۰ نفر
۲۷ آبان ۱۳۹۴ - ۱۷:۵۳

فرمانروایان بر سریر قدرت می درند و می کشند تا ماندگار شوند. تا معنا دهند واژه قدرت را. تو گویی عمر ماکیاولیستی به درازای عمر قدرت است .

کینه ،عداوت و دشمنی و شمشیر، سه ضلع مثلث قدرت در دست فرمانروایان تاریخ، در قاموس علی(ع) به مسلخ می روند، تا با اشاره او ضارب فرمانروا ،از شیری بنوشد که برای علی(ع) تهیه شده است.

فرمانروایان بر سریر قدرت آنچنان فربه می شوند که خدا جایی حتی در میان ملازمان آنان ندارد اما تیرهای نشسته بر جان علی(ع) در میادین جنگ را در ملاقات او با خدا، از تن بیرون می کنند بی آنکه علی (ع) حتی یک آخ بگوید.

اربابان قدرت خزانه ملت را جیب خود می دانند و دهش فراوان به اطرافیان دارند بی حساب و کتاب ، اما علی (ع) در اوج قدرت نه برق سکه که هرم آهن گداخته را ، سهم برادر می داند از کرور کرور سکه خزانه، تا والیان او هوس اختلاس در سر نپرورانند.

ساکنان کاخ قدرت حریر زربفت بر تن و تاج طلا بر سر می کنند تا جلوه قدرتشان چشمها بدراند و دلها بلرزاند، اما علی(ع) از همه آن مکنت ، نعلینی می پوشد که خود می دوزد تا استاندارانش، دور از مرکز هوس دست اندازی به بیت المال در سر نپرورانند.

وقتی نفس قدرت در مسلخ علی ذبح می شود، پادشاه ممالک اسلامی، کیسه آذوغه بر دوش به خانه تهیدستان می رود و دست نوازش بر سر یتیمان می کشد. به این امید که در دولت او عدالت فصل الخطاب باشد.

فاتح جنگ های بزرگ در تاریخ بشری با سابقه 20 و اندی سال خانه نشینی حتی یک تن را در ایام زمامداری خود، خانه نشین نمی کند و هنگامی که قاضی حق او را به رسمیت نشناخته بر رای او گردن می نهد، در حالی که حق وتو دارد . او قانونمداری و احترام به حقوق شهروندی را از خود آغاز می کند.

به خدای کعبه رستگار شد کسی که خلقتی شگفت و بی تکرار بود.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 479997

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 5 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • شیعه علی A1 ۲۱:۰۲ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۷
    3 1
    علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را؟