بنیان های صنعتی در دولت نهم و دهم کلا از بین رفت

سیدحمیداشرف زاده ، پژوهشگر بازرگانی خارجی مؤسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی اظهار داشت: 11 سال پیش یک استراتژی توسعه صنعتی در کشور نوشته و تنظیم شد که اجرایی نشد زیرا درآن به درستی تشخیص داده نشده بود که باید برای صنعتی شدن چه پروسه ای را طی کنیم.

بنیان های صنعتی در دولت نهم و دهم کلا از بین رفت

وی افزود : آنچه حائز اهمیت است این است که صنایع در بد وضعیتی قرار دارند و بنیان های صنعتی در دولت نهم و دهم کلا از بین رفته و بیشترین آسیب در این سال ها متوجه این بخش شده است و ما در حال حاضر نیازمند حمایت و کمک های دولتی هستیم تا بنیان های صنعتی شناسایی و تقویت شود.

اشرف زاده تصریح کرد: شرایط فعلی کشور زمان خوبی برای مطرح کردن سیاست صنعتی درست، برای پیشبرد اهداف صنعتی کشور است.

وی اظهار داشت : مهمترین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، تمرکز به جنبه‌های پویای سیاست صنعتی است وبا تغییر شرایط باید خیلی سریع به سمت تخصیص جدید منابع و تعویض مزیت های رقابتی ونسبی برویم .همچنین باید تشخیص بدهیم که در خصوص تکنولوژی در دنیا چه اتفاقاتی می افتد وهمواره به تکنولوژی روز دنیا مجهز باشیم، زیرا بخش اعظم سیاست صنعتی در سیاست تکنولوژی است.

90 درصد سیاست صنعتی، سیاست تجاری است

اشرف زاده با اشاره به این موضوع که 90 درصد سیاست صنعتی، سیاست تجاری است، گفت : سیاست تجاری باید خود را با پویایی و تحولاتی که در دنیا اتفاق می افتد، تطبیق دهد.

وی با اشاره به این نکته که توجه به جنبه های پویای سیاست صنعتی متاسفانه در ایران تا سال 53 تشخیص داده نشد ، گفت : در سال 54 با تشخیص این موضوع، وزارت بازرگانی تاسیس شد و مهندسان ایران به این موضوع توجه کردند که برای پیشرفت کشور باید به سمت صادرات کالاهای صنعتی و پروسه صنعتی شدن حرکت کنیم که در گام اول هم به سراغ صنعت پتروشیمی رفتند که الان هم اجرا می شود وسیاست درستی بود.

تعداد کار آفرینان صنعتی پویا ومتحول در ایران اندک است

اشرف زاده گفت :تعداد کار آفرینان صنعتی پویا ومتحول در ایران خیلی اندک است و این افراد برای سرمایه گذاری وتولید در صنایع پویا ودارای مزیت رقابتی، نیازمندحمایت دولت هستند.

وی ادامه داد: آنها باید مطمئن باشند یک دفعه یک وارد کننده ای، نمی آید روی دستشان بلند شود و از بازار خارجشان کند ، دولت به همین خاطر باید واردات کالاهای بی کیفیت از کشورهای خارجی به خصوص چین را کنترل کند تا تولید کننده های داخلی در شرایط پسا تحریم بتوانند در یک بازه دو الی سه ساله تولیدات خود را را برای رقابت با شرایط روز دنیا تطبیق دهند.

این پژوهشگر تاکید کرد :توسعه اقتصادی در کشور در پسا تحریم، با توسعه بخش صنعت و به خصوص صنایع نساجی والکترونیک که پیشرو هستند امکانپذیر است که در دوبخش متاسفانه کشور ما ضعیف است.

وی همچنین خروج ار رکود اقتصادی در شرایط فعلی را در تحول بازار مسکن دانست و گفت : ساخت یک مسکن به تولید برای هزاران نوع کالا احتیاج دارید و خانواده ی جدیدی که تشکیل می شود و در یک خانه ساکن می‌شود به صدها قلم کالا احتیاج دارد که تعداد زیادی از صنایع از این طریق به گردش درمی آیند.

سرمایه گذاری خارجی در بورس بدترین نوع سرمایه گذاری است!

اشرف زاده اظهار داشت : قانون جذب مستقیم سرمایه گذار خارجی در کشورخوب است و در چارچوب آن می شود، عمل کرد ولی باید دید، اراده سرمایه گذار خارجی بر این قرار میگیرد که به ایران بیاید و اگر هست در کدام بخش ها است زیرا سرمایه گذاری در بورس بدترین نوع سرمایه گذاری خارجی است که فوری می تواند، مملکت را ورشکست کند.

وی افزود : نباید از این نکته غفلت کرد که شرایط کشور برای سرمایه گذاران خارجی جذابیت دارد، چون دارای منابع غنی وارزان، بازار داخلی ده میلیونی، بازار کشورهای پیرامون ایران برای صادرات کالا و همچنین نیروی کار ارزان و تحصیلکرده است ، همچنین برای کشور ما هم مزیت دارد، چون سرمایه گذاری در صنایع تولیدی چه به صورت مشترک ومستقل موجب انتقال تکنولوژی و مدیریت در کشور و به دنبال آن افزایش اشتغال و صادرات می شود.

اشرف زاده گفت :برای این که یک سرمایه گذار خارجی با محور صادرات با تمام تجهیزاتش به ایران بیاید باید دردرجه اول انسجام در سیاست های مسئولین کشور به وجود بیاید تا علایم غلط به خارج ارسال نشود ودر گام بعد دولتمردان کشور باید بتوانند ریسک فعالیت سرمایه گذاران را کاهش دهند، چون هنگامی که یک کارخانه خارجی در کشور پا بگیرد وموفق شود، درخواست های زیادی به ایران سرازیر می شود که برای کشور بسیار خوب است ودولت باید از رویه حمایت کند.

22339