دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری-صنعتی گفت: در جامعه چند دسته منتقد داریم. یک عده داریم، که شغلشان این است که با دولت یازدهم مخالفت کنند؛ چون این افراد از اول هم مخالف بودند و می خواهند این دولت نباشد.

به گزارش خبرآنلاین، سایت خبری جماران گفت و گویی با اکبر ترکان، مشاور رئیس جمهور و دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی انجام داده است. در ادامه، گزیده ای از سخنان ترکان را می خوانید:

 

*  راه حل مقابله با فساد اقتصادی شفافیت است. این مهمترین ابزاری است که از طریق آن می توان با فساد مقابله کرد. فکر نکنید که فساد مختص دولت نهم و دهم بوده؛ هر جا شفافیت و پاسخگویی لازم وجود نداشته باشد، در آن فساد پیدا می شود. دولت یا هر نهاد دیگری بایستی شفافیت لازم را در ارائه گزارش ها، عملکردها و اطلاع رسانی برای جامعه داشته باشد. یکی از چارچوب های نظام، مردم سالاری است. در نظام مردم سالار مردم و اعضای جامعه باید حق سوال کردن داشته باشند و دستگاه های حکومتی هم وظیفه خودشان را پاسخگویی بدانند.

* اگر کسی فکر کند در صورتی که حق سئوال کردن را از مردم بگیرد، مشکلی حل می شود؛ قطعا باید بداند که تا این رویه موجب افزایش فساد می شود و اگر دستگاه های حکومتی و دولتی پاسخگویی را دور از شان خودشان بدانند و در پاسخگویی به جامعه تکبر کنند، موجبات رشد فساد را ایجاد خواهند کرد. این موضوع خیلی پیچیده نیست؛ چون در همه دنیا سیستم به این شکل است. شما ببینید در کشورهای پیشرفته صنعتی اگر یک مقام دولتی یک خطای مالی مرتکب شود همه رسانه ها می فهمند و رسانه ها برای احقاق حقوق مردم سوال می کنند و دستگاه ها هم خودشان را موظف می دانند که پاسخ بدهند و آن ها این را دور از شان خودشان نمی دانند که به یک سوالی که در جامعه پیش آمده، پاسخ بدهند؛ بنابراین نباید دستگاه دولتی و حتی حکومتی در پاسخگویی تکبر کند و بگوید شان من اجل از این است که بخواهم به این سوال پاسخ بدهم . باید این مسائل شفاف بشود تا فساد به وجود نیاید.

* یکی از مسائلی که دستگاه دموکراسی را دچار بیماری می کند بودن مقررات جنگل است، مقررات جنگل که عبارت انگلیسی اش هم همین است، موجب این می شود که یک کارمند دولت یا یک کارمند دستگاه دولتی و حکومتی انواع قوانین را در کشوی میزش داشته باشد. اگر کاری را بخواهد حل کند آن قانونی را در می آورد که حل کند و اگر بخواهد حل نکند قانونی را در می آورد که حل نمی کند و این یکی از اشکالات بزرگ است که متاسفانه بعضا شاهد آن هستیم. وجود بعضی مقررات جنگل، موجب این می شود که اشخاص وارد حوزه فساد بشوند.

*  پول های بلوکه شده 2 نوع است. همچنین منابع ارزی که ما در خارج از کشور داریم نیز 2 دسته هستند؛ یکی ارزهای حاصل از فروش نفت که متعلق به دولت است، مثل بخشی از ارزی که ما در هندوستان داریم و نفت فروختیم، دلارش متعلق به دولت است. دولت این پول را که به داخل بیاورد، می فروشد و ریالش را به خزانه بانک مرکزی واریز می کند؛ بنابراین این پول ها تبدیل به پول بودجه عمومی می شود. یک بخشی از ارزها برای دولت نیست و از آن بانک مرکزی است؛ یعنی دولت سابق یکبار به بانک مرکزی فروخته و ریالش را در بودجه سالانه مصرف کرده که دیگر متعلق به دولت نیست، بلکه متعلق به بانک مرکزی است. حالا بانک مرکزی این را وارد بازار می کند و به بازار می فروشد و آن ریالی را که قبلا با نبود پول به دولت تحویل داده، جایگزین می کند. بنابراین این پول ها 2 دسته اند؛ پول های دولت و ارزهای بانک مرکزی که از دو جنس هستند و از 2 روش متفاوت هم نسبت به آن عمل می شود .

*دولت تصمیم دارد مسئله کشور که مسئله هسته ای و روابط بین المللی هست را حل کند. دولت 2 سال اول کاری خود را با اغماض پشت سر گذاشته است. فرض بفرمایید قیمت برق، کیلو وات ساعتی 75 تومان برای وزارت نیرو تمام می شود. به خاطر اینکه مردم به زحمت نیفتند، دولت تصمیم گرفته این را به قیمت 55 تومان بفروشد. در نتیجه به ازای هر کیلو وات ساعت 20 تومان وزارت نیرو ضرر می کند. ضربدر 250 میلیارد کیلو وات ساعت کنید می شود 5 هزار میلیارد تومان. پس سالانه وزارت نیرو 5 هزار میلیارد تومان به میزان بدهی هایش اضافه می شود و این دوساله 10 هزار میلیارد تومان به بدهی های وزارت نیرو اضافه شده است نه تنها بدهی های قبلی اش کم نشده، بلکه اینها هم اضافه شده است.

چرا دولت این وضعیت بد را تحمل کرده است؟ به خاطر اینکه می خواسته تنش جدیدی به جامعه وارد نشود و جامعه متمرکز باشد برای اینکه مقاومت کند در مقابل تحریم های ظالمانه تا مذاکرات هسته ای با موفقیت جلو برود و لذا این روند نمی تواند ادامه پیدا کند. اگر وزارت نیرو سالی 5 هزار میلیارد تومان بدهی داشته باشد و همچنان به بدهی هایش اضافه شود، نابود می شود. منتهی در 2 سال گذشته به دلیل اولویت مسائل هسته ای اتفاقاتی مثل یارانه مثل ارزان فروشی برق و... در جاهای دیگر ادامه داشته است.

*  در جامعه چند دسته منتقد داریم. یک عده داریم، که شغلشان این است که با دولت یازدهم مخالفت کنند؛ چون این افراد از اول هم مخالف بودند و می خواهند این دولت نباشد؛ قصدشان این نیست که امور را با خیرخواهی به سمت اصلاح ببرند می خواهند این دولت نباشد. بعضی از افراد هستند، به دنبال براندازی دولت هستند و منتقد نیستند، چون منتقد خیرخواه است و به صرف مخالفت با دولت با همه دستور کارها و اقدامات دولت نباید مخالف باشد. خیرخواهی یعنی چی؟ یعنی با دید کمک به کشور به موضوعات نگاه می کند و از روی خیرخواهی برای اصلاح امور نظر می دهد. این گونه افراد را باید حرف هایشان را به جان خرید و توجه کرد و مورد استفاده قرار داد. آنهایی که شغل شان مبارزه با دولت است برای اینکه می خواهند این دولت نباشد. به نظر من، آنها خیرخواه نیستند آنها را نباید به عنوان منتقد ببینیم آنها قصدشان این است که این دولت موفق نشود.

* اینکه یک عده ای تصور کنند که یک شخصی به نام آقای احمدی نژاد بوده با 2-3 نفر دور و برش که همه این مصیبت ها به سر کشور این آقا و آن 2-3 نفر آوردند، اشتباه است. آقای احمدی نژاد و دولت های نهم و دهم یک تفکر هستند و الان هم حضور دارند. یک عده در جامعه طرفدار این تفکر هستند و نگاهشان به دین، حکومت و جمهوری اسلامی به این شکل است که متاسفانه ما در دولت نهم و دهم دیدیم. یک تفکر هم این است که این کشور را به صورت جمهوری نگاه می کند. به رای مردم اصالت می دهد به خواست مردم اهمیت می دهد و مردم را زینت حکومت نمی داند، بلکه ارکان حکومت می داند. این با آن متفاوت است. نمی توانیم بگوییم تفکر دولت های نهم و دهم مربوط به آقای احمدی نژاد و 2-3 نفر اطرافیانش بوده که بعضی هایشان زندان هستند و بعضی هایشان هم یک گوشه کنار دیگری مشغول به کار هستند. یک گروه حداقل 80 نفره از این تفکر در مجلس هستند. یک گروهی از این جمعیت در قوای دیگر هستند. یک گروهی از این جمعیت در نهادهای دیگر هستند. اینطوری نیست که فقط آقای احمدی نژاد بوده و تمام شده است. این جمعیت تفکرشان اینطوری است و اینها هستند.

 

29213

 

 

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 442488

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 4 =