علت این امر در نوع مذاکرات و چینش برنامه‌های
اقدام مشترک بود. تو گویی دولت‌ها به راحتی مجالس خود را دور زده بودند.
همانطور که مجلس آمریکا در برابر عمل انجام شده قرار گرفت، مجلس ایران نیز
در برابر همین عمل قرار گرفت. وضعیت به گونه ای بود که مجلس نمیتوانست با
برجام مخالفت کند چون در این صورت دردسری عظیم بر سر ایران فرود می‌آمد.
ایران و به خصوص مجلس ایران مسئول بر هم زدن مذاکرات و قطعنامه سازمان ملل
قلمداد شده و سیل تبلیغات منفی اذهان جهانیان را برای برخورد با ایران
فراهم می‌ساخت. از این نظر اقدام آقای لاریجانی با همکاری دولت را می‌توان
پیشگیری از این موضوع دانست که نکند نمایندگان در جریان این موضوع نباشند و
برای کشور دردسر ساز باشند. در این منظر اگر هم مشکلی در برجام باشد الان
دیگر وقت اصلاح آن نیست.
دو احتمال برای اتفاق اخیر مجلس
وقتی
از منظر دیگر به اتفاق اخیر مجلس نگریسته می‌شود می‌توان نتایج دیگری
گرفت. استدلال گفته شده در مورد مجلس از ابتدا در دولت وجود داشت و شاید هم
برنامه اقدام مشترک بر همین اساس و هدف چیده شده بود. با این حال تاکید
رهبری جمهوری اسلامی و برخی دیگر از مسئولان کشور بر نقش مجلس دو احتمال را
می‌تواند مد نظر قرار دهد:
۱- مجلس به مانند یک امر فرمالیته: حکومت
نمی‌خواست نقش قانونی مجلس را نادیده بگیرد. در این احتمال باید مجلس را
به صورت فرمالیته هم که شده در جریان امر قرار داد. فرمالیته به این معنی
که مجلس نقش فرمی را دارد که بالاخره باید آن را پر کرد هر چند اثری در
انجام کار نداشته باشد. در این دیدگاه نمایندگان مجلسی که در جریان جزئیات
مذاکرات نبودند در کل نباید در مورد چیزی که از آن اطلاع کافی ندارند اثرات
واقعی بگذارند.
۲- بودن بیشتر در قدرت : در
احتمال دوم باید گفت که شاید ارجاع موضوع به مجلس واقعی و جدی بوده و سایر
بخش‌های حکومتی به صورت جدی می‌خواستند مجلس را وارد موضوع کنند و نقش در
رأس امور بودن آن را یاد آور باشند ولی خود مجلسی‌ها بودند که اتفاق دیروز
را خواستند. به دلیل رأی آوردن در انتخابات بعدی. همانگونه که دولت فعلی
تمام هم و غمش رأی آوردن مجدد و باقی ماندن بیشتر بر سریر قدرت است،
نمایندگان نیز با همین استدلال نمی‌توانستند در برابر تصویب برجام مانع
ایجاد کنند. تو گویی آینده کشور در گرو این است که عده ای در دولت و مجلس ۴
سال بیشتر حکم برانند. مخالفت با برجام سیل اتهاماتی از قبیل کاسبان
تحریم، دلواپسان و غیره را متوجه هر مخالفی می‌نمود و البته که دوستاران
قدرت و بقاء بیشتر را یارای مقاومت در برابر این اتهامات نیست.
1717
نظر شما