بعدازظهر ديروز اما تمام اطراف سفارت انگليس از ميدان فردوسي تا چهارراه استانبول و خيابان جمهوري اسلامي تحت نظارت نيروهاي انتظامي و حضورشان سنگين و پرشمار بود و اين حضور با اين حجم نشان از اين داشت كه نيروي انتظامي به دليل مجوز نداشتن اين تجمع اجازه شكل‌گيري آن را نخواهد داد. قرار بود ساعت ١٦ تجمع آغاز شود اما تا ساعت ١٦:٣٠ خبري نبود.
حدود ٤٠ دقيقه از ساعت تجمع گذشته بود كه جمعي كه تعدادشان از ٤٠ نفر تجاوز نمي‌كرد وارد شدند، پليس از آنها مي‌خواست تا متفرق شوند اما شعار مرگ بر انگليس را سر دادند، مقاومت برخي آنها و درگير شدن‌شان با پليس باعث شد تا تعدادي از آنها بازداشت شوند. برخي سايت‌هاي خبري آنها را دانشجو و برخي ديگر آنها را شهروند ناميده بودند. كمي بعد ١٧ نفر از تجمع‌كنندگان زن با شعار مرگ بر انگليس از مقابل سفارت به سمت چهارراه استانبول حركت كردند و در چهارراه متفرق شدند. در حاشيه اين تجمع اما يكي از تجمع كنندگان به خبرنگار «اعتماد» گفت: من موافق روابط انگليس با ايران نيستم زيرا اين روباه پير هميشه براي ملت ايران شر داشته و خيرش هرگز به ما نرسيده است، چهار سال پيش حركتي انجام شد و اينها از كشور ما رفتند اما امروز نبايد اجازه دهيم كه بازگردند.»
اما يكي ديگر از تجمع‌كنندگان مي‌گويد خودش چهار سال پيش جزو كساني بود كه به سفارت انگلستان حمله كرده و وارد سفارت شده بود. از او درباره چگونگي خبردار شدنش از تجمع مي‌پرسم و مي‌گويد: «من از طريق شبكه‌هاي اجتماعي متوجه شدم و از هيچ نهاد و سازماني دستور نمي‌گيرم، من خودم آمدم همان‌طور كه چهار سال پيش هم برحسب وظيفه آمده بودم» به او مي‌گويم مقامات عالي كشور حركت چهار سال پيش را تاييد نكردند و آن را كار درستي ندانستند و او در پاسخ مي‌گويد: «گفتند ورود به سفارت كار درستي نبود نه اعتراض و تجمع مقابل آن، من قبول دارم كه اشتباه كرديم وارد سفارت شديم اما نفس تجمع‌مان مقابل سفارت انگليس كار اشتباهي نبود». به او مي‌گويم آيا اين تجمع فاقد مجوز بوده است، فكر نمي‌كنيد كارتان خلاف قوانين كشور است؟ كمي مكث مي‌كند و مي‌گويد «تجمع بدون حمل سلاح آزاد است» از او مي‌پرسم پس با اين حساب ساير تجمعات سال‌هاي اخير را كه بدون مجوز وزرات كشور تشكيل شده بود تاييد مي‌كنيد؟ با تعجب گفت: اين قياس درست نيست ما با بقيه فرق داريم، ما نمي‌توانيم خيانت‌ها و جنايت‌هاي انگليس را در سال‌هاي گذشته و در تاريخ‌مان فراموش كنيم و دوست نداريم سفارتخانه باز شود.»
پليس شمال خيابان فردوسي را بسته بود و اجازه تردد مردم را نمي‌داد. يكي از ماموران پليس سعي مي‌كرد خانواده‌اي را كه براي تجمع آمده بودند با آرامش به سمت ديگري هدايت كند. مرد جوان كه فرزندش در آغوشش بود به مامور گفت: ما تنها براي اعتراض آمده‌ايم، ما حق اعتراض داريم. پليس هم با آرامش و در حالي كه او را به سمت ديگري هدايت مي‌كرد، گفت: شما به من تضمين مي‌دهي اگر اجازه دهيم تجمع كنيد اتفاق چهار سال پيش رخ ندهد؟
17302
نظر شما