که غیر از خرج سرمایه های ملی، نتیجه ای نخواهد داشت. ایران امروزبه اقتصاد نیازمند است تا چرخ زندگی حرکت کند. کشورهای کوچک و نقطه ایی منطقه از قدرت اقتصادی خود استفاده نموده و میزان تاثیر گذاری آنها بر سیاست های جهانی به مراتب بیشتر از کشور عزیز و پهناور ما است.