عضو انجمن مدیریت استراتژیک ایران در کرمان: مواجه با آینده های مبهم از طریق آینده پژوهی محقق می شود

مریم سعیدی/خبر آنلاین: مدیر کل آموزش و پژوهش های استانداری افزود: با توجه به عصر دانایی، فناوری اطلاعات و ارتباطات علی رغم آسان شدن تصمیم گیری ها، متغیرهای تاثیر گذار بر تصمیم گیری ها زیاد و متنوع شده اند.
وی تصریح کرد: هدف از آینده پژوهی سعادت و رفاه بشر است. نگاهمان را به راه عوض کنیم و به نوعی دیگر دنیا را ببینیم.
جهانگیری یادآور شد: آینده پژوهی کمک می کند هزینه هایی که برای یک موضوع خاص متحمل می شویم کم تر شود و درصد آزمون و خطا کاهش یابد.
مدیر کل آموزش و پژوهش های استانداری با بیان اینکه در راستای تدوین برنامه ی ششم توسعه که سومین برنامه ی 5 ساله از سند چشم انداز کشورهست افزود: در این برنامه نقش استان ها باید مشخص شود. استان کرمان با ظرفیت و قابلیت هایی که دارد باید آن ها را بارور سازیم وبا همت دولت مردان و مسئولین استانی، امید است این برنامه ی 5 ساله به خوبی اجرا شود.
به همین منظور از پروفسور خزایی که از سرمایه های ملی ما هستند دعوت به عمل آمده است تا در سمینار آینده پژوهی حضور به عمل اورند.
جهانگیری در بیان سوابق علمی و پژوهشی سعید زایی گفت:
ایشان دارای سه مدرک دکتری در رشته های آینده پژوهی، مدیریت منابع انسانی زبان و ادبیات فرانسه و مسلط به 5 زبان زنده ی دنیا هستند.
مدرس دوره ی دکتری رشته ی آینده پژوهی در دانشگاه های معتبر کشور، مترجم و نویسنده ی کتاب هایی چون آینده پژوهی و دانش نظاره، برگزارکننده ی چندین کارگاه آموزشی، رئیس مرکز آینده پژوهی دانشگاه تهران و مشاور وزارت خارجه.
سعید خزایی ضمن ابراز خشنودی از حضور در جمع حاضر اظهار داشت: آینده یعنی امید. آینده یعنی فرصت و تلاش برای ساختن چیزی که به دنبالش هستیم.
عضو انجمن مدیریت استراتژیک ایران افزود: هر اقدام و هر برنامه ریزی و اقدام خردمندانه ی بشر به نوعی معطوف به آینده است وهیچ چیز به اندازه ی آینده با باورهای یک جامعه دین باور، سازگار نیست.
وی با بیان اینکه آینده پژوهی به عنوان یک دانش نیازمند فحص و بحث بسیار است، گفت: بشر از زمانی که به زمین هبوط کرد در پی کشف حقیقت بود و به نظر می رسد دغدغه ی بشر برای فهم آینده دو دلیل دارد. یکی از آن ها وجود سیستم پیش نگری در موجودات تکامل یافته از قبیل انسان است و
دلیل دوم برنامه ریزی می باشد.
خزایی خاطر نشان کرد: برنامه ریزی های ما اصولا برای آینده است و به همین دلیل وقتی تصمیم گیری می کنیم باید مدیریت آن را بشناسیم و برای یک تصمیم گیری درست باید در نظر داشته باشم این مهم در چه شرایطی شکل می گیرد که بر پایه ی آن بتوانیم بهترین راه را انتخاب کنیم. بنابراین طبیعی است که آینده پژوهی تلاش می کند محیط را بشناسد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: در ابتدا بشر معتقد بود که اجرام سماوی ستارگان و ... با سرنوشت وی ارتباط منطقی دارند و به سعد و نحس مسائل توجه داشت زیرا به دنبال اطلاع یافتن از آینده بود و از زمانی که بشر توانست ابزار بسازد بیش از پیش دغدغه ی آینده شکل گرفت.
خزایی بیان داشت: اخیرا یکی از مجلات، 500 شرکت موفق و مطرح را معرفی کرد که بالغ بر 400 شرکت از آن ها استراتژی خود را بر پایه ی آینده پژوهی نوشته اند.
عضو انجمن مدیریت استراتژیک ایران یادآور شد: تا چند سال پیش شاید وقتی از آینده پژوهی صحبت می شد کسی اطلاع چندانی از آن نداشت ولی امروزه در کشور ما این امر مطرح شده است و آینده پژوهی بعنوان یک دانش در 80 دانشگاه ایران تدریس می شود و سازمان ها به دنبال آن هستند.
خزایی افزود: جهان ما هر روز پیش بینی ناپذیرتر می شود و برای مواجه با آینده های مبهم و پرهیز از غافلگیری نیاز بیشتری به آینده پژوهی داریم و باید زودتر از حوادث تصمیم بگیریم. هدف ما ترسیم آینده ای مطلوب و شکل بخشیدن به آن می باشد.
استاد دانشگاه تهران در بیان نحوه ی بررسی موضوعات و تصمیم گیری گفت: برای این مهم باید همه ی سیستم ها را در نظر گرفته و برای آینده پژوهی باید آینده منطقه ای و جهانی، کلان ملی و آینده های بخش را در نظر گرفت زیرا آینده پژوهی در یک سیستم بسته ممکن نیست.
خزایی تاکید کرد: برنامه ریزی را نباید با آینده پژوهی اشتباه گرفت، برنامه ریزی به دنبال کنترل و بستن آینده است، اما آینده پژوهی به دنبال گشودن و آشکارسازی است.
وی در بیان دلیل حرکات زیکزاکی و مداما مسیر را تغییر دادن گفت: این امرنشان می دهد که تغییر را مدیریت نکرده ایم و یکی از اهداف آینده پژوهی این است که منطق حاکم بر تغییر را درک کنیم و بدانیم چه اتفاقی می افتد تا فعالیت هایمان هدر نرود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران افزود: هرقدر آینده پیش بینی ناپذیرتر باشد، ضرورت آینده پژوهی بیشتراست.
وی در بیان ویژگی های برنامه ریزی و آینده پژوهی گفت: برنامه ریزی، کوتاه مدت، پیش بینی آینده، دیدگاه مبتنی بر واقعیت خشک، اهمیت دادن به برنامه و ابزارگرا است و آینده پژوهی، بلند مدت، خلق آینده، مشارکتی می باشد و به فرآیند برنامه ریزی داده و اقدام محور است.