رسانه ای که وزیر را تهدید کرده اگر50 میلیون تومان ندهد، فلان وبهمان می کند

چندی پیش هم شنیدم مدیر یک سایت خبری علنا در جمع همکاران رسانه ای  گفته بود شهرداری به من آرم طرح ترافیک نداد؛ خبری علیهش منتشر کردیم و آرم را گرفتیم.

تک وتوک، گزارشهای دیگری هم از زدوبند برخی رسانه ها(اعم از روزنامه ها و سایتها) به گوش می رسد.

رسانه هایی که برای فساد در فوتبال، آبرو برای کسی نمی گذارند(و کار خوبی هم می کنند)، رسانه هایی که برای کشف فلان فساد اقتصادی ، قیصریه را به آتش می کشند( و البته آفرین بر عزم شان)، رسانه هایی که کوچکترین تخلف محیط زیستی را به اندازه برپایی قیامت، مهم جلوه می دهند( و واقعا دست مریزاد) نباید در برابر فسادی که در برخی موسسات همکارشان لانه کرده است سکوت کنند. افکار عمومی تحت تاثیر اخبار همین رسانه ها فشارخونش بالا و پایین می رود و رگ غیرتش می جنبد. و اگر روزی بفهمد همین افشاگرها خودشان دست کج هستند، اعتبار برای هیچ کس نمی ماند.

هم، آن رسانه ای که باجگیری می کند، در معرض اضمحلال خود است و هم ، خیل رسانه هایی که در برابر این رسوایی های به ظاهرکوچک،خفقان می گیرند.

 از معاونت مطبوعاتی وزیر ارشاد، مصرانه می خواهم قانون دسترسی آزاد به اطلاعات را پیش از همه ، از رسانه ها شروع کنید. بروید سراغ سایت ها و روزنامه های باجگیر و اطلاعاتی را که به دست می آورید، اعلان عمومی کنید.

رسانه هایی که دائما از مبارزه با فساد می گویند و خودشان فاسدند، رفتار کسی را تداعی می کنند که چوبی را در لجن جوی خیابان فرو می برد و سپس روی دیوار کنار پیاده رو می نوشت:نظافت را رعایت کنید.

آقای معاون مطبوعاتی! این آمران به نظافت را که کثافت از سروکول شان بالا می رود، شناسایی کنید. نگذارید شرافت هزاران روزنامه نگار به خاطر عده ای معدود و البته پرقدرت که سرگردنه نشسته اند،لکه دار شود.