در راه‌اندازي يك رشته دانشگاهي و ظرفيت‌سازي در آن چندين سؤال بايد پاسخ داده شوند، از جمله اينكه رشته مزبور و فارغ‌التحصيلان آن كدام جاي خالي را براي كشور پر خواهند كرد به عبارتي راه‌اندازي رشته دانشگاهي زبان و ادبيات كردي كدام بخش از نيازهاي بازار كار يا حتي نيازهاي مطالعاتي و راهبردي كشور را پاسخ خواهد داد و آيا راه‌اندازي اين رشته در حد بازگشت سرمايه‌هاي صرف شده در تدارك زيرساخت‌هاي سخت و نرم‌افزاري بازده دارد يا خير؟
اينگونه وعده‌ها در دسته اظهارات مقطعي و تاريخ مصرف‌دار در سياست داخلي تعبير مي‌شود و بر همين اساس است كه گفته‌هاي روحاني در جمع خبرنگاران كردستاني از سوي برخي تحليلگران بهره‌برداري سياسي از علائق قومي برداشت شده است.
كشور ما طيف وسيعي از زبان‌ها و گويش‌هاي مختلف قومي را شامل مي‌شود كه همه زير پرچم جمهوري اسلامي ايران به محور اتحاد تمسك كرده‌اند. چنانچه بخواهيم براي هر كدام از آنها سرفصل درسي تدوين و تعريف و كرسي دانشگاهي راه‌اندازي كنيم و بنا به عقيده برخي صاحبنظران براي خوشامد اقوام مختلف ايراني به تعداد آنها رشته تحصيلي تأسيس كنيم، از كدام سياست مدون و اصولي در گسترش آموزش عالي پيروي كرده‌ايم.
علاوه بر اينكه بايد ديد راه‌اندازي رشته زبان و ادبيات كردي كه از سوي رئيس‌جمهور وعده داده مي‌شود كدام يك از اهداف سند آمايش سرزميني را پاسخ مي‌دهد و مبناي ضرورت راه‌اندازي رشته زبان و ادبيات كردي غير از ژست تبليغاتي، افزايش محبوبيت و نفوذ در ميان عوام و بهره‌برداري سياسي و انتخاباتي چه چيز ديگري مي‌تواند باشد. آيا دولتمردان و مديران كشور در بيان اظهاراتي كه مي‌تواند برد مؤثر زيادي داشته باشد از منبع يا منابع خاصي مشورت مي‌گيرند يا خير؟
مضاف بر اين دادن امتيازهاي دست چندم براي نفوذ و افزايش محبوبيت جريان‌هاي سياسي در ميان اقوام نه‌تنها خدمت به آنها نيست بلكه مي‌تواند به هويت تاريخي آنها متغيرهاي بي‌جوابي را تحميل كند.
17302
نظر شما