حسین فرحی:

هفتادمین نشست سالانه‌ی مجمع عمومی سازمان ملل متحد امسال در حالی برگزار شد، که همزمان، فاجعه‌ی غم انگیز منا در حج ابراهیمی امسال اتفاق افتاد و امت اسلامی را در غمی بزرگ به سوگ نشاند. 

فارغ از اینکه این واقعه طبیعی و یا غیر طبیعی بوده است و یا اینکه در صورت غیر طبیعی بودن تعمدی در کار بوده است یا خیر، اما متاسفانه رفتار دولت عربستان سعودی پس از این واقعه ی دهشتناک رفتاری کاملا خلاف عرف جاری در سطح منطقه و بین الملل و غیر واقع بینانه ، غیرمسئولانه و مشکوک و به تعبیری صحیح تر رفتار دوران جاهلیت بوده است.
در حالی که انتظار می رفت دیگر بلاد اسلامی در مقام خونخواهی حجاج از دست رفته، عربستان سعودی را مورد بازخواست و یا حداقل نکوهش قرار دهند و عربستان سعودی نیز ضمن عذرخواهی و پذیرفتن مسئولیت این حادثه سنگین ، تمام تلاش خود را برای شناسایی مفقودین و انتقال ابدان مطهر و مظلوم آن ها انجام دهد، اما شاهد بودیم به یکباره طی اقداماتی هماهنگ در راستای جلوگیری از متهم سازی عربستان با فرافکنی و فرار رو به جلو، از یک طرف برخی کشورها و بخصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس، این فاجعه را به پادشاه سعودی تسلیت !!گفتند و از طرف دیگر وزرای خارجه عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز در نطق های خود در سازمان ملل متحد، موضوع جمهوری اسلامی ایران را پیش کشیده و مطالب غیر حقوقی وتوهمات سخیفی را علیه کشورمان مطرح نمودند.
دو وزیر خارجه‌ی جوان و شاید کم تجربه سعودی و امارات عربی یعنی عادل الجبیر و عبدالله بن زاید با تکرار ادعاهای غیر واقع و حقوقی هم چون اشغال جزایر سه گانه توسط ایران و دخالت این کشور در امور داخلی کشورهای عربی را خیلی پررنگ مطرح کردند که در اینجا لازم است چند نکته پیرامون امارات متحده عربی را متذکر شوم؛


1- امارات متحده عربی که خود یکی از اعضاء سازمان ملل میباشد متاسفانه بیش از شش ماه است که با همراهی عربستان سعودی و چند کشور دیگر، بر خلاف اصول حقوق بین الملل و معاهدات بین المللی و منشور سازمان ملل متحد، تجاوزی آشکار و جنایت جنگی هولناکی را علیه ملت مظلوم و بی گناه یمن آغاز کرده اند و تاکنون هزاران کشته و زخمی برجای گذاشته است. در حالی که علاوه بر حضور مستقیم امارات در یمن، شاهد حمایت این کشور از گروه های تروریستی مختلف در دیگر بحران های منطقه ای نیز هستیم که کاملا در تضاد آشکاری با اصل عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورها می باشد در چنین شرایطی چگونه وزیر خارجه‌ جوان اماراتی به خود اجازه می دهد ، ایران را متهم به دخالت در امور داخلی دیگر کشورها نماید!؟


2- ادعای تکراری اشغال جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک توسط ایران، هیچ نیازی برای پاسخگویی نداشته و ندارد و نخواهد داشت زیرا طبق قواعد مسلم حقوق بین‌الملل، نظیر جانشینی دولت‌ها، حقوق معاهدات، اصل استوپل و... دولت امارات نمی‌تواند ادعایی بر جزایر سه‌گانه ایران داشته باشد بنابراین جزایر مذکور جزء لاینفک خاک جمهوری اسلامی ایران می باشد و بدرستی تهران، حتی گفت و گو پیرامون آن را نمی پذیرد و مجاز نمی داند.


و این در حالیست که تاریخ چند دهه‌ای کشور امارات عربی متحده نشان می‌دهد که این کشور نه تنها در داخل خود امارات مانند ختلافات مرزی بین شیخ نشین‌های هفت‌گانه با یکدیگر , و یا ممانعت اعضای فدراسیون از پرداخت سهم خود به اتحادیه بر خلاف تعهدات اولیه و یا بی‌توجهی کشورهای عضو به رعایت و اجرای مقررات و تصمیمات شورای عالی اتحادیه و رقابت برای اجرای برنامه‌های عمرانی در ابعاد صنعتی و اقتصادی و یا عدم مشورت و رایزنی حاکمان امارات با یک‌دیگر در برخی اقدامات و یا تفاوت‌های فرهنگی و عقیدتی بین رئیس و نخست‌وزیر امارات که دارای دو طیف فکری متفاوت قرار دارند و به تشدید درگیری‌ها دامن می‌زنند.
بلکه با کشورهای دیگر عربی از جمله عربستان اختلافات مرزی در موضوعاتی مانند : بوریمی _ خور العدید _ سبرخه مطی دارد و جالب است که تلاش این کشور برای تلقین این مسئله که با دیگر کشورهای عربی هیچ اختلاف نظری ندارد، تنها یک "ژست" سیاسی را در اذهان متبادر می سازد .


لذا بهتر است این کشور و شخص وزیر خارجه اقای عبدالله زاید قبل از انکه در مجمع عمومی سازمان ملل متحدکه قاعدتا بایستی مطالبی دقیق از ان تریبون عنوان شود نیم نگاهی هم به شرایط پیرامونی خود داشته باشد لذا طرح مسئله‎ی جزایر سه گانه آن هم در چنین شرایطی سیاسی بودن ان را بیشتر نمایان می سازد.

4949

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 466916

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 11 =