خبر بیماری استاد شجریان و بستری شدنش در رسانه‌های ایران واکنش‌های متفاوتی داشت. روزنامه کیهان همانند سابق دو خبر هتاکانه در این زمینه منتشر کرد اما صدا و سیما نه. برنامه ۲۰ و ۳۰ بر خلاف روال معمولش که این گونه خبرها را با نیش و کنایه‌های کیهانی منتشر می‌کند، در این مورد خاص نیش و کنایه‌ای نزد .

متن زیر را به این بهانه نوشتم  که یک روز قبل در سایت موسیقی ما منتشر شد.
اگر چه دو روز بعد از انتشار خبر و عدم انعکاس خبری دیگر در این زمینه و به رغم دیدار مقام‌های دولتی از استاد شجریان( برادر ريئس جمهور، وزیر بهداشت و استاندار تهران) در بیمارستان،دیگر هیچ خبری منتشر نشد تا عملا همان شق دوم تیتر من اثبات شود که این یک استثناء بود و نه قاعده. 
 شاید تهدید روزنامه کیهان هم بی‌تاثیر نبوده تا بر و بچه‌های ۲۰ و ۳۰ حسابی غلاف کنند وگرنه چه دلیلی داشت  و دارد که خبری با این درجه از اهمیت برای مردم و علاقه‌مندان موسیقی و بهانه‌های خبری برشمرده شده بالا سبب شود که آنها به سراغ یک مجتمع ساختمانی در دارقوز‌آباد بروند و گزارشی تهیه کنند اما هیچ استمراری در پی گیری و اطلاع رسانی درباره بیماری معروفترین چهره‌ موسیقی ایران نداشته باشند.


درباره رویکرد خبری برنامه ۲۰ و ۳۰ به بیماری استاد شجریان؛ استثناء یا قاعده 


آغاز: بخشی از وظیفه ما روزنامه‌نگاران، رصد کردن تحولات در حوزه و موضوعی است که از منظری تخصصی‌تر آن را پوشش خبری می‌‌دهیم. رصد کردنِ این‌گونه، به ما این امکان را می‌دهد تا با نگاهی پژوهشی به اتفاقات نظر افکنیم و افکار عمومی را نسبت به آن موضوع حساس کرده و اطلاع‌رسانی خود را با صحت و دقت افزون‌تری در اختیار مخاطبان قرار دهیم.
 
در این حیطه، نهادهای دولتی که از بودجه و امکانات عمومی ارتزاق می‌کنند، بیشتر از نهادهای خصوصی باید زیر نگاه ما قرار بگیرند و قوت و ضعف آنها بیان شود. چرا که برابر قانون «حق انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات»، این نهادها وظیفه دارند رفتارهای خود را با قانون منطبق کنند و در غیر این صورت، باید مورد نقد و داوری قرار بگیرند تا حداقل مدیران آن دریابند که در بخش‌‌هایی از نهاد زیرمجموعه آنها، چه حرکت‌های غیرقانونی در جریان است.
 
از سوی دیگر، اگر همین حرکت‌های غیراخلاقی و غیرقانونی با برخی رفتارهای درست و منطبق بر عرف و اخلاق حرفه‌ای تغییر جهت داد، می‌بایست آن بخش‌ها و رفتارها را نیز رصد کرد و نسبت به آن اطلاع‌رسانی و جامعه را نسبت به برخی رفتارهای متناقض و مختلف‌الاضلاع در یک سازمان آگاه نمود.
 
میانه: یکی دو هفته قبل که برنامه «دستان» و پخش آن از شبکه آموزش تلویزیون تعلیق شد -و متأسفانه این تعلیق همچنان ادامه دارد- در یادداشتی که در روزنامه «شرق» منتشر شد، بر این کارِ دست‌اندرکارانِ شبکه آموزش خرده گرفتم و نوشتم که تعلیق یک برنامه، به خاطر ‌آنکه مجری آن برنامه با استاد «شجریان» دیدار کرده، نه قانونی است و نه به مصلحت؛ کاری است ضد اخلاق حرفه‌ای یک رسانه.
 
اکنون اما یکی از برنامه‌های دیگر صدا و سیما (برنامه اخبار 20:30 شبکه دو) خبر حضور استاد «شجریان» در بیمارستان و بیماری مختصرشان را انعکاس داده و برایشان آرزوی سلامتی کرده‌اند. طبیعی است که این خبر دوم از منظر رسانه‌ای در جای درست و با شکلی حرفه‌ای تنظیم شده است. چرا که هر اتفاق غیرمترقبه‌ای که برای چهره‌ای چون «شجریان» رخ دهد، از جنس خبر است و باید به آن پرداخت. چرا؟ چون یکی از معیارهای خبر همین دربرگیری یا شمولیت و شهرت موضوع خبر است که استاد «شجریان» به تمام و کمال واجد آن‌اند و خبرنگار یا دبیر بخش به درستی به آن پرداخت. اگرچه نوع پرداخت آن با توجه به امکانات و بودجه‌ای که صدا و سیما دارد، باید بهتر از این باشد. به این معنا که صدا و سیما باید یک دوربین می‌برد بر بستر استاد آواز ایران و یا با پزشکان درباره وضعیت استاد گفت‌وگو می‌کرد تا جامعه‌ای که درباره بیماری استاد همچنان کنجکاو است، اقناع شود.
 
انجام: نگارنده ضمن تقدیر از این کار صدا و سیما که حرکت در جهت مثبت و مورد علاقه‌ افکار عمومی است -که بخشی مهم از بودجه این سازمان از جیب آنها پرداخت می‌شود- امیدوار است که این حرکت، مقطعی و تاکتیکی نبوده و بلکه نگاهی استراتژیک و درازمدت در پس و پشت آن نهفته باشد. در همین ایام البته آن روزنامه هتاک که خبرش مستمسک حذف برنامه دستان شده است، بر همان طبل کهنه و فرسوده هتاکی به استاد موسیقی ایران کوبیده و چه خوب که صدا و سیما و به‌خصوص برنامه 20:30 که بسیاری معتقدند صورت دیگری از آن رسانه هتاک است، در چنین مسیری گام نزده و حساب خود را از آنها جدا کرده است.
 
آن رسانه معتقد و باورمند به جذب هیچ و دفع اکثری است و چه خوب که صدا وسیما استراتژی‌اش را بر همان اصلی بنا نهد که بزرگان نظام به آن توصیه کرده‌اند و آن را نصب‌العین خود قرار دهد؛ دفع حداقلی و جذب حداکثری.
 
با این حساب، علاقه‌مندان موسیقی منتظرند تا در هفته آینده شاهد تماشای برنامه «دستان» باشند و نه آنکه بشنوند فردی و گروهی که این خبر را از استاد «شجریان» تهیه کرده‌اند، از کلیت برنامه 20:30 حذف و مورد مجازات قرار گرفته‌اند.

چهار نعل به سمت دفع حداکثری و جذب هیچ/ درباره حذف برنامه دستان از شبکه آموزش

افکار عمومی و روزنامه‌نگاران حوزه موسیقی تحولات روزهای آینده صدا و سیما را رصد می‌کنند و امیدوارند که اتفاقی را شاهد باشند که سال‌هاست آرزو دارند. یعنی صدا و سیمایی که به شخصیت‌های ملی و افتخارات هنری این مرز و بوم حرمت و احترام بگذارد.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 452955

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 5
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام ۱۳:۰۲ - ۱۳۹۴/۰۶/۱۱
    18 1
    برابرقانون دسترسي آزادبه اطلاعات!صداوسيماسخنان رئيس جمهوردرخصوص نظارت شوراي نگهبان (ونه دخالت دراجرا)برانتخابات راپخش نميكند،اماسخنان رئيس قوه قضائيه!ورئيس مجلس خبرگان رادرپاسخ به وي پخش ميكند!!اين يعني بيطرفي كامل!!
  • بی نام A1 ۱۳:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۶/۱۱
    9 1
    باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش ای دل اندربند زلفش از پریشانی منال مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار کار ملک است آن که تدبیر و تامل بایدش تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
  • بی نام A1 ۱۴:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۶/۱۱
    3 22
    شجریان مثل هر کس دیگر یک انسان است و مخلوق خداوندی که ما را آفریده. پس او فرقی با دیگران ندارد. متاسفانه ما عادت کرده ایم عده ای را خیلی بزرگ کنیم و عده ای را خیلی کوچک.
  • بی نام IR ۱۵:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۶/۱۱
    14 1
    اینجا جا داره از بیست و سی به خاطر اینکه ایندفعه رو نیش نزد تشکر کنیم بیست و سی مرسی که نیش نزدی
  • برديا DE ۱۳:۳۹ - ۱۳۹۴/۰۶/۱۳
    8 2
    حضرت سعدي ميفرمايد، با زاهدي همسفر بودم واو منكر تاثير موسيقي بود به جايي رسيديم كودكي از چادر خارج شد واوازي خواند، شتر زاهد برقص در امد وزاهد را بر زمين زد، گفتم يا للعجب در حيوان تاثير ميكند ودر تو بي اثر است.نقل به مضمون استاد بزرگ فردوسي توسي در نبرد رستم واسفنديار درتعريف رستم از زبان هم رزمش مي فرمايد: چنان أفريدي كه خود خواستي. زمين وزمان را بياراستي ايرج شيرين سخن ميگويد؛ صد قرن هزار ساله بايد. تا يك قمر الملوك زايد. اكنون ما يك استاد بزرگ وگرانسنگ داريم وشامل ايده فردوسي بزگ وسراينده هم عصرمان.شجريان بزرگ هست ونيازي به تعريف كسي ندارد، کسانی كه به استاد اسايه ادب ميكنند . ميتوانند از گوش سپردن به أواي دل انگيز ايشان خودداري كنند.زاهد روايت سعدي اند