علی كربلایی - خبرگزاری خبرآنلاین/ در سال 2012، هنگامی که الکس دلپیرو باشگاه وونتوس را ترک کرد، مسئولان و مدیران این تیم، پیشنهاد دادند شماره 10 این تیم برای همیشه بایگانی شود.
این پیشنهادی سراسر افتخار و شکوه برای الکس دلپیرو بود. به پاس این که مانند یک جنتلمن هیچ گاه بانوی خود را ترک نکرد و در سخت ترین شرایط (حتی زمان تبعید تیم به سری ب) دست در دست بانوی خود گذاشت و او را تا پایان همراهی کرد.
دل پیرو اما این پیشنهاد را نپذیرفت. او به مسئولان تیمش گفت: «دوست دارم ببینم که شماره 10 داخل زمین می‌درخشد، نه درون موزه. این شماره انگیزه‌ای خواهد بود برای کسانی که بعد از من آن را بر تن خواهند کرد. ارزش واقعی شماره‌ها درون زمین مشخص می‌شود نه در موزه.» نقطه تحسین برانگیز سخنان او این جا بود: «من نمی خواهم این شماره را بایگانی کنم، تا هر بچه ای رویای پوشیدن آن را داشته باشد.»
حالا در سرزمینی دورتر، بازیکنی با افتخارات بسیار کمتر و البته وفاداری نه چندان مثال زدنی به باشگاه، مدعی این شده است که شماره اش که سال ها بر تن بزرگان بوده و بعد از آن ها به او رسیده است، باید در موزه نداشته باشگاه بایگانی شود.
می‌توان از بازیکنان بزرگ دنیای فوتبال، درس‌های زیادی آموخت. می توان تاریخ فوتبال را مطالعه کرد و دید که چه بازیکن‌هایی با چه سابقه‌ای پیراهنشان بایگانی شده است.
43258
نظر شما