عطسه از لحاظ بیرون ریختن ذرات بزاق بدتر از سرفه است. عطسه در پشت گلو شروع می‌شود، و تعداد ذرات بزاقی که بیرون می‌ریزد، بسیار بیشتر است، حدود 40000 ذره- که برخی از آنها با سرعت‌هایی بیش از 370 کیلومتر در ساعت به بیرون می‌پرند. اکثریت عمده این ذرات اندازه‌ای کمتر از 100 میکرون (یک دهم میلی‌متر) - قطر یک تاری موی انسان- دارند. بسیاری از آنها به قدری ریز هستند که با چشم عادی دیده نمی‌شوند.این ذرات بسته به اندازه‌ای که دارند، سرنوشت‌های متفاوتی پیدا می‌کنند.
اغلب ذرات بزرگتر و سنگین‌تر تحت تاثیر جاذبه روی زمین می‌افتند. ذرات کوچکتر و سبک‌تر (آنهایی که اندازه‌شان 5 میکرون یا کمتر است) کمتر تحت تاثیر جاذبه قرار می‌گیرند و پس بیرون رانده شدن با سرفه و پراکنده شدن با جریان هوای هوای اتاق، ممکن است تقریبا برای همیشه در هوا شناور بمانند.
حرکاتی که در اتاق انجام می‌شود، ممکن است باعث شود، ذرات سنگین‌تر که روی کف اتاق یا سطوح دیگر نشسته‌اند، دوباره وارد هوا شوند. باز کردن یک در می‌تواند به شدت جریان هوای اتاق را به هم بزند و ذرات بزاق حاوی ویروس نشسته بر روی زمین را از جای خود بلند و وارد هوا کند. حتی راه رفتن در یک اتاق ممکن است ذرات بزاق را در مسیر حرکت شخص به هوا بلند کند.
اگر شخصی بیمار باشد، ذراتی که با یک سرفه واحد از دهان او خارج می‌شود، ممکن است حاوی بیش از دویست میلیون ویروس باشد. این تعداد در طول عفونت در حالیکه دستگاه ایمنی فرد در حال پاک کردن عفونت است، ممکن است خیلی متغیر باشد.
عموما در یک فرد بیمار در اغلب عفونت‌ها در هنگامی اولین علائم ظاهر می شود، بیماری بیش از هر وقتی مسری است و در ادامه با مقابله‌ای که دستگاه ایمنی انجام می‌دهد، میزان سرایت بیماری کاهش می‌یابد.
۵۴۵۴
نظر شما