داریوش سجادی می‌نویسد: در سفر اخیرم به تهران مجالی شد تا با یکی از مشاوران ارشد دکتر روحانی ساعاتی را به گفت‌وگو بنشینم.
در نشست مزبور با اشاره به تعمد پررنگ و قابل فهم و معنادار و وقت و بی‌وقت هاشمی رفسنجانی در هر اندازه تراژیک و خوفناک ترسیم کردن دوران ریاست جمهوری قبل از روحانی، خدمت میزبان معروض داشتم؛ چنین رویکردی از جانب آقای هاشمی کاملا قابل فهم است و در واقع ایشان از این طریق در حال تشفی خاطر و ارضاء ذهنی و انتقام‌کشی از نظام است. رویکردی که هر چند قابل فهم است اما فاقد وجاهت است.
وی می‌افزاید: علی‌ایحال خطاب به میزبان گوشزد کردم که بر آقای روحانی واجب است تا از بازی کردن در زمین هاشمی پرهیز کند! هاشمی هر اندازه هم که بر طبل سیاه‌نمائی دولت قبل بکوبد نهایتا از این بازی متضرر نخواهد شد و به اعتبار نداشتن مسئولیت دولتی چیزی را برای از دست دادن ندارد. اما آقای روحانی به اعتبار مسئولیت اجرایی خود چیزهای زیادی برای از دست دادن دارد که با تاسی به قواعد «بازی سیاه هاشمی» نامدبرانه و نالازم جبهه مقابل را به منظور دفاع از خود و پاتک به تک کینه‌جویانه «هاشمی» به صورتی تبعی به رویارویی با خود می‌کشاند که دست بر قضا کشانده است!
2727
نظر شما