ایرنا به نقل از تحلیلگر اقتصادی و استاد بازنشسته دانشگاه نوشت: هرچند صادرات می تواند موتور محرکه صنعت باشد، اما در ایران هرگز رویکرد صادراتی بطور مستمر و برای زمان طولانی در پیش گرفته نشده است.

بهروز هادی زنوز روز شنبه در نخستین همایش بین المللی سیاست های صنعتی و تجاری برای توسعه صادرات و اشتغال در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما، با اشاره به آثار سیاستگذاری ارزی بر سیاست های صنعتی صادرات گرا در ایران، اظهارکرد: سیاست تجاری شامل سیاست ارزی و بازرگانی خارجی است.

وی گفت: برخلاف نظریه تجارت خارجی با تغییر مفروضات نظریه های نئوکلاسیک در مورد الگوهای دوبخشی در وضعیت رقابتی، به این نتیجه رسیده اند که جهت گیری جایگزینی واردات با توسعه صادرات جمع ناپذیر نیست.

هادی زنوز افزود: نظریه پردازان همچنین استدلال می کنند که در شرایط وجود صرفه های خارجی، صرفه های مقیاس و یادگیری، حمایت گزینشی از صنایع می تواند موجب توسعه سریعتر اقتصادی و بهبود رفاه جامعه شود.

وی ادامه داد: در میان اقتصاددانان نئوکلاسیک و استراتژیست های صنعتی، برخلاف موارد پیشگفته در مورد مزایای جهت گیری صادراتی اتفاق نظر وجود دارد، اما از منظر نئوکلاسیک ها وجود رژیم تجاری آزاد که در آن میان تولید برای بازارهای داخلی و خارجی تبعیضی وجود ندارد، برای توسعه صادرات کفایت می کند.

این تحلیلگر اقتصادی با مرور سیاست های تجاری ایران از میانه سده نوزدهم میلادی تا به امروز، یادآور شد: در این مدت طولانی، سیاست تجاری کشور دستخوش چهار تحول عدیده شد که شامل دوره تجارت آزاد (در سده نوزده تا پایان جنگ جهانی اول)، دوره جایگزینی واردات (میان دو جنگ جهانی و دوره های 52- 1340، 67- 1358 و 78-1374)، دوره توسعه واردات (در سال های 38- 1334 و 56-1353 به دنبال رونق نفتی و آزادسازی تجاری)و دوره تشویق صادرات توام با حمایت از صنعت (در دوره برنامه سوم توسعه، 83- 1379) است.

وی تصریح کرد: تا جایی که به رابطه سیاست تجاری و کم و کیف توسعه صنعتی مربوط است، باید گفت سیاست تجاری تنها عامل تعیین کننده در سرعت صنعتی شدن نیست.

هادی زنوز اضافه کرد: هرچند صادرات می تواند موتور محرکه صنعت باشد، اما در ایران هرگز رویکرد صادراتی بطور مستمر و برای زمان طولانی در پیش گرفته نشده است.

وی گفت: در ایران در سه دوره شاهد رشد سریع صنعتی بوده ایم که مشتمل بر سال های 52 - 1340 با سیاست جایگزینی واردات، دوره 56- 1353 با سیاست توسعه واردات و دوره 83- 1379 با سیاست تشویق صادرات توام با حمایت از صنعت می باشد.

این استاد بازنشسته دانشگاه گفت: این دوران به لحاظ سیاست تجاری کاملا متمایز بوده اند، اما وجوه اشتراک آنها را می توان در نبود مضیقه ارزی، عدم مداخله دولت در تعیین نرخ ارز و قیمت محصولات صنعتی، سرمایه گذاری مستقیم دولت و شرکت های دولتی در بخش صنعت، دسترسی به سرمایه گذاری و وام های خارجی، اراده قوی دولت برای توسعه اقتصادی و صنعتی و نبود یا کمبود تنش در مناسبات بین المللی برشمرد.

وی تصریح کرد: در بخش عمده دوره مورد بررسی، حمایت های بی دریغ، بلاتبعیض و دائمی دولت از صنایع داخلی همراه با رویکرد صنعت کشور به بازار داخلی، تبعاتی را به صورت تخصیص ناکارآمد منابع، عدم استفاده از صرفه های مقیاس، رانت جویی غیرمولد توسط انحصارات صنعتی، رخوت تکنولوژیکی در صنعت و بی توجهی به کاهش هزینه های تولید و بهبود کیفیت محصولات صنعتی مشاهده کرد.

شایان ذکر است؛ نخستین همایش بین المللی سیاست های صنعتی و تجاری برای توسعه صادرات و اشتغال در ایران صبح امروز با حضور حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی رییس جمهوری در مرکز همایش های صدا وسیما آغاز به کار کرد که تا فردا (یکشنبه) ادامه خواهد یافت.

 

22339

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 466510

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 6 =