وقتي به اسامي نمايندگان اصلي پرچمدار مخالفت با تيم مذاکره کننده هسته‌اي در کميسيون برجام مجلس نگاهي مي‌اندازيم به اسامي افرادي همچون حميد رسايي، عليرضا زاکاني، مهدي کوچک‌زاده، مهرداد بذرپاش و ... بر مي‌خوريم. اگرچه تهران نمايندگاني مدافع حقوق ملت هم در مجلس دارد اما مهمترين منتقدان مذاکرات هسته‌اي که تندترين و بعضا غيرکارشناسي ترين انتقادات را به تيم مذاکره کننده وارد مي‌کنند نمايندگان تهران در مجلس هستند.
دليل اين امر را بايد در حضور کمرنگ اصلاح‌طلبان و به تبع آن مردم در انتخابات مجلس نهم دانست. زماني که انتخابات مجلس نهم برگزار مي‌شد، برخي اصلاح‌طلبان همچنان تحت تاثير حوادث پس از انتخابات سال 88، حضور در انتخابات را نفي کرده و حتي آن دسته از اصلاح‌طلباني را که تمايل به شرکت در انتخابات بودند، بعضا به خيانت به آرمان‌هاي اصلاح‌طلبان متهم مي‌کردند. اين وضعيت موجب شد تعداد کانديداهاي مطرح اصلاح‌طلب شهر تهران به تعداد انگشتان دست هم نرسد و هيچ ليستي توسط شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات ارايه نشد. بزرگان اصلاحات هم مردم را براي شرکت در انتخابات ترغيب نکردند و عملا بسياري از افرادي که ديدگاه‌هاي اصلاح‌طلبانه داشتند از حضور در انتخابات خودداري کردند و از حق راي دادن خود استفاده نکردند. حتي رييس دولت اصلاحات که دعوت او از مردم براي شرکت در انتخابات مي‌توانست نقش مهمي‌در جلب نظر مردم داشته باشد، سکوت کرد و عصرگاه روز راي گيري در سکوت خبري آن هم در شهر دماوند راي خود را به صندوق ريخت که البته فايده‌اي نداشت. چرا که از يک سو بسيار ديرهنگام بود و بسياري از مردم که تصور مي‌کردند رييس دولت اصلاحات قصد راي دادن ندارند و به همين دليل در انتخابات شرکت نکرده بودند، متوجه نشدند که او راي خود را به صندوق انداخته و ثانيا انتخابات در حوزه انتخابيه دماوند باطل شد.
در سايه قهر اغلب اصلاح‌طلبان و به تبع آنها مردم در انتخابات مجلس نهم، نمايندگان افراطي، راحت‌تر به مجلس راه يافتند و بويژه در تهران ترکيبي شکل گرفت که نمي‌تواند نمود دهنده تفکرات مردم تهران در انتخابات باشد. نمايندگاني که اغلب آنها حتي يکبار در ماه هم ملاقات مردمي‌ندارند و به جاي بررسي مشکلات مردم، اغلب وقت خود را صرف مخالفت با دولت کرده‌اند. در تهران، غيبت اصلاح‌طلبان بيشتر در ترکيب مجلس تاثيرگذار بود چرا که در حوزه‌هاي انتخابيه کوچک، بيش از مسايل سياسي، مسايل منطقه‌اي و بومي بر نتيجه انتخابات تاثيرگذار است و به همين دليل مهمترين نمايندگان مخالف اصلاح‌طلبان، از تهران سر برآوردند. اگر آن روز اصلاح‌طلبان با انتخابات قهر نمي‌کردند، نه تنها در زمان راي اعتماد به کابينه دولت روحاني، کابينه توانمندتري شکل مي‌گرفت و برخي وزراي پيشنهادي با اختلاف آراي اندک، از نشستن بر صندلي وزارت باز نمي‌ماندند، بلکه اين روزها مذاکره کنندگان هسته‌اي دولت پس از يک ماراتن طولاني، مسيري هموارتر براي بررسي حقوقي - و نه سياسي - برجام در پارلمان داشتند. پارلماني که اکنون ميدان دار آن، برخي نمايندگان اصولگراي افراطي تهران در مجلس هستند. شايد امسال مردم تهران با حضوري گسترده‌تر در انتخابات مجلس، ترکيبي متفاوت را براي مجلس دهم رقم بزنند.
2727
نظر شما