دوستی که 10 سال قبل همراه با او به سفر حج رفته بود، میگفت؛ دو نفری با خودرویی از مکه به مدینه میرفتیم، شب جمعه بود، به جای گفتوگوهای ساده پیشنهاد کرد که با هم دعای کمیل بخوانیم. گفتم ما که متن دعا را در اختیار نداریم. گفت؛ خدا کریم است، من شروع میکنم، تو هم با من همراه شو، شاید آن حفیظ، حافظه ما را یاری کند. دعای کمیل را با هم خواندیم و لذت کلمات آن بر جانم آنگاه حک شد که ظریف میخواند و اشک میریخت.
حالا این هر دو که مردم به آنها افتخار میکنند، مخاطب عباراتی نظیر؛ «غلط اضافی کرده»، «قدر یک خروس غیرت داشته باش»، «زیر سیمان دفنت میکنیم»، «پدرسوخته بازی»، «ننر بازی» و... شدهاند. تعجب از دستگاههای نظارتی است که زبان و قلم برای بیان و نوشتن چنین کلماتی را باز گذاشتهاند و دریغ حتی از یک تذکر ارشادی یا قضایی! بگذریم...
2727
نظر شما