استیضاح بی موقع یک وزیر می تواند پیامهای سیاسی متفاوت با آثار اقتصادی منفی داشته باشد، آن هم در مقطعی که بازارها و نهادهای بین المللی آماده ورود به بازار کشور می شوند و هدف جذب سرمایه و آغاز مشارکتهای بین المللی جدید است.

آخرین کلاسی که روزهای دوشنبه درس می دهم کلاس مبانی اقتصاد کلان است. کلاسهای مبانی را دوست دارم بحثها مقدماتیست و می توان مثالهای زیادی از تاریخ توسعه اقتصادی آورد. بحث این هفته رشد پایدار و بلند مدت اقتصادی بود. در کنار بسترسازی و گسترش زیرساختهای اقتصادی یکی از اصلی ترین عواملی که باعث تضمین رشد پایدار اقتصادی می شود ثبات سیاسی و خردورزی در دولتمداریست. این روزها می توان آثار ثبات سیاسی و خردورزی را در موقعیت بین المللی ایران دید. برجام به امضا رسیده است و بن بست برخاسته از قطعنامه های شورای امنیت و کینه توزی دشمنان و رقبا برطرف شده است.
بسیاری رنجهای تحریم و فشارهای ناشی از رکود اقتصادی را به امید رسیدن به این روز تحمل کرده اند و اکنون انتظار رشد و بهبود اوضاع به یک توقع تبدیل شده است. در این شرایط پسندیده تر است که ذهنها و فکرها بر استفاده از فرصتهای به دست آمده متمرکز باشد تا ادامه دادن به بازی سیاست. سیاست بازی در این روزها که هر دقیقه و ثانیه ارزش ماه و فصلی را در سالهای گذشته دارد هزینه ای بس سنگین تر از همیشه دارد. بویژه آنکه هدف این سیاست بازی مختل کردن اداره وزارتخانه ای باشد که بار اصلی اجرای سیاستهای مالی کشور و بهبود و نوسازی زیرساختهای اقتصادی را به دوش می کشد.
در هر کشوری وزارتخانه های راه و شهرسازی در نوک پیکان برنامه های توسعه و نوسازی اقتصادی قرار می گیرند. در ایالات متحده بدنبال بحران مالی سالهای 87 - 1386 دولت دمکرات اوباما وزارت حمل و نقل را به وزیری جمهوری خواه سپرد تا ظرف 100 روز بعد از به قدرت رسیدن بتواند برنامه های احیای اقتصادی را بلافاصله به اجرا بگذارد. اولین پروژه بازسازی بزرگراهی در ایالت مریلند بود. در واشنگتن ضرب المثلی هست که کارمندان این وزراتخانه همیشه می گویند "راهها و پلها و فرودگاهها و بنادر نه جمهوریخواهند نه دمکرات، آنها فقط باید ایمن و به روز باشند". در کشور ما هم اگر وزارتخانه ای باشد که باید عملکرد آنرا بدور از مشغله های جناحی و اولویتهای حزبی سنجید وزارت راه و شهرسازی می باشد. در این برهه حساس انتظار همراهی از مجلس با وزارتخانه ای می رفت که باید زمینه بهره برداری حداکثری از فرصتهای ناشی از برجام را فراهم کند.
شاید گروهی بدنبال دادن پیامی هستند که علیرغم رفتارها و بی سیاستهای گذشته هنوز در عرصه سیاست داخلی کشور حاضرند و سهم خواه. شاید ایشان از اینکه برنامه های اقتصادی دوران بریز و بپاش به دلیل تبعیت از منطق اقتصادی و قوانین کشور دنبال نشده اند مکدرند. و شاید ایشان فقط می خواهند بگویند علیرغم تصدی دوساله امور توسط دولت جناب روحانی و امضای برجام قرار نیست تغییری اساسی در اقتصاد کشور صورت بگیرد.
ایشان در این روزها که ملتی آماده جهش رو به جلو و جهاد اقتصادی می شوند بد زمان و بد پیامی را برگزیده اند. شاید یک گروه از این استیضاح سود ببرند ولی هزینه اقتصادی آنرا کشور و نظام پرداخت خواهند کرد. هزینه ای که با تاخیر در بازسازی زیرساختهای اقتصادی و ترساندن سرمایه های عازم کشور از همیشه بیشتر خواهد بود. این هزینه ها بویژه زمانی بیشتر می شود که ناظران و تحلیلگران اقتصاد کشور به خاطر می آورند استیضاح ابزاریست برای زمانی که دیگر راهی برای اصلاح و مذاکره نمانده است. بنظر نمی رسد استیضاح کنندگان از ابزارهای مذاکره و گفتگو استفاده کرده باشند، تمایل آنها به استفاده از روشهای حداکثری بجای کوشش در اصلاح امر از دید ناظر اقتصادی به معنای خدشه دار بود فضای گفتمان در کشور و مسدود بودن راه برای رسیدن به تفاهم دو جانبه یا چند جانبه است.
استیضاح وزیر راه هر سرانجامی که داشته باشد ضربه ای خواهد بود به فضای حاکم بر فعالیتهای اقتصادی کشور و تاخیری غیرقابل جبران را باعث خواهد شد. افسوس که در این روزها هنوز برخی بر این باورند به هر بهانه و به هر قیمتی باید یادآور شوند که بر کرسی نمایندگی مجلس نشسته اند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 464998

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • عماد IR ۰۵:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۷/۱۴
    2 0
    آفرین به نظر درست صریح و روشنت . دوستی میگفت ژاپن برای یکبار در مسیر توسعه افتاد و این مسیر را ادامه داد فقط به یک دلیل از مسیرش خارج نشد ژاپنی ها همدیگر را دوست دارند ولی ایران فقط چند صباحی میتواند در مسیر پیشرفت حرکت کند چون هرکسی خودش را ، منافع خودش را ، موقعیت خودش را دوست دارد نه منافع کشورش و مردم کشور را .