به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پایگاه اطلاع رسانی وزارت امور خارجه ترجمه غیر رسمی ضمایم برنامه جامع اقدام مشترک را منتشر کرد. این ترجمه در پنج قسمت تهیه شده است که بخش اول آن به شرح زیر است:
موارد عمومی
1. ترتیب اجرای این تعهدات که در این پیوست آمده است، در ضمیمه شماره 5 از برنامه اقدام مشترک (برجام)مشخص شده است.بجز مواردی که مشخص شده، زمان شروع تعهدات از روز اجرای توافق خواهد بود.
راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک
2. ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح آمیز هسته ای وتولید رادیو ایزوتوپ های صنعتی و دارویی، راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک را مدرن خواهد کرد. ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح آمیز هسته ای و نیازهای تولیدی، از جمله تست نمونه¬ های میله و مجتمع سوخت ومواد ساختاری، بر اساس طراحی مفهومی موافقت شده (که به این پیوست الحاق شده است)، این راکتور را دوباره طراحی و بازسازی خواهد کرد.طراحی به صورتی خواهد بود که تولید پلوتونیم در کمترین مقدار ممکن باشد و در شرایط نرمال پلوتونیم با خصوصیات مناسب ساخت سلاح اتمی تولید نکند. قدرت راکتور باز طراحی شده از20 مگاوات حرارتی تجاوز نکند. 1+5 و ایران این تفاهم را به اشتراک می گذارند که برای توسعه و تکمیل طراحی نهایی، پارامترهایی که در طراحی مفهومی بیان شده است می تواند دستخوش تغییر و تنظیم شود، منوط به آنکه اهداف و مقاصد پیش گفته همچنان پا بر جا باقی بماند.
3. ایران به ساخت و ساز راکتور ناتمام موجود برمبنای طرح اولیه ادامه نخواهد داد و کالندریای موجود را خارج کرده و آن را در ایران نگهداری می کند. تمام کانال های کالندریا با بتن به گونه ای پر می شوند که برای کاربرد هسته ای غیر قابل استفاده باشد و آژانس بتواند غیر قابل استفاده بودن آن را راستی آزمایی کند. برای مدرن کردن و بازسازی راکتور آب سنگین اراک، ایران بیشترین استفاده را از زیر ساختهای موجود در راکتور آب سنگین اراک خواهد داشت.
4. ایران به عنوان مدیر پروژه نقش راهبری و مسئولیت اجرای مدرن سازی و بازسازی راکتور آب سنگین اراک را به عهده می گیرد و هر کدام از اعضای 1+5 تقبل مسئولیتی که در این پیوست ذکر شده است را در ارتباط با مدرن سازی و بازسازی راکتور آب سنگین اراک را به عهده می گیرند. یک کار گروه متشکل از اعضای 1+5 تشکیل خواهد شد تا زمینه بازطراحی وبازسازی این راکتور را فراهم سازد. یک مشارکت بین المللی متشکل از ایران و گروه کاری، اجرای پروژه مدرن سازی را به عهده خواهد گرفت. گروه کاری می تواند با اضافه شدن کشورهای دیگر به جمع مشارکت ایران و گروه کاری بزرگتر شود. اعضای 1+5 و ایران اسنادی را امضاء خواهند کرد که در آن به تعهد قوی در پروژه مدرن سازی راکتور اراک قبل از روز اجرای برجام بیان شده است که متضمن نقشه راه برای مدرن سازی راکتور خواهد بود و مسئولیت اعضای 1+5 را تعریف می کند و متعاقباً قراردادها بر اساس آن منعقد می شود . اعضای تشکیل دهنده کار گروه کمک های لازم را برای بازطراحی و بازسازی راکتور هماهنگ با قوانین ملی خود با ایران خواهند کرد به صورتی که ساخت و راه اندازی ایمن و به موقع راکتور مدرن را امکان پذیر سازد.
5. ایران و گروه کاری همکاری خواهند کرد تا طرح نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاه های مربوط به آن که قرار است توسط ایران انجام گیرد، و بررسی اینکه امنیت آن با استانداردهای بین المللی هم خوانی داشته باشد به طوری که راکتور توسط نظام ایمنی ایران پروانه راه اندازی و بهره برداری دریافت کند. طرح نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاه های مربوط به آن به کمسیون مشترک ارائه خواهد شد.کمسیون مشترک برسی و تایید طراحی نهایی را در سه ماه بعد از دریافت طرح نهایی به اتمام می رساند. چنانچه کمسیون مشترک بررسی و تایید آن را در مدت سه ماه به پایان نرساند، ایران می تواند این مورد را از طریق مکانیزم پیش بینی شده در این برجام پیگیری کند.
6. آژانس بر ساخت راکتور نظارت کرده و به کار گروه جهت انطباق آن با طراحی نهایی تایید شده گزارش می دهد.
7. به عنوان مدیر پروژه، ایران مسئولیت ساخت را به عهده می گیرد. اعضای 1+5 بر مبنای قوانین ملی خود اقدامات مناسب اداری، قانونی، فنی و قانون گذاری برای پشتیبانی از این همکاری را انجام می دهد. اعضای 1+5 از طریق مکانیزم های پایه گذاری شده در این برجام و همچنین از طریق مشارکت های مالی مربوطه، خریدهای مورد نیاز ایران، انتقال و تهیه مواد، تجهیزات، سیستمهای ابزار دقیق و کنترل و تکنولوژی مورد نیاز برای ساخت راکتور بازطراحی شده را پشتیبانی می کنند.
8. اعضای 1+5 از طریق همکاری های فنی آژانس چنانچه متناسب باشد، از جمله و نه محدود به کمک های فنی و مالی، امکانات ساخت ایمن و به موقع راکتور آب سنگین اراک و آزمایشگاه های مربوط به آن را فراهم و تدارک مواد و تجهیزات، ابزار دقیق و سیستم های کنترلی پشتیبانی خواهد کرد و پشتیبانی لازم برای اخذ پروانه و قانونی کردن آن را به عهده می گیرد.
9. راکتور باز طراحی شده اورانیوم غنی شده 3.67 درصد در ترکیب شیمیایی دی اکسید اورانیوم، با جرم حدود 350 کیلوگرم در بار گذاری اول قلب با سوختی که توسط کمیسیون مشترک بررسی و تایید شده است به کار خواهد برد. مشارکت بین المللی با همکاری ایران سوخت اولیه راکتور را در خارج از ایران خواهند ساخت. مشارکت بین المللی از طریق کمک های فنی به ایران در ساخت و تست سوخت مورد استفاده در بارگذاری های آتی این راکتور و اعطای پروانه توانایی ساخت سوخت در ایران همکاری خواهند کرد. تست های مخرب و غیر مخرب این سوخت ها ازجمله تستهای بعد از تابش دهی توسط یکی از کشورهای مشارکت کننده در خارج از ایران انجام خواهد گرفت و آن کشور با ایران کار خواهد کرد تا بتواند پروانه ساخت سوخت در ایران را متعاقباً برای بارگذاری های آتی راکتور باز طراحی شده تحت نظارت آژانس انجام دهد.
10. ایران قرص سوخت و میله سوخت و مجتمع سوخت با اورانیوم طبیعی که منحصراً مناسب برای طراحی اولیه راکتور اراک که با نام IR40 توسط آژانس شناخته می شد بوده، نخواهد ساخت و یا تست نخواهد کرد. ایران تا زمانی که راکتور مدرن اراک قابل استفاده شود، موجودی قرص های سوخت ومجتمع سوخت طبیعی IR40 را تحت نظارت پیوسته آژانس انبار می کند و در آن زمان موجودی قرص های سوخت ومجتمع سوخت IR40 به UNH تبدیل شده و یا با معادل آن با اورانیوم طبیعی معاوضه می گردد. ایران تغییرات لازم را در خطوط تولید سوخت طبیعی خود که قرار بود برای IR40 سوخت تولید کند به وجود خواهد آورد تا بتوان توسط آن سوخت برای بارگذاری آینده راکتور مدرن اراک تهیه شود.
11. تمام سوخت مصرف شده راکتور مدرن اراک، صرف نظر از محل تهیۀ آنها، در تمام طول عمر راکتور، یکسال پس از خروج از راکتور و یا هر زمان ایمنی آن اجازه حمل بدهد، به خارج از ایران به محلی مشخص در یکی از کشورهای 1+5 و یا یک کشور ثالث ارسال خواهد شد تا در آنجا طبق آنچه در قرار داد آمده و طبق قوانین کشور دریافت کننده جابجایی و یا عملیات لازم برروی آنها صورت گیرد.
12. ایران DIQ راکتور باز طراحی شده را به آژانس ارائه خواهد کرد که در آن برنامه تولید رادیو ایزوتوپ ها و برنامه بهره برداری از راکتور مشخص شده است. آژانس بر بهره برداری راکتور نظارت خواهد کرد.
13. ایران از تاسیسات FMP فقط برای تولید مجتمع سوخت برای راکتورهای آب سبک و راکتور مدرن اراک استفاده خواهد کرد.
**کارخانه تولید آب سنگین
14. به مدت 15 سال تمامی آب سنگین مازاد بر نیاز راکتور مدرن اراک، راکتور آب سنگین صفر قدرت و حداقل ذخیره احتیاطی لازم برای آنها، به همراه مقداری که برای تحقیقات دارویی مورد نیاز است،مقداری که برای تولید محلولهای دوتره و ترکیبات شیمیایی مورد نیاز است، مابقی برای صادرات به بازارهای بین المللی آماده شده و بر اساس قیمت بین المللی به آنها تحویل می گردد. مقدار آب سنگین با خلوص هسته ¬ای برای نیازهای گفته شده در بالا، یا معادل آن در غنای دیگر قبل از راه اندازی راکتور اراک، 130 تن و پس از راه اندازی با احتساب مقدار آب سنگین داخل راکتور مدرن اراک 90 تن برآورد می شود.
15. ایران آژانس را در مورد موجودی آب سنگین و تولید کارخانه تولید آب سنگین آگاه می سازد و به آژانس اجازه خواهد داد تا بر مقادیر آب سنگین ذخیره شده و مقدار آب سنگین تولید شده نظارت داشته باشد. این کار در صورت درخواست، از طریق بازدید از سایت صورت می گیرد.
**راکتور های دیگر
16. سازگار با برنامه خود، ایران توسعه راکتورهای آینده تحقیقاتی و قدرت خود را با پیشرفت تکنولوژی در سطح بین المللی مبنی بر تکیه بر استفاده از راکتورهای آب سبک، همراه با بهره مندی از همکاری های بین المللی شامل تضمین سوخت لازم، همگام خواهد کرد.
17. ایران تمایل دارد تمامی سوخت مصرف شده خود را برای تمام نیروگاه های قدرت و تحقیقاتی در حال و آینده، برای پسماندداری یا فرآیندهای بعدی، که در قرار داد مربوطه ای که به موقع خود، وفق قوانین و قواعد ملی، با کشور دریافت کننده منعقد خواهد شد، به خارج از کشور ارسال کند.
**فعالیت های بازفرآوری سوخت مصرف شده
18. ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، وارد فعالیت های مربوط به بازفرآوری سوخت مصرف شده یا فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه بازفرآوری سوخت مصرف شده نخواهد شد. مقصود از سوخت مصرف شده در این پیوست شامل تمام انواع سوختهایی است که تابش داده شده اند.
19. ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، سوختهای مصرف شده را بجز آنهایی که مربوط به نمونه های اورانیوم غنی شده تابش داده برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است، بازفرآوری نخواهد کرد.
20. ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، هیچ تاسیساتی که قادر به جداسازی جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم، نپتونیم از سوختهای مصرف شده یا نمونه¬های شکافت پذیر باشد، به غیر از آنهایی که برای تولید رادیوایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی است، را تکمیل، احداث، و یا خریداری نخواهد کرد.
21. ایران به مدت 15سال فقط سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلول های حفاظ دار یا گلاوباکس های حفاظ داری را توسعه، تامین، ساخت یا راهبری خواهد کرد که ابعاد آن کمتر از 6 متر مکعب و مشخصاتی که در پیوست 1 پروتکل الحاقی آمده است، باشد. این سلولها در کنار راکتور مدرن شده اراک، راکتور تحقیقاتی تهران و مجتمع های تولید رادیو داروها قرار خواهد گرفت و فقط قادر به جداسازی و تولید ایزوتوپ های صنعتی و پزشکی و انجام آزمایشات غیر مخرب تستهای بعد از تابش دهی خواهند بود. تجهیزات و لوازم مورد نیاز ازطریق مکانیزم تاسیس شده در برجام، بدست خواهد آمد. ایران به مدت 15سال فقط بعد از تایید کمیسیون مشترک به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلولهای حفاظ¬دار یا گلاوباکس¬ های حفاظ¬داری که ابعاد آن بیش از 6 متر مکعب و مشخصات پیوست I پروتکل الحاقی است، خواهد پرداخت.
22. کشورهای 1+5 آماده¬ اند تمام آزمایشات مخرب و غیر مخرب مربوط به نمونه های میله سوخت و یا مجتمع سوخت از جمله انجام تستهای بعد از تابش دهی را برای همه سوختهای ساخته شده در داخل و یا خارج از ایران و یا تابش داده شده در داخل ایران، با استفاده از تاسیسات موجود در خارج از ایران را تسهیل نمایند. بجز برای مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک، ایران به مدت 15 سال به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ قادر به انجام تستهای بعد از تابش دهی و یا خرید تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آنرا را فراهم کند، نخواهد پرداخت.
23. علاوه بر ادامه انجام آزمایشات جاری تست سوخت در راکتور تهران، ایران به مدت 15 سال آزمونهای غیر مخرب تستهای بعد از تابش دهی را بر روی میله های سوخت، نمونه های مجتمع سوخت و مواد ساختاری انجام خواهد داد .این آزمایشات صرفاً در مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک انجام خواهد گرفت. در عین حال، کشورهای 1+5 تستهای مخرب را با متخصصان ایرانی، آن گونه ای که توافق می شود، اجرا خواهند کرد. سلول های داغی که در راکتور اراک برای اجرای تست های بعد از تابش دهی به کار گرفته خواهند شد نبایستی به طور فیزیکی به سلولهایی که در آن رادیوایزوتوپ های دارویی وصنعتی تولید می شوند، متصل باشند.
24. برای 15 سال، ایران درگیر تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم و یا اورانیوم یا آلیاژ آنها، و یا تحقیقاتی در خصوص متالوژی پلوتونیم یا اورانیوم (یا آلیاژ آنها) و یا قالب گیری، فرم دهی یا ماشین کاری فلز پلوتونیم یا اورانیوم را نخواهد شد.
25. به مدت 15 سال ایران تولید، جستجو یا دستیابی به پلوتونیوم جدا شده، اورانیم با غنای بالا (غنای بیشتر از 20% اورانیوم 235) ، یا اورانیوم 233، یا نپتونیوم 237 (بجز مواردی که به عنوان استانداردهای آزمایشگاهی و یا در دستگاههایی که در آنها نپتونیوم 237 بکار برده شده است) را نخواهد داشت.
26. اگر ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از 10 و قبل از 15 باشد، برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب این کمیسیون را دنبال خواهد کرد.
ظرفیت غنی سازی
27. ایران به مدت 10 سال ظرفیت غنی سازی خود را در حد 5060 ماشین سانتریفیوژ IR-1 و در 30 زنجیره با چیدمان فعلی در واحد های در حال تولید سایت نطنز (FEP)حفظ خواهد کرد.
28. ایران سطح غنی سازی خود را به مدت 15 سال در حد 3.67 درصد حفظ خواهد کرد.
29. ایران ماشینهای سانتریفیوژ و زیرساختهای ذیل را که با 5060 ماشین سانتریفیوژ IR-1 در تاسیسات نطنز مرتبط نمی باشند، را از محل نصب شده خارج و در سالن Bسایت نطنز تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد:
1.29. تمام ماشینهای سانتریفیوژ مازاد از جمله ماشینهای IR-2m. ماشین های سانتریفیوژ مازاد IR-1 برای جایگزینی ماشین های برخورد کرده یا خراب شده بر مبنای یک به یک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
2.29. لوله های انتقال گاز UF6 شامل خطوط فرعی، شیرآلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره ها و مبدل های فرکانس، تجهیزات مربوط به جمع آوری مواد در یکی از سالنهای جمع آوری که هم اکنون مورد استفاده قرار نمی گیرد همراه با پمپ های خلا و تله¬ های شیمیایی متعلق به آنها.
30. برای منظور این ضمیمه، آژانس بر اساس روال موجود، قبل از خروج ماشین های سانتریفیوژ از سالن زنجیره، خراب بودن آنها را تایید می کند.
31. ایران به مدت 15 سال، ماشین سانتریفیوژ و یا زیرساخت های مربوط به غنی سازی، چه برای تحقیق و توسعۀ غنی سازی اورانیوم و یا جدا سازی ایزوتوپ های پایدار را تنها در مکانهایی نصب خواهد کرد که در این برجام مشخص شده است.
تحقیق و توسعۀ ماشین سانتریفیوژ
32. ایران تحقیق و توسعۀ غنی سازی خود را به گونه ای که برای جمع آوری اورانیوم غنی شده نباشد، ادامه خواهد داد. ایران به مدت 10 سال و براساس برنامه تحقیق و توسعۀ خود، تست ماشینهای سانتریفیوژ با استفاده از اورانیوم فقط شاملIR-4,IR-5,IR-6,IR-8 می شود. تست مکانیکی بر روی تا دو ماشین از هر نوع، فقط بر روی IR-2m, IR-4,IR-5,IR-6,IR-6s,IR-7,IR-8 خواهد بود. ایران ماشینها را، با یا بدون استفاده از اورانیوم،خواهد ساخت یا تست می نماید که در این برجام آمده باشد.
33. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-2m با استفاده از زنجیرۀ 164 ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ 30 نوامبر 2015 و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد و سپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.
34. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-4 با استفاده از زنجیرۀ 164 ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ 30 نوامبر 2015 و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد و سپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.
35. ایران به مدت 10 سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-4 و زنجیرۀ 10 ماشین آن ادامه خواهد داد.
36. ایران به مدت 10 سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-5 ادامه خواهد داد.
37. ایران به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-6 و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از 5/1 سال مانده به سال دهم،آزمایشات بر روی زنجیرۀ 30 ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین و زنجیره های کوچک به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.
38. ایران، همزمان با شروع برجام، به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-8 و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از 5/1 سال مانده به سال دهم، آزمایشات بر روی زنجیرۀ 30 ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین به زنجیره های کوچک و سپس به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.
39. ایران به مدت 10 سال براساس رویه موجود، جریان گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره های IR6 و IR8 را با استفاده از لوله های جوش کاری شده،که به تایید آژانس برسد، مخلوط می کند به گونه ای که امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد.
40. به مدت [15/13] سال ایران تمام تستهای خود با اورانیوم را بر روی ماشینهای سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز انجام خواهد داد. ایران تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشین های سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهران انجام خواهد داد.
41. بمنظور منطبق سازی پایلوت نطنز با برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، ایران تمام ماشینهای سانتریفیوژ به جز آنهایی که در آزمایشات گفته شده در بندهای فوق مورد نیاز هستند و نیز به جز ماشینهای سانتریفیوژIR-1در سکوی شماره 1 این موسسه آنطوری که در ذیل توضیح داده می شود، را از آنجا خارج می کند. برای زنجیره کاملIR-1 (سکوی شماره 6)، ایران زیرساختهای مربوطه را با خارج کردن لوله های انتقال گاز UF6شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج¬ها در سطح زنجیره و مبدل های فرکانس اصلاح می¬کند. ماشینهای سانتریفیوژIR-1 در سکوی شماره 1 حفظ شده ولی به گونه ¬ای که توسط آژانس صحه گذاری شود، از طریق در آوردن روتور از داخل آنها و تزریق رزین اپوکسی داخل لوله های فرعی، لوله های خوراک دهی و محصول و پسماند و خارج کردن سیستم های کنترل و الکتریکی برای تاسیسات برق، خلا و آب خنک کننده، غیر قابل کار می شوند. فضای تحقیقاتی در سکوی شماره 6، تا زمانی که ایران برای برای استفاده در برنامه تحقیق و توسعه خود نیاز داشته باشد، خالی می ماند.
42. منطبق با فعالیت های منعکس شده در برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی ، ایران تمام زیر ساختهای زنجیره ها برای تست تک ماشین و زنجیره های کوچک و میانی در دو سکوی شماره 2 و3را حفظ خواهد کرد و زیر ساخت دو سکوی دیگر (شماره 4 و 5) را شبیه آنچه در خطوط 2و3 هستند منطبق خواهد کرد تا بتوان در آن ها فعالیتهای مشخص شده در برجام را انجام داد. این منطبق سازی شامل اصلاح تمام لوله های UF6 (شامل جمع آوری تمام لوله های فرعی) و ابزار دقیق مرتبط با آن به گونه ای که با استفاده از ماشین های منفرد و زنجیره های کوچک و میانی به جای تست زنجیره کامل، مطابقت داشته باشد.
43. مطابق با برنامه خود و بهترین رویه های بنا شده بین المللی، ایران تمایل دارد که تحقیق و توسعه روی سانتریفیوژهای نسل جدید را از طریق مدلسازی کامپیوتری و شبیه سازی از جمله در دانشگاهها، ادامه دهد. در دوره 10 ساله، برای هر پروژه ای که به مرحله نمونه سازی برای تست مکانیکی رسید، ارایه کامل و تصویب کمیسیون مشترک لازم است.
**تاسیسات غنی سازی فردو
44. تاسیسات غنی سازی فردو به مرکز تحقیقات هسته ای، فیزیک و تکنولوژی تبدیل خواهد شد و مشارکت بین المللی تشویق خواهد شد که در زمینه های توافق شده تحقیقات انجام دهند. اجرای پروژه های مخصوص در فردو از قبل به اطلاع کمیسیون مشترک رسانده می شود.
45. به مدت 15 سال، ایران در فردو، فعالیتهای غنی سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه مربوط به غنی سازی اورانیوم نخواهد داشت و هیچ گونه مواد هسته ای نگهداری نخواهد کرد.
46. ایران به مدت 15 سال تا 1044 عدد ماشین سانتریفیوژ IR-1 در یکی از سالن های فردو نگهداری خواهد کرد که از آن:
1.46. دو زنجیره که قبلاً UF6 به آنها تزریق نشده است، برای تولید ایزوتوپ های پایدار اصلاح خواهند شد. تبدیل به تولید ایزوتوپ های پایدار برای این زنجیره ها در فردو، بر اساس یک مشارکت مشترک بین کشور روسیه و ایران بر مبنای ترتیباتی که متقابلاً بر روی آن توافق خواهد شد، صورت می پذیرد. برای آماده¬ سازی این دو زنجیره برای نصب معماری زنجیره جدید متناسب با تولید ایزوتوپ پایدار توسط مشارکت، ایران اتصال به لوله های اصلی خوراک را قطع خواهد کرد و لوله های UF6 زنجیره را (به جز لوله تخلیه اضطراری به منظور حفظ خلا) به انباری در فردو تحت نظارت پیوسته آژانس منتقل خواهد کرد. کمیسیون مشترک درباره چارچوب کلی تولید ایزوتوپ های پایدار در فردو مطلع خواهد شد.
46.2. برای چهار زنجیره ای که با تمام زیر ساختهای مربوطه، به جز لوله ¬هایی که اتصال های کوپل کردن زنجیره ها را میسر می سازند، باقی می مانند، دو عدد در وضعیت بدون کار، بدون چرخش نگهداشته می شوند. دو زنجیره دیگر به چرخش ادامه می دهند تا زمانی که انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیر پاراگراف بالا کامل شده باشد. به محض تکمیل انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیر پاراگراف بالا، این دو زنجیره در حال چرخش به وضعیت بدون کار، بدون چرخش تبدیل خواهند شد.
47. ایران ماشین های دو زنجیره باقی مانده در همین سالن را با خارج نمودن تمام سانتریفیوژها و لوله های UF6شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره و مبدلهای فرکانس، و UF6 جمع آوری خواهد کرد. ایران متعاقباً کابلهای برق زنجیره، تابلو های مخصوص کنترل زنجیره و پمپ های خلا را جمع آوری خواهد کرد. تمام این ماشینهای سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها در سالن Bتحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد گرفت.
48. ایران تمام ماشین های سانتریفیوژ و زیرساخت های مرتبط با غنی سازی اورانیوم را در سالن دیگر فردو، خارج خواهد نمود. این کار شامل برچیدن تمامی لوله های انتقال گاز UF6 از جمله خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره و مبدل های فرکانس و تجهیزات مربوط به ایستگاههای تزریق خوراک و جمع آوری مواد UF6خواهد بود. ایران همچنین متعاقباً کابل های برق زنجیره، تابلو های مخصوص کنترل زنجیره، پمپ های خلا و سکوهای نصب سانتریفیوژ را جمع آوری خواهدکرد. تمام این ماشین های سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها در سالن Bتحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد گرفت.
49. ماشین های سانتریفیوژ که در چهار زنجیره بدون کار قرار گرفته ¬اند، ممکن است برای جایگزینی ماشین های خراب و یا برخورد کرده در فردو برای تولید ایزوتوپ های پایدار مورد استفاده قرار گیرند.
50. ایران به مدت 15 سال فعالیت های خود را در تولید ایزوتوپ های پایدار توسط ماشین سانتریفیوژ در تاسیسات فردو محدود کرده و بیشتر از 348 ماشین سانتریفیوژ IR-1 برای این منظور استفاده نخواهد کرد. فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه در ایران در تاسیسات فردو و برای آزمایش، اصلاح و تراز این ماشینهای IR-1 در تاسیسات ساخت ماشین سانتریفیوژ که قبلاً اظهار شده و تحت پایش آژانس، انجام خواهد گرفت.
51. آژانس مقدار مواد باقی مانده از فعالیتهای قبلی غنی سازی را به عنوان کف موجودی اورانیوم غیر قابل حذف، در فردو مشخص می کند. به منظور نظارت بر تولید ایزوتوپ های پایدار و عدم وجود مواد و یا فعالیت¬های هسته ای اظهار نشده در فردو، ایران به مدت15 سال به آژانس امکان بازرسی های معمول و در صورت تقاضای آژانس، بازرسی روزانه از تاسیسات فردو را فراهم خواهد کرد.
**موارد دیگر در خصوص غنی سازی
52. ایران به تعهدات داوطلبانه خود آن گونه که در برنامه دراز مدت غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی خود به عنوان بخشی از اظهاریه اولیه پروتکل الحاقی ارایه کرده است،پایبند خواهد ماند.
53. ایران بعد از سال دهم زیرساختهای ضروری برای نصب ماشین سانتریفیوژ IR-8 را در سالنB نطنز را آغاز خواهد کرد.
** ذخائر اورانیوم غنی شده
56. ایران به مدت 15 سال ذخیره اورانیوم غنی شده خود را تا حد 300 کیلوگرم گاز UF6 (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا 67/3 درصد نگاه خواهد داشت.
57. تمام اورانیوم غنی شده مازاد بر 300 کیلو گرم گاز UF6 (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا 67/3 درصد، یا به سطح غنای طبیعی رقیق خواهد شد و یا اینکه در بازارهای بین¬ المللی که به خریدار تحویل گردد در مقابل برگشت اورانیوم با غنای طبیعی که به ایران تحویل داده شود، فروخته خواهد شد.ایران برای خریداری و انتقال اورانیوم غنی شده مازاد بر 300 کیلوگرم گاز UF6 در مقابل برگشت اورانیوم با غنای طبیعی به ایران،یک قرار داد تجاری با نهادی خارج از ایران منعقد خواهد نمود. کشورهای 1+5، چنانچه قابل اعمال باشد، جمع بندی و اجرای این قرارداد را تسهیل خواهند نمود. ایران ممکن است هر زمان بانک سوخت آژانس در قزاقستان عملیاتی شد، فروش اورانیوم غنی شده مازاد خود در آنجا را دنبال نماید.
58. تمام اکسید اورانیوم غنی شده به بین 5 درصد و20 درصد به سوخت صفحه¬ای راکتور تهران تبدیل خواهد شد و یا اینکه بر اساس یک معامله تجاری به خارج منتقل شده و یا اینکه به غنای 67/3 یا کمتر رقیق خواهد شد. ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت صفحه ¬ای راکتور تهران را ندارند، براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد شد و یا اینکه به غنای 67/3 یا کمتر رقیق خواهد شد. در صورت تامین اکسید اورانیوم (U3O8)با غنای 75/19 درصد در آینده برای سوخت صفحه ای راکتور تهران، تمام ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت راکتور تهران را نداشته و دارای اورانیوم با غنای بین 5 درصد و20 درصد می باشند، ظرف 6 ماه از تاریخ تولید آنها براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل شده و یا اینکه به غنای 67/3 یا کمتر رقیق خواهد شد. صفحه های سوخت ضایعاتی نیز براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد. معامله تجاری باید برای عودت مقدار معادل اورانیوم غنی شده به ایران تنظیم شود. برای 15 سال، ایران تاسیساتی که برای تبدیل صفحه¬ های سوخت یا ضایعات به UF6 باشد را نساخته و یا راهبری نخواهد کرد.
59. مجتمع های سوخت ساخت روسیه و یا دارای لیسانس از روسیه، برای راکتورهای روسی در ایران مشمول 300 کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود.مجتمع های سوخت ساخته شده از اورانیوم غنی شده از سایر منابع برای استفاده در راکتورهای تحقیقاتی و قدرت ایران، از جمله آنهایی که در خارج از ایران برای بارگذاری اولیه در راکتور مدرن شده اراک به کار گرفته خواهد شد و توسط تامین کننده سوخت و نظام ایمنی هسته ای ایران تطابق آنها با استانداردهای بین المللی صحه گذاری شده است، مشمول محدودیت 300 کیلوگرم ذخایر نخواهد بود. کمیسیون مشترک یک کارگروه فنی، با هدف توانمندسازی ایران برای ساخت سوخت مادامی که محدودیت ذخیره توافق شده (300 کیلوگرم گاز UF6 -یا معادل آن در سایر ترکیبات شیمیایی- با غنای تا 67/3 در صد) حفظ شود، تاسیس خواهد کرد. این کار گروه همچنین، در طی یک سال،معیارهای فنی عینی، برای ارزیابی اینکه سوخت ساخته شده و محصولات میانی آن به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF6نیستند، را توسعه خواهد داد.اورانیوم غنی شده در مجتمع سوخت و محصولات میانی ساخته شده در ایران که براساس استانداردهای بین المللی تایید شده¬اند، از جمله سوخت راکتور مدرن شده اراک،جزو 300 کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود مشروط به آنکه کار گروه فنی ارزیابی کند که چنین سوخت ساخته شده¬ای و محصولات میانی آن به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF6 نیستند. این کار می تواند برای مثال شامل اضافه کردن ناخالصی (سموم قابل سوختن و نظایر آن)در سوخت و یا از طریق اینکه سوخت در یک شکل شیمیایی باشد که برگشت مستقیم آن به گاز UF6 از نظر تکنیکی بدون انجام انحلال و خالص سازی دشوار باشد. معیارهای فنی عینی، چگونگی انجام ارزیابی کارگروه مشخص خواهد کرد.آژانس فرآیند ساخت هر نوع سوخت در ایران را پایش خواهد داشت تا تایید کند که فرآیند ساخت سوخت و محصولات میانی با فرآیند ساخت سوخت تایید شده توسط کارگروه فنی مطابقت داشته باشد. کمیسیون مشترک همچنین همکاری با ایران، شامل همکاری های فنی آژانس هنگامی که متناسب باشد، جهت تحقق استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت تولید شده توسط ایران را پشتیبانی خواهد کرد.
60. ایران به منظور خرید سوخت برای راکتور تهران و نمونه ¬های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده، عقد یک قرارداد تجاری با نهادهای خارج از ایران را دنبال خواهد کرد. در صورت نیاز،کشورهای1+5، جمع بندی و اجرایی شدن این قرارداد را تسهیل می کنند. چنانچه امکان جمع بندی یک قرارداد با یک تامین کننده سوخت فراهم نشود، کشورهای 1+5 یک مقدار اکسید اورانیوم (U3O8)با غنای 19.75درصد را منحصراً به منظور ساخت سوخت راکتور تهران و نمونه های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده،تامین و تحویل ایران خواهد داد. این اکسید اورانیوم (U3O8)با غنای 19.75 در محموله های که بیشتر از حدود 5 کیلوگرم در هر نوبت نخواهد بود، تامین خواهد شد و هر محموله جدید، تنها زمانی تامین خواهد شد که آژانس تایید کند که محمولۀ قبلی برای ساخت سوخت راکتور تهران با اکسید آلومینیوم مخلوط شده و یا برای نمونه¬ های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده مصرف شده است. ایران 2 سال قبل از اینکه موجودی سوخت راکتور تهران به اتمام برسد، کشورهای 1+5 را مطلع خواهد کرد تا 6 ماه قبل از انتهای دوره 2 سال، اکسید اورانیوم در دسترس ایران باشد.
**تولید ماشین سانتریفیوژ
61. همگام با برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، ایران تنها ماشین های سانتریفیوژی از جمله روتورهای مناسب برای جداسازی ایزوتوپ ها یا هر قطعه دیگر ماشین سانتریفیوژ را تولید خواهد کرد که نیازمندیهای غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی این ضمیمه را برآورده سازد.
62. براساس برنامه خود، ایران ذخیره ماشین سانتریفیوژ IR-1 موجود در انبار خود را که مازاد بر تعداد 5060 عدد ماشین سانتریفیوژ IR-1 در نطنز و ماشینهای سانتریفیوژ IR-1 نصب شده در فردو می ¬باشد را برای جایگزینی ماشین های خراب و یا برخورد کرده، استفاده خواهد کرد. هر زمان در طی مدت 10 سال از شروع اجرای برجام، سطح موجودی ماشین سانتریفیوژ IR-1به500 عدد و یا کمتر از آن رسید، ایران می تواند این سطح از موجودی را با از سرگیری تولید ماشین های IR-1 با نرخ تعداد متوسط ماهانه ماشینهای برخورد کرده، بدون اینکه از سطح ذخیره 500 عدد تجاوز کند، حفظ نماید.
63. براساس برنامه خود، در پایان سال هشتم ایران سالیانه 200 عدد ماشین سانتریفیوژ IR-8 وIR-6از هر نوع را به غیر از روتور تا سال دهم شروع خواهد کرد. بعد از سال دهم ایران ماشین کامل را به همین مقدار در سال تولید خواهد کرد تا نیازهای غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی خود را برآورده سازد. ایران این ماشینها را در نطنز در روی زمین و تحت پایش آژانس تا هر زمان براساس برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی،برای مونتاژ نهایی مورد نیاز باشد، انبار خواهد کرد.
**پروتکل الحاقی و کد اصلاحی 3.1
64. ایران اجرای موقت پروتکل الحاقی را بر طبق بند ب ماده 17 پروتکل الحاقی تا زمان اجرای قانونی آن به آژانس اعلام نموده و متعاقبا تصویب و به صورت قانون درآمدن آنرا مطابق نقش های رییس جمهور و مجلس درخواست می کند.
ایران اجرای کامل کد اصلاحی 3.1 را به عنوان بخشی از ترتیبات فرعی موافقت نامه جامع پادمانهای ایران،تا زمانی که موافقت نامه پادمان ها اجرا می شود، را به آژانس اطلاع می دهد.
موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال
66. ایران تمام فعالیت های تعیین شده در پاراگرافهای 2، 4، 5 و 6 «نقشه راه روشن نمودن موضوعات باقیمانده از گذشته و حال»، آنگونه که توسط در گزارشهای به روزآوری منظم توسط مدیر کل آژانس بر روی اجرای این نقشه راه راستی آزمایی شود، تکمیل خواهد کرد.
تکنولوژی های پیشرفته و حضور طولانی مدت آژانس
67. به منظور افزایش کارآیی پایش این برجام، برای 15سال و بیشتر از آن، برای اقدامات راستی آزمایی مشخص شده:
1.67. ایران به آژانس اجازه استفاده از دستگاه اندازه گیری روی خط غنی سازی و پلمب الکترونیک که وضعیت خودش را با دستگاه ثبت کننده داده های بازرسان آژانس در داخل سایتهای هسته ای رد و بدل می نماید و همچنین تکنولوژی های جدید صحه گذاری شده و اثبات شده در راستای رویه های آژانس که در سطح بین المللی پذیرفته شده است، می دهد. ایران جمع آوری خودکار داده های ثبت شده توسط وسایل اندازه گیری نصب شده آژانس و ارسال آنها به فضای کاری آژانس در هر سایت هسته ای را تسهیل خواهد نمود.
2.67. ایران ترتیبات لازم را جهت حضور طولانی مدت آژانس شامل صدور ویزای طولانی مدت به همراه تدارک فضای کاری مناسب در سایتهای هسته ای، و با رویکرد مثبت، در مکان های نزدیک سایت های هسته ای در ایران، برای بازرسان منتخب آژانس برای کار و نگهداری تجهیزات لازم، به عمل خواهد آورد.
3.67. ایران در طی 9 ماه از تاریخ اجرای برجام، تعداد بازرسان منتخب را در محدوده 130 الی 150 عدد افزایش خواهد داد و بطور عمومی اجازه انتخاب بازرسان از کشورهایی که روابط دیپلماتیک با ایران دارند را، مطابق با قوانین و قواعد خود، خواهد داد.
**شفاف سازی مربوط به کنسانتره سنگ معدن اورانیوم (UOC)
68. برای 25 سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا از طریق اقدامات تفاهم شده که شامل اقدامات محدودسازی و مراقبت خواهد بود پایش کند که همه کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگر به تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) در اصفهان و یا به هر تاسیسات دیگری که ایران در آینده در این دوره زمانی ممکن است بسازد، منتقل می¬شود.
ایران برای 25 سال،همه اطلاعات لازم برای اینکه آژانس را قادر سازد که تولید کنسانتره سنگ معدن اورانیوم و موجودی کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگری را راستی آزمایی کند، برای آژانس فراهم خواهد نمود.
**شفاف سازی مربوط به غنی سازی
70. برای 15 سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا در صورت لزوم پایش مداوم با استفاده از اقدامات محدودسازی و مراقبت، راستی آزمایی نماید که سانتریفیوژها و زیرساخت های انبار شده در انبار باقی مانده و فقط جهت جایگزینی سانتریفیوژهای خراب شده و یا برخورد کرده، آنگونه که در این ضمیمه مشخص شده است، استفاده می¬شود.
برای 15 سال ایران به آژانس اجازه دسترسی منظم،شامل دسترسی روزانه هنگامی که توسط آژانس درخواست شد،به ساختمان های مرتبط در نطنز از شامل همه بخش های موسسه ¬های FEP و PFEPرا خواهد داد.
برای 15 سال، تاسیسات غنی سازی نطنز تنها محل برای همه فعالیت های غنی سازی اورانیوم و فعالیتهای مرتبط با غنی سازی شامل تحقیق و توسعۀ تحت نظارت پادمان در ایران خواهد بود.
ایران قصد دارد تا سیاست ها و رویه های صادرات همگام با استانداردهای موجود بین المللی برای صادرات مواد هسته ای، تجهیزات و تکنولوژی اعمال کند. برای 15 سال، ایران فقط با موافقت کمیسیون مشترک وارد صادرات هرگونه تکنولوژی و تجهیزات غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی با هر کشور دیگر یا با هر نهاد خارجی در زمینه فعالیتهای غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی شامل فعالیتهای تحقیق و توسعه خواهد شد.
دسترسی
74. درخواستهای دسترسی بر مبنای شروط برجام با نیت خوب، یا در نظر داشتن حقوق حاکمیتی ایران، درخواست خواهد شد و به حداقل ضروری برای اجرای موثر مسوولیت های راستی آزمایی تحت این برجام، نگه داشته خواهد شد. هماهنگ با رویه های بین المللی پادمانها معمول، چنین درخواست هایی با هدف مداخله در فعالیت های نظامی ایران یا دیگر فعالیت های مرتبط با امنیت ملی ایران نبوده اما منحصراً برای حل نگرانی هایی برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانها و عدم اشاعه ایران خواهد بود. شیوه نامه های زیر برای مقصود اجرای برجام بین 1+5 و ایران هستند و بدون پیش داوری نسبت به موافقتنامه پادمانها و پروتکل الحاقی است. در اجرای این شیوه همینطور دیگر اقدامات شفاف ساز، از آژانس خواسته می شود هر احتیاطی را برای صیانت از اسرار صنعتی، فناورانه و تجاری و همینطور دیگر اطلاعات محرمانه که به آن دست پیدا می کند، به کار گیرد.
75. در پیشبرد اجرای برجام، اگر آژانس نگرانی هایی در رابطه با مواد یا فعالیت های اعلام نشده یا فعالیت های مغایر با برجام در محل هایی که تحت موافقت نامه جامع پادمان یا پروتکل الحاقی اعلام نشده اند، داشت آژانس به ایران اساس چنین نگرانی هایی را ارائه نموده و درخواست شفاف سازی می نماید.
76. اگر توضیحات ایران نگرانی های آژانس را حل و فصل نکند، آژانس ممکن است دسترسی به چنین محل های ایجاد کننده نگرانی را منحصراً به دلیل راستی آزمایی تضمین عدم وجود مواد و فعالیت های اعلام نشده یا فعالیت های مغایر با برجام در چنین محل هایی را درخواست نماید. آژانس بصورت مکتوب دلایل خود برای دسترسی و اطلاعات مرتبط را در اختیار ایران می گذارد.
77. ایران می تواند راه های جایگزین برای حل نگرانی های آژانس پیشنهاد نماید که آژانس را قادر سازد تا عدم وجود مواد و فعالیتهای هسته ای و یا فعالیت های مغایر با برجام در مکان مورد سوال، که بایستی به سرعت و دقت مورد توجه قرار گیرد، راستی آزمایی کند.
78. اگر عدم وجود مواد و فعالیت های اعلام نشده و یا فعالیت های مغایر با برجام بعد از اجرای ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستی آزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت بخش برای راستی آزمایی عدم وجود مواد یا فعالیت های هسته ای اعلام نشده یا فعالیتهای مغایر با برجام در مکانهای مشخص شده، در مدت 14 روز از ارایه درخواست اولیه آژانس برای دسترسی به توافق برسند، ایران با مشورت با اعضا کمیسیون مشترک، نگرانی های آژانس را از طریق ابزار ضروری موافقت شده بین ایران و آژانس حل می نماید. در صورت وجود یک توافق، اعضا کمیسیون مشترک با اجماع و یا با رای 5 عضو از 8 عضو،بر روی روش ضروری برای حل نگرانی آژانس مشورت خواهند داد. فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگری به همراه آن، توسط اعضا کمیسیون مشترک نبایستی بیشتر از 7 روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروری را در طی 3 روز اجرا خواهد کرد.
شفاف سازی تولید قطعات سانتریفیوژ
79. ایران و آژانس اقدامات لازم برای محدودسازی و مراقبت بر روی لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز را برای 20 سال بکار خواهند گرفت.
در این ارتباط:
80.1. ایران یک موجودی اولیه از همه لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز و گزارشهای بعدی در رابطه با تغییرات انجام شده بر روی این موجودی را برای آژانس فراهم نموده و به آژانس اجازه خواهد داد تا این موجودی را با شمارش و کدگذاری، و از طریق محدودسازی و مراقبت برای همه لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز شامل همه سانتریفیوژهای موجود و جدید، راستی آزمایی نماید.
80.2. ایران همه مکانها و تجهیزات محدود به ماشینهای فرم دهی سرد، ماشین های پیچش الیاف و قالب های ساخت روتور را که به قصد تولید لوله های روتور و بیلوز مورد استفاده قرار می گیرند، را اعلام نموده و به آژانس برای پایش مداوم شامل محدودسازی و مراقبت بر روی این تجهیزات جهت راستی آزمایی که این تجهیزات که برای تولید سانتریفیوژهایی استفاده می شوند که فقط برای فعالیت های مشخص در این برجام مشخص شده اند، استفاده می شوند.
دیگر فعالیت های جداسازی ایزوتوپ های اورانیوم
81. برای 10 سال، فعالیت های تولید یا تحقیق و توسعه جداسازی ایزوتوپی اورانیوم ایران منحصرا بر مبنای تکنولوژی سانتریفیوژ گازی خواهد بود.[1] ایران برای آژانس اجازه دسترسی جهت راستی آزمایی انطباق فعالیت های تحقیق و توسعه و یا تولید جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با این ضمیمه را خواهد داد.
فعالیت هایی که می تواند برای طراحی و توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مشارکت کند
82. ایران در فعالیت های ذیل که می تواند برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای بکار گرفته شود، وارد نخواهد شد:
82.1. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از مدل های کامپیوتری برای شبیه سازی وسایل انفجاری هسته ای.
82.2. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چاشنی های انفجاری چند نقطه که برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مناسب هستند مگر اینکه مقاصد غیر هسته ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد وموضوع پایش باشد.
82.3. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از سیستمهای تشخیص انفجار (دوربینهای Streak ، دوربینهای سرعت بالا و یا دوربین های Flash x-ray) مناسب برای توسعه تجهیزات انفجار هسته ای مگر اینکه مقاصد غیر هسته ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد و موضوع پایش باشد.
82.4. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چشمه های نوترونی هدایت کننده انفجارات یا مواد خاص برای چشمه ¬های نوترونی هدایت کننده انفجارات.
---
[1] برای منظور این ضمیمه، فعالیتهای تولید و یا تحقیق و توسعه مربوط به جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با روش غیر سانتریفیوژ گازی شامل سیستمهای جداسازی ایزوتوپی لیزری، سیستمهای جداسازی ایزوتوپی الکترومغناطیسی، سیستمهای تبادل شیمیایی، سیستمهای نفوذ گازی، Vortex و آیرودینامیک و سایر فرایندهای مشابهی است که ایزوتوپ های اورانیوم را جدا می سازد.
بخش دوم ترجمه غیر رسمی برنامه جامع اقدام مشترک به تعهدات مرتبط با تحریم ها اختصاص یافته و مشروح آن به شرح ذیل است:
الف - اتحادیه اروپایی[1]
1. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو اتحادیه اروپایی متعهد می شوند وفق پیوست شماره 5 (برنامه اجرا)، کلیه مفاد آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی، که کلیه تحریم ها یا اقدامات محدودکننده مذکور در بخش های 1.1 تا 1.10 زیر را اجرایی می کنند، و کلیه مفاد تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی لغو نمایند و قوانین اجرایی ملی را نیز لغو یا حسب نیاز اصلاح نمایند.
1.1. تدابیر مربوط به امور مالی، بانکی و بیمه[2]
1.1.1. نظام ممنوعیت و اخذ مجوز حاکم بر نقل و انتقال مالی به یا از ایران (ماده 10 تصمیم 2010/413/CFSP شورا؛ مواد 30, 30a,30b, 31 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.2. تحریم های مربوط به فعالیت های بانکی (ماده 11 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 33 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.3. تحریم های مربوط به بیمه (ماده 12 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 35 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.4. تحریم های مربوط به خدمات پیام رسانی مالی (ماده 20(12) تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 23(4) آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.5. تحریم های مربوط به حمایت مالی برای تجارت با ایران (ماده 8 تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.6. تحریم های مربوط به کمک های بلاعوض، کمک های مالی و وام های ترجیحی (ماده 9 تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.7. تحریم ها مربوط به انتشار اوراق قرضه تضمین شده توسط دولت ایران (ماده 13 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 34 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.1.8. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی[3] برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.2. بخش های نفت، گاز و پتروشیمی
1.2.1. تحریم های مربوط به واردات نفت و گاز از ایران (مواد 3a، 3c and 3e تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 11، 12 and 14a و پیوست های IV and IVA آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.2.2. تحریم های مربوط به واردات فرآورده های پتروشیمی ایران (مواد 3b and 3d تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 13 و 14 و پیوست V آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.2.3. تحریم های مربوط به صادرات تجهیزات کلیدی بخش های نفت، گاز و پتروشیمی ( مواد 4, 4a and 4b تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 8، 9، 10 و ضمائم VI و VIA آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.2.4. تحریم های مربوط به سرمایه گذاری در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی (مواد 6، 6a و 7 تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 17(1), 17(2)(b) and (c), 17(3), 17(4), 17(5), 20 and 21 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.2.5. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.3. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل
1.3.1. تحریم های مرتبط با کشتیرانی و کشتی سازی (مواد 4g, 4h, 8a, 18a and 18b تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد10a, 10b, 10c, 37a, and 37b و پیوست VIBآئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.3.2. تحریم های مربوط به بخش حمل و نقل (مواد 15, 16, 17 and 18 تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 36 and 37 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.3.3. تحریم ها مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.4. طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه
1.4.1. تحریم های مربوط به طلا، فلزات گرانبها و الماس، اسکناس و سکه (مواد 4c و 4d تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 15 و 16 و پیوست VII آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.4.2. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.5. تدابیر مرتبط با اشاعه هسته ای
1.5.1. تحریم های مرتبط با فعالیت های هسته ای حساس اشاعه ای (کالاها و فن آوری، سرمایه گذاری و آموزش های تخصصی) (مواد 1(1) (a), (b), (d), (e), (2), (3) and (4), 2, 3, 5, 14 and 21 تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 2, 3, 4, 5, 6,7, 17(1), (2) (a), 18, 19 and 22 و پیوست های I, II and III آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.5.2. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.6. فلزات
1.6.1. تحریم های مرتبط با فلزات (مواد4e and 4f تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 15a, 15b, 15c و پیوست VIIB آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.6.2. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.7. نرم افزار
1.7.1. تحریم های مرتبط با نرم افزار (مواد 4i and 4j تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 10d, 10e and 10f و پیوست VIIA آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.7.2. تحریم ها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
1.8. تسلیحات
1.8.1. تحریم های مرتبط با تسلیحات (مواد 1(1)(c), (3), (4), and 3 تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 5(1)(a) and (c), 17(1), (2)(a), and 19 آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
1.8.2. تحریم ها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه شود).
1.9. فهرست اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی (توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)
1.9.1. توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید قابل اعمال نسبت به:
1.9.1.1. بانک ها و موسسات مالی ایرانی فهرست شده شامل بانک مرکزی ایران؛
1.9.1.2. اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛
1.9.1.3. اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل؛
1.9.1.4. سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های غیرمرتبط با فعالیت های حساس اشاعه هسته ای ، تسلیحات و موشک های بالستیک؛
1.9.1.5. سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با فعالیت های حساس اشاعه هسته ای ، تسلیحات و موشک های بالستیک؛
1.9.1.6. اشخاص حقوقی وافراد فهرست شده توسط شورای امنیت،
به نحو مقرر در الحاقیه شماره 1، بخش 1 این پیوست برای گروه های 1.9.1.1-1.9.1.4، الحاقیه شماره 2، بخش 1 این پیوست برای تحریم های گروه 1.9.1.5 و بخش های 2 الحاقیه های شماره 1 و 2 این پیوست برای تحریم های گروه 1.9.1.6 (مواد 19 and 20 و پیوست های I and II تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 23, 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b, and 29 و پیوست های VIII and IX آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی).
1.10. سایر مقررات
1.10.1. تعهد مندرج در بخش 1 شامل کلیه مفاد باقیمانده تصمیم 2010/413/CFSP و آئین نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی که در بالا ذکر نشده اند، نیز می گردد.
1.10.1.1. تعاریف (ماده 1 آئین نامه اجرایی 267/2012)
1.10.1.2. مقررات عمومی و نهایی (مواد 22, 23, 24, 25, 26, 26a, 27 and 28 تصمیم 2010/413/CFSP و مواد 38, 39, 40, 41, 42, 43, 43a, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50 and 51, آئین نامه اجرایی 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
2. اتحادیه اروپایی اظهار می نماید که مفاد مذکور در بخش 1 فوق، فهرست کامل و جامع کلیه تحریم ها و اقدامات محدودکننده مرتبط هسته ای اتحادیه اروپایی می باشد. این تحریم ها یا اقدامات محدودکننده طبق پیوست شماره 5 لغو خواهند شد.
3. آثار لغو تحریم های اقتصادی و مالی اتحادیه اروپایی
3.1. در نتیجه لغو تحریم ها به نحو مصرح در بخش 1 فوق، فعالیت های زیر، از جمله خدمات تبعی، از روز اجرا این برجام و مشروط به اینکه این فعالیت ها با سایر قوانین و مقررات لازم الاجرای اتحادیه اروپایی و دولت های عضو منطبق باشد، مجاز خواهد بود:[4]
3.2. تدابیر مربوط به امور مالی، بانکداری و بیمه (مراجعه کنید به بخش های 1.1.1 تا 1.1.8)
3.2.1. نقل و انتقال منابع مالی بین اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های اروپایی، از جمله موسسات مالی و اعتباری اتحادیه اروپایی و اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی، از جمله موسسات مالی و اعتباری ایرانی، بدون الزام به اخذ مجوز یا اعلام؛
3.2.2. افتتاح شعب بانکی، شرکتهای تابعه یا دفاتر نمایندگی بانک های ایرانی در سرزمین دولت های عضو اتحادیه، و ایجاد مشارکت های (JV) جدید، یا تحصیل منافع مالکانه یا ایجاد روابط کارگزاری بانکی بین بانک های ایرانی با بانک های اتحادیه اروپایی؛ افتتاح دفاتر نمایندگی، شرکت های تابعه، مشارکت یا حساب های بانکی توسط اشخاص اروپایی در ایران ؛
3.2.3. ارائه خدمات بیمه ای و بیمه اتکائی به ایران یا دولت ایران، اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی، یا یک شخص حقیقی یا حقوقی یا نهادی که به نمایندگی یا تحت کنترل آنها اقدام می نماید؛
3.2.4. ارائه خدمات تخصصی پیام رسانی مالی به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجودیت ها یا نهادها از جمله افرادی که در الحاقیه شماره 1 این پیوست آمده اند؛
3.2.5. تعهد دولت های عضو مبنی بر ارائه حمایت های مالی در جهت تجارت با ایران، از جمله اعطای اعتبارات صادراتی، بیمه صادرات؛ و تعهد پرداخت برای وام بلاعوض، کمک مالی و وام های ترجیحی به دولت ایران؛
3.2.6. فروش یا خرید اوراق قرضه دولتی یا تضمین شده توسط دولت، به یا از ایران، دولت ایران، بانک مرکزی ایران، یا بانک ها و موسسات مالی ایرانی یا افرادی که از طرف آنها عمل می کنند.
3.3. بخش های نفت، گاز و پتروشیمی (مراجعه کنید به بخش های 1.2.1 تا 1.2.5)
3.3.1. واردات، خرید، سوآپ یا حمل و نقل نفت خام، فرآورده های نفتی، گاز طبیعی یا فرآورده های پتروشیمی ایران و تامین تسهیلات اعتباری مربوطه؛
3.3.2. فروش، عرضه یا نقل و انتقال تجهیزات یا فن آوری، کمک فنی و آموزش مورد استفاده در بخش های نفت، گاز و صنایع پتروشیمی در ایران، مشتمل بر اکتشاف، تولید و پالایش نفت و گاز طبیعی، از جمله مایع سازی گاز طبیعی، به هر شخص ایرانی در داخل یا خارج ایران یا برای استفاده در ایران؛
3.3.3. اعطای هرگونه وام یا تسهیلات اعتباری به هر شخص ایرانی که در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی در داخل ایران یا خارج از ایران فعالیت می کنند و همچنین سرمایه گذاری در این صنعت و یا سرمایه گذاری مشترک با آنها؛
3.4. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل (مراجعه کنید به بخش های 1.3.1 تا 1.3.3)
3.4.1. فروش، تامین، انتقال یا صادرات تجهیزات و فن آوری های دریانوردی برای ساخت، تعمیر یا نگهداری یا بازسازی کشتی، به ایران یا به هر شخص ایرانی در این بخش؛ طراحی، ساخت یا مشارکت در طراحی یا ساخت کشتی های باری و نفتکش برای ایران یا اشخاص ایرانی؛ ارائه کشتی های طراحی شده یا مورد استفاده برای حمل و نقل یا ذخیره سازی نفت و فرآورده های پتروشیمی به اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای ایرانی و ارائه خدمات ثبت پرچم و تعیین وضعیت، از جمله موارد مرتبط با مشخصات فنی، ثبت و شماره شناسایی به هر نحو، در رابطه با تانکرهای نفتی و کشتی های باری ایرانی.
3.4.2. دسترسی کلیه پروازهای باری خطوط هوایی ایرانی یا خطوط هوایی از مبداء ایران به فرودگاه های تحت صلاحیت دولت های عضو اتحادیه اروپایی؛
3.4.3. توقف بازرسی، توقیف و انهدام محموله ها از مبداء یا به مقصد ایران توسط دولت های عضو اتحادیه اروپایی در قلمروهای خود در ارتباط با کالاهایی که دیگر ممنوع نمی باشند؛
3.4.4. ارائه خدمات سوخت رسانی یا تدارکات یا هرگونه خدمات دیگر برای کشتی های تحت مالکیت یا اجاری که اقلام منع شده را حمل نمی کنند؛ و ارائه سوخت، خدمات مهندسی و تعمیر و نگهداری به هواپیماهای باری ایرانی که اقلام ممنوعه را حمل نمی نمایند.
3.5. طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه (مراجعه کنید به بخش های 1.4.1. تا 1.4.2)
3.5.1. فروش، عرضه، خرید، صادرات، انتقال، حمل و نقل طلا و فلزات گرانبها و الماس و ارائه خدمات واسطه گری، تامین مالی و امنیتی مربوطه، به دولت ایران، نهادهای عمومی، شرکت ها و موسسات عمومی یا بانک مرکزی ایران؛
3.5.2. انتقال اسکناس و مسکوکات جدید ایرانی به بانک مرکزی ایران.
3.6. فلزات (مراجعه کنید به بخش های 1.6.1 تا 1.6.2)
3.6.1. فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم کلیه فلزات از جمله گرافیت و فلزات خام یا نیمه ساخته همانند آلومینیوم و فولاد به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام؛
3.7. نرم افزار (مراجعه کنید به بخش های 1.7.1 تا 1.7.2)
3.7.1. فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم هرگونه نرم افزار از جمله به روزرسانی، به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام؛
3.8. فهرست افراد، اشخاص حقوقی یا نهادها (توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)
3.8.1. در نتیجه خروج از فهرست های مذکور در پیوست شماره 2، آزادسازی کلیه منابع مالی و اقتصادی متعلق به اشخاص حقیقی، حقوقی و نهادها از جمله بانک ها و موسسات مالی ایرانی، بانک مرکزی ایران، به شرح مندرج در الحاقیه شماره 1 پیوست 2 این برجام و فراهم آوردن دسترسی این اشخاص به وجوه و دارایی های خود؛
3.8.2. در نتیجه خروج از فهرست های مذکور در پیوست شماره 2، امکان ورود افراد فهرست شده در الحاقیه شماره 1 این برجام به قلمروی دولت های اروپایی یا استفاده از سرزمین آنها برای ترانزیت فراهم خواهد شد.
ب. ایالات متحده آمریکا[5]
4. ایالات متحده آمریکا متعهد می شود طبق ضمیمه شماره 5 (برنامه اجرا)، اعمال کلیه تحریم های مرتبط هسته ای[6] به نحو مذکور در بخش های 1-4 تا 9-4 زیر را متوقف کند، و اقدام قانونی مقتضی برای لغو یا اصلاح آنها را پیگیری کند، و فرامین اجرایی شماره 13574، 13590، 13622 و 13645 و بخش های 7-5 و 15 فرمان اجرایی شماره 13628 را لغو نماید.[7]
4.1. تدابیر بانکی و مالی
4.1.1. تحریم های اعمالی بر افراد و اشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه شماره 3 این ضمیمه، شامل: بانک مرکزی ایران و سایر موسسات مالی ایرانی فهرست شده در این الحاقیه؛ شرکت ملی نفت ایران[8]، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، شرکت ملی نفت کش ایران، و سایر افراد و اشخاص حقوقی که توسط خزانه داری در این الحاقیه به عنوان دولت ایران شناسایی شده اند؛ و برخی افراد و اشخاص حقوقی مندرج در فهرست اتباع تحریم شده یا فهرست افرادی که اموال آنها مشمول توقیف است؛
Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of 2010 (CISADA) Section 104(c)(2)(E)(ii)(I); National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2012 (NDAA) Section 1245(d)(1) and (3); Iran Freedom and Counter-Proliferation Act of 2012 (IFCA) Section 1244(c)(1) and (d), 1245(a)(1)(A), (a)(1)(C)(i)(II), and (c), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i) and 5(a) of Executive Order (E.O.) 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645
4.1.2. تحریم ریال ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 1(a), 2(a)(i), and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.1.3. تحریم خرید و فروش اسکناس آمریکا به دولت ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a) (i) of E.O. 13645)
4.1.4. محدودیت های تجارت دوجانبه بر درآمدهای ایران که در خارج از کشور است، شامل محدودیت های مربوط به نقل و انتقال درآمدها؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i), and 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.1.5. تحریم خرید، پذیره نویسی، یا تسهیل معاملات دیون حاکمیتی ایران، شامل اوراق قرضه دولتی؛
Sanctions on the purchase, subscription to, or facilitation of the issuance of Iranian sovereign debt, including governmental bonds (NDAA Section 1245(d)(1) and (3); Iran Threat Reduction and Syria Human Rights Act of 2012 (TRA) Section 213(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i) and 5(a) of E.O.13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.1.6. تحریم خدمات پیام رسانی مالی به بانک مرکزی ایران و موسسات مالی ایرانی مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 220; IFCA Section 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.1.7. تحریم خدمات تبعی[9] برای هر یک از دسته تحریم های فوق (به ارجاعات مربوطه مراجعه کنید).
4.2. بیمه
4.2.1. تحریم ارایه خدمات بیمه ای، یا بیمه اتکایی که در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام و با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این ضمیمه صورت می گیرد.
(ISA section 5(a)(7); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Sections 211(a) and 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O.13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.بخش های نفت، گاز و پتروشیمی
4.3.1. تلاش ها برای کاهش فروش نفت ایران شامل محدودیت ها بر مقدار فروش نفت خام ایران و کشورهایی که می توانند نفت خام ایران را بخرند؛
(Iran Sanctions Act of 1996 (ISA) Section 5(a)(7); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i), and 5(a) of E.O. 13622; Section 5 of E.O. 13628 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.2. تحریم سرمایه گذاری، شامل مشارکت در سرمایه گذاری های مشترک، کالاها، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش و کمک فنی برای بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛
(ISA Sections 5(a)(1)-(2) and (4)-(8); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(I)-(II), (a)(1)(C)(ii)(I)-(II), and (c), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Section 1 of E.O.13590, Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i)-(iii), and 5(a) of E.O.13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.3. تحریم خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت، فرآورده های پتروشیمی و گاز طبیعی از ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1), (d) and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i)-(iii), 2(a)(i)-(ii), and 5(a) of E.O.13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.4. تحریم صادرات، فروش یا عرضه فرآورده های نفتی تصفیه شده و فرآورده های پتروشیمی به ایران؛
(ISA Section 5(a)(3); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Sections 1(a)(i) and 5(a) of E.O. 13622; Section 5 of E.O. 13628; and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.5. تحریم معامله با بخش انرژی ایران شامل معامله با شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفتکش ایران، شرکت بازرگانی نفت ایران (نیکو)، شرکت ملی نفتکش ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); TRA Section 212(a); Sections 1(a)(i)-(iii), 2(a)(i)-(ii) and 5(a) of E.O. 13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.3.6. تحریم خدمات تبعی برای هر یک از دسته تحریم های فوق (هر یک از ارجاعات فوق را ملاحظه کنید).
4.4. کشتیرانی، کشتی سازی و بنادر
4.4.1. تحریم معامله با بخش های کشتی سازی و کشتی سازی ایران و عاملان بنادر شامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، خطوط کشتیرانی جنوب، و شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، و عاملان بندر عباس؛[10]
(TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d); 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(I)-(II), (a)(1)(C)(ii)(I)-(II), and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.4.2. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
4.5.طلا و سایر فلزات گرانبها
4.5.1. تحریم تجارت طلا و سایر فلزات گرانبها توسط ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(A) and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.5.2. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
4.6. نرم افزار و فلزات
4.6.1. تحریم تجارت با ایران در مورد گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزارهای تنظیم فرآیندهای صنعتی، در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام و افراد و اشخاص حقوقی مذکور در الحاقیه های شماره 3 و 4 این ضمیمه؛
(NDAA 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(B)-(C) and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
4.6.2. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
4.7. بخش خودروسازی
4.7.1. تحریم فروش، عرضه یا نقل و انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی سازی ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(II), (a)(1)(C)(ii)(II), and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i), 3(a)(i)-(ii), 5 and 6 of E.O. 13645)
4.7.2. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
4.8. فهرست ها و سایر فهرست های تحریمی
4.8.1. خارج کردن افراد و اشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه های شماره 3 و 4 این ضمیمه از فهرست DSN و لیست افرادی که اموالشان مشمول توقیف بوده است، لیست افراد و نهادهای دور زننده تحریم ها، و/یا لیست غیر SDN مربوط به قانون تحریم های ایران (خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده و نیز تحریم های اعمالی وفق بخش 5(الف) قانون تحریم های ایران، بخش 1244(د)(1)، و بخش 212 قانون TRA؛ و خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده طبق فرامین اجرایی شماره 13382، 13608، 13622، و 13645 با استناد به قانون اختیارات اقتصادی اضطراری بین المللی.
4.9. اقدامات مرتبط با منع اشاعه تسلیحات هسته ای
4.9.1. تحریم های اعمالی بر تحصیل کالاها و خدمات مرتبط هسته ای برای پیشبرد فعالیت های هسته ای پیش بینی شده در این برجام وفق 'قانون مقابله اشاعه ایران، کره شمالی و سوریه'، منطبق با رویکرد ایالات متحده نسبت به سایر دولت های غیرهسته ای عضو معاهده عدم اشاعه هسته ای؛
4.9.2. تحریم های اعمالی بر مشارکت های مربوط به استخراج معدن، تولید یا حمل و نقل اورانیوم؛ (ISA Section 5(b)(2))
4.9.3. تحریم های اعمالی بر منع شهروندان ایرانی از تحصیل در مقاطع عالی در رشته های مرتبط با علوم هسته ای، مهندسی هسته ای یا بخش انرژی.
5. سایر تدابیر مرتبط با تجارت
5.1. ایالات متحده متعهد می شود:[11]
5.1.1. اجازه فروش هواپیمای مسافربری تجاری و قطعات و خدمات مربوطه به ایران از طریق اعطای امتیاز در موارد زیر داده خواهد شد: الف) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال هواپیمای مسافربری تجاری انحصارا با کاربری غیر نظامی، ب) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال قطعات یدکی و قطعات عمده برای هوایپمای مسافربری تجاری به ایران ، و ج) ارائه خدمات تبعی، از جمله ضمانت، نگهداری، و خدمات تعمیر و بازبینی های ایمنی برای کلیه موارد مذکور، مشروط به اینکه قطعات و خدمات مجوز داده شده انحصارا برای هوانوردی تجاری مسافری مورد استفاده قرار گیرند؛[12]
5.1.2. از طریق صدور مجوز ، به اشخاص حقوقی غیرآمریکایی که در مالکیت یا کنترل اشخاص آمریکایی[13] می باشند، اجازه خواهد داد منطبق با این برجام با ایران معامله کنند؛ و
5.1.3. اعطای مجوز واردات فرش و مواد غذایی از جمله پسته و خاویار با منشا ایرانی به ایالات متحده.
6. ایالات متحده تایید می نماید که مقررات فهرست شده در بخش 4 فوق فهرست کامل و جامع کلیه تحریم ها مرتبط هسته ای ایالات متحده می باشد. این تحریم ها بر اساس پیوست 5 لغو خواهند شد.
7. آثار لغو تحریم های اقتصادی و مالی ایالات متحده[14]
7.1. در نتیجه لغو تحریم های مشخص شده در بخش 4 فوق، از روز اجرا، تحریم های مزبور، و خدمات تبعی آنها، در مورد اشخاص غیر آمریکایی که اقدامات زیر را انجام می دهند یا اشخاصی که وضعیت های زیر را دارند اعمال نخواهد شد:
7.2. تدابیر مالی و بانکی[15] (به بخش 4.1.1 تا 4.1.7 مراجعه شود)
انجام فعالیت ها، شامل عملیات مالی و بانکی، با دولت ایران، بانک مرکزی ایران، موسسات مالی ایرانی، و سایر اشخاص ایرانی مشخص شده در الحاقیه شماره 3 این پیوست، شامل اعطای وام، نقل و انتقال، حساب بانکی (شامل افتتاح حساب و ایجاد روابط کارگزاری و پرداخت از طریق حساب بین بانکی (PTA) در موسسات مالی غیرآمریکایی)، سرمایه گذاری، خرید و فروش اوراق بهادار، ضمانت نامه، خرید و فروش ارزهای خارجی (شامل نقل و انتقالات مرتبط با ریال)، صدور اعتبارات اسنادی، و معاملات بازارهای آتی کالا و اختیار، ارائه خدمات پیام رسانی تخصصی مالی و تسهیل دسترسی مستقیم یا غیرمستقیم به آنها، خرید یا تحصیل اسکناس بانکی آمریکایی توسط دولت ایران و خرید، پذیره نویسی، یا ارایه خدمات مربوط به صدور اوراق قرضه دولت ایران.[16]
7.3. تدابیر مربوط به بیمه (به بخش 4.2.1 مراجعه شود)
ارائه خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام، شامل فعالیت های مرتبط با افراد و اشخاص حقوقی نام برده شده در الحاقیه شماره 3 این پیوست، شامل خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیت ها در بخش های انرژی، کشتیرانی و کشتی سازی ایران، برای شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش ایران، یا برای کشتی هایی که نفت خام، گاز طبیعی، گاز طبیعی مایع، نفت و فرآورده های پتروشیمی از یا به ایران.
7.4. بخش های انرژی و پتروشیمی (به بخش های 4.3.1 تا 4.3.6 مراجعه شود)
اشخاصی که جزئی از بخش انرژِی ایران باشند؛ یا خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت و فرآورده های نفتی (شامل فرآورده های پالایش شده نفتی)، فرآورده های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) به یا از ایران؛ ارائه کمک، سرمایه گذاری (از جمله از طریق مشارکت)، کالا، خدمات (شامل خدمات مالی)، و فناوری که می تواند در رابطه با بخش انرژی ایران یا توسعه منابع نفتی آن یا تولید داخلی فرآورده های نفتی پالایش شده و فرآورده های پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرند؛ یا فعالیت در بخش انرژی ایران شامل شرکت ملی نفت ایران، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو) و شرکت ملی نفت کش ایران.
7.5. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی، و عاملیت اداره بنادر (به بخش های 4.4.1 تا 4.4.2 مراجعه شود)
اشخاصی که جزئی از بخش کشتیرانی یا کشتی سازی ایران باشند؛ یا تملک، اداره، کنترل، یا بیمه کشتی های مورد استفاده برای نقل و انتقال نفت خام، فرآورده های نفتی (شامل فرآورده های نفتی پالایش شده)، فرآورده های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) از یا به ایران؛ اداره بنادر در ایران (شامل عاملیت اداره بندرعباس[17])، همکاری با بخش های کشتیرانی و کشتی سازی ایران یا عاملیت اداره بنادر ایران، یا ارائه خدمات مالی و سایر کلاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش کشتیرانی و کشتی سازی ایران و با عاملیت اداره یک بندر در ایران، مشتمل بر خدمات بندری از قبیل سوخت رسانی و بازبینی، طبقه بندی، و تامین مالی، و فروش، اجاره و ارائه کشتی به ایران از جمله به خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت ملی نفتکش ایران و شرکت خطوط کشتیرانی جنوب یا شرکت های تابعه آنها.
7.6. طلا و فلزات گرانبها (به بخش های 4.5.1 تا 4.5.2 مراجعه شود)
فروش، عرضه، صادرات یا انتقال طلا و سایر فلزات گرانبها به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم،َ یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای فعالیت های زیر شامل تامین امنیت، بیمه و حمل و نقل.
7.7. نرم افزار و فلزات (به بخش های 4.6.1 تا 4.6.2 مراجعه شود)
فروش، عرضه یا انتقال گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزار برای یکپارچه سازی فرآیندهای صنعتی به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام، و افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست، و فروش، عرضه، یا انتقال چنین موادی به بخش های انرژی، پتروشیمی، کشتیرانی و کشتی سازی ایران و بنادر ایران، یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای اقدامات زیر شامل بیمه و حمل و نقل.
7.8. بخش خودرو سازی (به بخش های 4.7.1 تا 4.7.2 مراجعه شود)
اجرا یا تسهیل عملیات های نقل و انتقال مالی یا سایر معاملات برای فروش، عرضه، یا انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران.
7.9. فهرست ها و سایر لیست های تحریمی (به بخش 4.8.1 مراجعه شود)
برداشتن فهرست ها و/یا تحریم های شرح داده شده در بخش،4.8.1 توقف اعمال تحریم های ثانویه برای معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست؛ و رفع توقیف دارایی ها و منافع واقع در محدوده صلاحیتی ایالات متحده برای افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست.
---------------------------------------------------------
[1] - در مورد قوانین اتحادیه اروپایی، 'شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی' بدین معناست:
الف- دولت ایران یا هر نهاد عمومی مربوط به آن؛
ب- هر شخص حقیقی ساکن یا مقیم ایران؛
ج- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهادی که اقامتگاه قانونی آن در ایران است؛
د- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد واقع در داخل یا خارج ایران، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت مالکیت یا کنترل یک یا چند شخص یا نهاد فوق الذکر باشد.
[2] - عناوین و عناوین فرعی در این پیوست صرفا با هدف توصیف می باشند.
[3] - در این پیوست عبارت 'خدمات تبعی' به معنی هرگونه خدمات - از جمله کمک های فنی، آموزش، بیمه، بیمه اتکایی، واسطه گری، حمل و نقل یا خدمات مالی - که بطور متعارف به منظور انجام فعالیت هایی که تحریم مربوط به آنها لغو شده صورت می گیرد، می باشد.
[4]- در غیر از مواردی که به نحو دیگری تصریح شده باشد، لغو تحریم های مشروحه در این بخش، معاملاتی را که اشخاصی که کماکان مشمول تدابیر محدودکننده می باشند در آن دخیل هستند، شامل نمی شود و تاثیری بر تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات حقوقی غیر از مقررات مندرج در بخش 1 اعمال شوند، ندارد. هیچ چیز در این برجام به منزله تغییر در موضوع ایران نسبت به تحریم های اتحادیه اروپا نمی باشد.
[5] . در مورد قوانین آمریکا، 'شخص ایرانی' عبارت است از: الف) هر فردی که شهروند یا تبعه ایران است؛ و ب) هر موجودیت که وفق قوانین ایران تاسیس شده یا به شکل دیگری تحت صلاحیت دولت ایران باشد.
[6] . تحریم هایی که ایالات متحده وفق تعهدات خود در بخش 4، اعمال آنها را متوقف و متعاقبا آنها را خاتمه و یا با هدف خاتمه بخشی به آنها اصلاح خواهد کرد، عبارتند از تحریم های ناظر به اشخاص غیرآمریکایی. در مورد بخش های4 و 6.7 این برجام، منظور از 'شخص غیر آمریکایی' عبارت است از هر فرد یا شخص حقوقی به استثنای 1) هر شهروند ایالات متحده، فرد خارجی مقیم دائم آمریکا، شخص حقوقی تاسیس شده طبق قوانین ایالات متحده یا در حدود صلاحیت ایالات متحده (شامل شعبه های خارجی)، یا هر شخص در داخل ایالات متحده، و 2) هر شخص حقوقی که تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد. در مورد شماره 2 جمله فوق، یک شخص حقوقی در صورتی 'تحت مالکیت یا کنترل' یک شخص آمریکایی تلقی می شود که: 1) حداقل 50 درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت رای را در اختیار داشته باشد؛ 2) اکثریت کرسی های هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا 3) به شکل دیگری اقدامات، سیاست ها یا تصمیم های شخصی آن شرکت را کنترل کند. اشخاص آمریکایی و شرکت های خارجی تحت مالکیت یا تحت کنترل آمریکایی کمافی السابق مشمول منع کلی مراوداتی که وفق این برجام مجاز شده اند، خواهند بود مگر اینکه از دفتر نظارت بر دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا (افک) مجوز گرفته باشند.
[7] . در مورد کلیه قوانین و فرامین اجرایی ارجاع داده شده طبق این برجام، آخرین اصلاحیه قوانین و فرامین اجرایی مزبور تا تاریخ نهایی شدن این برجام مد نظر می باشد: قانون تحریم های ایران (ISA) مصوب 1996، اصلاحی طبق بخش 102 قانون تحریم های جامع، پاسخگویی و منع سرمایه گذاری در ایران (CISADA) مصوب 2010، و بخش های 207-201 و 311 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) مصوب 2012؛ قانون تحریم های جامع، حساب کشی و منع سرمایه گذاری در ایران (CISADA) مصوب 2010 اصلاحی طبق بخش های 216-214، 222، 224، 312-311، 403-402، و 605 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) مصوب 2012 و بخش 1249 قانون آزادی ایران و مقابله با اشاعه (IFCA) مصوب 2012؛ قانون مجوز دفاع ملی سال مالی 2012 (NDAA)، اصلاحی طبق بخش های 504-503 کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) و بخش 1250 قانون آزادی ایران و مقابله با اشاعه (IFCA)؛ فرمان اجرایی شماره 13622، اصلاحی طبق بخش 15 فرمان اجرایی 13628 و بخش 16 فرمان اجرایی شماره 13645. ارجاعات مندرج در بخش 4، اختیاراتی که وفق آنها تحریم های ثانویه در نتیجه اتخاذ اقدامات موصوف در بخش 1.9.4 دیگر اعمال نخواهند شد، را هم در بر می گیرند.
[8] . خروج شرکت ملی نفت ایران از فهرست SDN مضافا موجبات بی اثر شدن وضعیت تحریمی این شرکت در سایر فهرست ها و تصمیم گیری ها خواهد شد.
[9] . در مورد معنای 'خدمات تبعی' به زیرنویس شماره 3 مراجعه کنید.
[10] . تعهد مندرج در بخش4.4.1 مبتنی بر این است که عاملیت بندر بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست اتباع تحریمی قرار دارد نباشد.
[11] - به منظور اثربخشی به تدابیر مشروحه در این بخش 5.1، ایالات متحده امتیاز انجام فعالیتهایی را که متضمن دخالت افراد فهرست شده در فهرست SDN نباشد و به نحو دیگری با قوانین و مقررات قابل اعمال ایالات متحده از جمله و نه محدود به Export Administration Act, the Federal Food, Drug and Cosmetic Act and the Iran-Iraq Arms Non-Proliferation ACT منطبق باشد را صادر خواهد کرد.
[12] - امتیاز های صادره در راستای بخش 5.1.1 شامل شروط مناسبی برای حصول اطمینان از عدم واگذاری و یا فروش هواپیما و قطعات و خدمات موضوع امتیاز به اشخاص فهرست شده در فهرست SDN نخواهد بود. در صورتی که ایالات متحده احراز کند که هواپیماها، کالاها یا خدمات موضوع امتیاز برای اهدافی غیر از کاربری غیر نظامی استفاده شده است یا اینکه به افراد فهرست شده در فهرست SDN مجددا فروخته یا منتقل شده اند، ایالات متحده این موضوع را به عنوان مبنایی برای خاتمه دادن به تعهدات اش به صورت کلی یا جزئی وفق بخش 5.1.1 تلقی خواهد کرد.
[13] - در مورد بخش 5.1.2 این برجام، یک موجودیت غیرآمریکایی در صورتی 'تحت مالکیت یا کنترل' یک شخص آمریکایی خواهد بود که: 1) حداقل 50 درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت رای را در اختیار داشته باشد؛ 2) اکثریت کرسی های هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا 3) به شکل دیگری اقدامات، سیاست ها یا تصمیم های شخصی آن شرکت را کنترل کند.
[14] . لغو تحریم های شرح داده شده در این قسمت، نسبت به معاملاتی که در آنها اشخاص مندرج در فهرست SDN دخیل هستند، اعمال نمی گردد و تاثیری در تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات غیر از مقررات مندرج در بخش 4 اعمال شوند، ندارد، مگر اینکه صراحتا به گونه دیگری مشخص شده باشد. هیچ چیزی در این برجام به منزله تغییری در موضع ایران در رابطه با تحریم های آمریکا نمی باشد.
[15] . در مورد توقف اجرای مقررات اشاره شده در بخش های4.1.1 تا 4.1.7، آثار توصیف شده برای موسسات مالی غیر آمریکایی، به فعالیت های موسسات مالی بین المللی در خارج از حوزه صلاحیت ایالات متحده تسری می یابد.
[16] . موسسات مالی غیرآمریکایی، غیر ایرانی که با موسسات مالی ایرانی (شامل بانک مرکزی ایران) که در فهرست SDN قرار ندارند، معامله انجام دهند، بدلیل فعالیت آن موسسات مالی ایرانی در نقل و انتقالات یا روابط بانکی با افراد و اشخاص حقوقی که در فهرست SDN نام برده شده اند، در معرض تحریم ها نخواهند بود، مشروط به اینکه موسسه مالی غیرآمریکایی، غیرایرانی نقل و انتقالات مشخص مزبور با افراد و اشخاص حقوقی ایرانی نام برده شده در فهرست SDN را انجام نداده باشد و یا آنها را تسهیل نکرده باشد و به شکل دیگری در چنین روابط بانکی دخیل نبوده باشد.
[17] .'آثار' توصیف شده در بخش 7.5 در ارتباط با عاملیت اداره بندر بندرعباس مبتنی بر این است که بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست SDN قرار دارد نباشد.
سومین ضمیمه منتشر شده از برنامه جامع اقدام مشترک به همکاری های صلح آمیز هسته ای اختصاص دارد و مشروح آن به شرح ذیل است:
همکاری های صلح آمیز هسته ای از دیگر موضوعاتی است که مذاکره کنندگان هسته ای به آن پرداخته و نتایج آن در متن منتشر شده به این شرح است:
الف. عمومی
ایران و 1+5 تصمیم گرفتند، در کنار سایر موارد، از جمله از طریق همکاریهای فنی آژانس، هر کجا متناسب باشد، در حوزه های مختلف صلح آمیز صنعت هسته ای که در چارچوب این برجام، که در این ضمیمه به تفصیل آمده است، همکاری نمایند. در این ارتباط، کمیسیون مشترک نیز کمک به ایران شامل پروژه های همکاری فنی آژانس را، هنگامی که متناسب باشد، پشتیبانی می نماید.
همه همکاریهای صلح آمیز هسته ای تحت این برجام، متقابلاً توسط کشورهای شرکت کننده تعیین خواهد شد و با برجام و قوانین و رویه های ملی عضو شرکت کننده مطابقت خواهد داشت.
پروژه های همکاری علمی و صلح آمیز هسته ای مد نظر بین ایران و 1+5 به عنوان بخشی از این برجام، می تواند در اشکال مختلف و تنوعی از شرکت کنندگان بالقوه به انجام برسد. یک پروژه معین که توسط 1+5 و نه لزوماً شامل مشارکت همه اعضاء 1+5، میتواند به طرق زیر انجام شود:
3.1.توسط ترتیبات همکاری دو جانبه و یا چند جانبه با ایران. چنین ترتیباتی توسط کشورهای شرکت کننده متقابلاً مشخص می گردند.
3.2.پروژه های تحت نظر آژانس، از طریق پروژه های همکاری فنی با آژانس ازجمله از طریق موافقت نامه های پروژه و تامین.
3.3.از طریق مراکز علوم و تکنولوژی بین المللی.
به طور مشخص، اعضاء 1+5، به منظور توسعه همکاری هسته ای با ایران، بطور ویژه، زمینه های زیر را انجام خواهند داد:
ب. راکتورها، سوخت ها و فناوری ها، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه
**راکتورهای پیشرفته تحقیقاتی و قدرت آب سبک و تاسیسات، فناوری ها و تجهیزات وابسته
اعضاء 1+5، چنانچه متناسب باشد، دستیابی ایران به راکتورهای تحقیقاتی و قدرت آب سبک را برای تحقیق و توسعه و آزمون و همچنین برای تامین برق و شیرین سازی آب همراه با ترتیباتی برای تضمین ارائه سوخت هسته ای و خروج سوخت مصرف شده، آنگونه که در قراردادهای مربوطه برای هر راکتور فراهم شده آمده است، تسهیل خواهند نمود. این می تواند شامل زمینه های زیر برای همکاری باشد:
4.1. ساخت و همینطور بهره برداری ایمن و موثر از راکتورهای جدید قدرت آب سبک و تجهیزات مربوط به آن، بر طبق الزامات نسل سوم با بالا، شامل راکتورهای توان کوچک و متوسط، از جمله طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.
4.2. ساخت راکتورهای تحقیقاتی چند منظوره آب سبک پیشرفته و به روز، با قابلیت آزمایش نمونه های میله سوخت و مجتمع سوخت و مواد بکار رفته در تجهیزات نیروگاهی، همراه با تاسیسات مربوطه از جمله طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.
4.3. تامین تجهیزات و سیستم های کنترل منحصر به فرد پیشرفته، برای راکتورهای تحقیقاتی و قدرت فوق شامل طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.
4.4. تامین نرم افزارها و کدهای محاسباتی و شبیه سازی هسته ای با توجه به موضوعات فوق، شامل طراحی و تولید مشترک، چنانچه متناسب باشد.
4.5. تامین تجهیزات اصلی مدار اول و دوم و همچنین قلب راکتورهای قدرت و تحقیقاتی، شامل طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.
4.6. آموزش در عمل بر روی سناریوهای جابجایی و مدیریت سوخت برای راکتورهای قدرت و تحقیقاتی هسته ای.
4.7. ارزیابی فنی مشترک از راکتورهای فعلی ایران به منظور ارتقاء سیستمها و تجهیزات فعلی شامل موضوعات مربوط به ایمنی هسته ای بر اساس درخواست ایران.
ب. پروژه مدرنسازی اراک
5.1. همانگونه که در بخش ب از پیوست یک شرح داده شده است، اعضای 1+5، چنانچه متناسب باشد، و ایران، از طریق مشارکت بین المللی، بازطراحی و ساخت راکتورIR-40 در اراک را به یک راکتور 20 مگاوات حرارتی که از آب سنگین به عنوان خنک کننده و کند کننده استفاده می کند، بر پایه طرح مفهومی موافقت شده (که به ضمیمه یک منضم شده است) همکاری خواهند کرد.
5.2. ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه نقش رهبری را به عهده خواهد داشت و کلیات اجرا و تکمیل پروژه مدرن سازی مسئول خواهد بود. یک گروه کاری متشکل از اعضای 1+5 برای پشتیبانی و تسهیل از بازطراحی و بازسازی راکتور تاسیس خواهد شد. یک مشارکت بین المللی متشکل از ایران و گروه کاری، پروژه مدرنسازی اراک را با مسوولیت هایی که توسط اعضای 1+5 در ضمیمه 1 شرح داده شده است، اجرا خواهند کرد. گروه کاری میتواند برای با اجماع ایران و گروه کاری، برای مشارکت کشورهای دیگر بزرگتر شود. اعضای 1+5 و ایران، پیش از رسیدن به روز اجرا، یک سند که در آن تعهدات محکم آنها در پروژه مدرنسازی اراک بیان شده است را جمعبندی خواهند کرد که یک مسیر مطمئن رو به جلو برای مدرن سازی راکتور فراهم نموده و مسوولیت های به عهده گرفته شده توسط اعضای 1+5 بویژه در حوزه های کلیدی نظیر طراحی، بازبینی طراحی و صحه گذاری، ساخت قلب راکتور، طراحی، ساخت و تامین سوخت، ایمنی و امنیت، پسماندداری یا پردازش سوخت مصرف شده، همین طور تامین مواد، تجهیزات و سیستمهای ابزار دقیق و کنترل، و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد.
5.3. آزمایشگاه های مربوط به آن که قرار است توسط ایران انجام گیرد، و بررسی اینکه امنیت آن با استانداردهای بین المللی هم خوانی داشته باشد به طوری که راکتور توسط نظام ایمنی ایران پروانه راه اندازی و بهره برداری دریافت کند. به منظور اطمینان از پیشرفت روان و تکمیل پروژه، ممکن است مشورت هایی در کمیسیون مشترک به منظور ارائه توصیه های لازم برای اقدامات ضروری در مورد ساخت و بهره برداری به موقع و ایمن راکتور مدرن شده انجام گیرد.
5.4. ایران مسئولیت اولیه برای تامین مالی پروژه مدرنسازی را به عهده خواهد گرفت. ترتیبات تامین مالی اضافی جهت تکمیل پروژه، شامل پروژه های آژانس که پروژه مدرن سازی اراک را پشتیبانی می نماید، بر اساس تفاهم نامه/ موافقت نامه و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد مشخص خواهد گردید.
**تامین سوخت جدید
6.1. اعضای 1+5، چنانچه متناسب باشد، کمک به ایران در رسیدن به استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته ای ساخته شده توسط ایران ازجمله طریق آژانس، هر جا که متناسب باشد، را در زمینه های زیر حمایت خواهند نمود.
6.2. اعضای 1+5 همکاری با ایران را برای تامین سوختهای پیشرفته، چنانچه متناسب باشد شامل طراحی و ساخت مشترک، اخذ پروانه های مربوطه و تکنولوژی ساخت سوخت و تجهیزات و زیرساختهای لازم برای راکتورهای هسته ای تحقیقاتی و قدرت فعلی و آینده از جمله کمکهای فنی در خصوص فرآیندهای خالص سازی، فعالیت های شکل دهی و مهندسی مواد برای انواع مختلف غلاف سوخت و ساخت غلاف برای راکتور تحقیقاتی آب سنگین مدرن شده اراک دنبال خواهند کرد.
ج . اقدامات تحقیق و توسعه:
برای اجرای ابعاد دیگر این برجام و در پشتیبانی از یک همکاری وسیعتر علمی بین 1+5 و ایران، 1+5 و ایران همکاری و تبادل علمی در زمینه علوم و فناوری هسته ای را دنبال خواهند کرد:
7.1. تحقیقات فیزیک نجومی و فیزیک هسته ای بر پایه شتاب دهنده و تولید ایزوتوپ پایدار در تاسیسات فردو. ایران از 1+5 و دیگر اعضای علاقمند، پیشنهادهای مشخص برای پروژه های بین المللی همکاری هسته ای، فیزیک و فناوری درخواست نموده و یک کارگاه بین المللی برای ارزیابی این پیشنهادها میزبانی خواهد کرد. هدف تحقق پروژههای مشارکتی در خلال چند سال است. انتقال به تولید ایزوتوپ های پایدار در دو زنجیره در یک همکاری مشترک بین ایران و فدراسیون روسیه بر مبنای ترتیباتی که بر روی آن توافق خواهد شد، هدایت خواهد شد.
7.2. فیزیک پلاسما و جوش هسته ای
7.3. انجام تحقیقات راکتور در راکتور تحقیقاتی تهران، راکتور مدرن شده اراک، یا در راکتورهای تحقیقاتی آینده در ایران مانند:
7.3.1. آموزش
7.3.2. تولید و بهره برداری از رادیو ایزوتوپ
7.3.3.شیرین سازی آب
7.3.4. درمان های انجام شده توسط نوترون
7.3.5. تحلیل فعال سازی نوترونی
7.3.6. درمان با استفاده از محصورسازی نوترون
7.3.7. تصویر برداری نوترونی و مطالعات شناسایی مواد با استفاده از تابش نوترونی
7.4. اعضاء +5 و ایران می توانند همچنین در زمینه های دیگری برای همکاری بیابند:
7.4.1. طراحی، تولید و/یا مونتاژ تکنولوژی ها و تجهیزات اندازه گیری داخل قلب راکتور
7.4.2. طراحی، مونتاژ و/یا تولید سیستم های کنترل و ابزار دقیق و الکترونیک هسته ای
7.4.3. تکنولوژی جوش هسته ای و فیزیک پلاسما و زیرساختهای وابسته و تسهیل مشارکت ایران در پروژه راکتور آزمایشی گرما هسته ای بین المللی (ITER) و/یا پروژه های مشابه شامل پروژه های همکاری فنی آژانس
7.4.4. مطالعه ذرات نوترینو
7.4.5. طراحی، تولید و تامین انواع مختلف شتاب دهنده ها و تامین تجهیزات و زیر ساخت های وابسته شامل پروژه های همکاری فنی آژانس
7.4.6. نرم افزارهای دریافت و پردازش دادهها و تجهیزات مرتبط کننده
د. ایمنی، پادمان و امنیت:
8. ایمنی هسته ای:
اعضاء 1+5 و احتمالا کشورهای دیگر، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران در ایجاد یک مرکز ایمنی هسته ای در داخل ایران، مشارکت در در کارگاهها و رخدادهای آموزشی در ایران جهت پشتیبانی از ارتباط بین نظام ایمنی هسته ای ایران و کشورهای 1+5 و سایر کشورها، که همراه با مسائل دیگر، با اشتراک گذاری درس های گرفته شده در ایجاد و حفظ استقلال و اثربخشی نظام ایمنی و آموزش بر روی اجرای فرهنگ ایمنی هسته ای و روشهای حرفه ای و موثر لازم، تسهیل در امور مربوط به بازدید و تبادل اطلاعات از نظام ایمنی و نیروگاه های هسته ای خارج از ایران با تمرکز بر روشهای حرفه ای و موثر برای بهره برداری ایمن، و ارتقاء و تقویت آمادگی درونی در مواقع اضطراری و توانایی مدیریت حوادث جدی میباشند.
فراهم نمودن پشتیبانی و کمک برای توانمند نمودن ایران جهت پیوستن به معاهدات مرتبط بر روی ایمنی و امنیت هستهای، از طریق کارگاههای آموزشی و سمینارها برای دستیابی به چنین تعهداتی. چنین کارگاه ها یا سمینارهایی میتواند تحت نظارت آژانس نیز انجام گیرد.
اعضای 1+5 و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، با ایران در زمینههای ایمنی هسته ای و همچنین در دیگر زمینه هایی زیر که بصورت متقابل موافقت می شود، همکاری خواهند کرد:
8.1. به انجام رساندن موافقت نامه های دوجانبه/چند جانبه با سازمانها و مراکز تحقیقاتی مربوطه
8.2. تامین کدهای محاسباتی معتبر، دستگاهها و تجهیزات مربوط به ایمنی هسته ای
8.3. تسهیل در تبادل دانش و تجربه در زمینه ایمنی هسته ای
8.4. ارتقاء و تقویت آمادگی اضطراری محلی و توانایی مدیریت حوادث جدی
8.5. تنظیم دوره های آموزش و حرفه آموزی برای بهره برداران راکتور و تاسیسات، پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه در زمینه ایمنی هسته ای داخل و خارج ایران
8.6. ایجاد یک مرکز ایمنی هسته ای در ایران که به لوازم، تکنیکها و تجهیزات لازم به منظور حمایت و تسهیل آموزش های حرفه ای و فنی و تبادل درسهای گرفته شده برای بهره برداری از راکتورها و تاسیسات، پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه تجهیز شده باشد.
9. پادمان های هسته ای
اعضاء 1+5 و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران بر روی اجرای موثر و کارآی پادمان های آژانس و اقدامات شفاف ساز در ایران میباشند. همکاری در زمینه های زیر نیز می تواند مد نظر باشد:
9.1.همکاری در شکل کارگاهها و کارآموزی برای تقویت حسابرسی مواد هسته ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت.
9.2.اعضای 1+5 و دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری برای اجرای موثر و کارآی پادمانهای آژانس و اقدامات شفافساز در ایران میباشند.
9.3.این همکاری ها می تواند به صورت آموزش و کارگاههای آموزشی به منظور تقویت مسئولین قانون گذار پادمان، تقویت حسابرسی مواد هسته ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت باشد.
10.امنیت هسته ای
اعضاء 1+5 و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران بر روی اجرای دستورالعملهای راهنما و روشهای موثر امنیت هسته ای همکاری میباشند. همکاری در زمینه های زیر می تواند مد نظر باشد:
10.1. همکاری به شکل دوره های آموزشی و کارگاهها آموزشی برای تقویت توانایی ایران جهت جلوگیری، حفاظت و پاسخ دهی به تهدیدات امنیت هسته ای در تاسیسات هسته ای و سیستم ها همچنین فراهم کردن امنیت هسته ای پایدار و موثر و سیستمها حفاظت فیزیکی.
10.2. همکاری از طریق آموزش و کارگاهها آموزشی برای تقویت توانایی ایران برای حفاظت در برابر، و پاسخ دهی، به تهدیدات امنیت هسته ای شامل خراب کاری همچنین فراهم کردن امنیت هسته ای پایدار و موثر و سیستمهای حفاظت فیزیکی.
هـ. پزشکی هسته ای و رادیو ایزوتوپها، تکنولوژیهای، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه
11. اعضاء 1+5 و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا با ایران جهت پیشبرد استفاده از پزشکی هسته ای در ایران به منظور ارتقاء تخصص ایران در تشخیص، تصویربرداری و رادیوتراپی، افزایش دسترسی به رادیوایزوتوپهای پزشکی جهت تشخیص و درمان شهروندان ایرانی، و ایجاد تسهیلات جهت مشارکت ایران در جامعه علمی بین المللی و پزشکی هسته ای همکاری نمایند. چنین همکاری هایی می تواند شامل موارد زیر باشد:
11.1. ارتقاء زیربنای مربوط به تاسیسات شتاب دهنده موجود در ایران که برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی استفاده می گردد.
11.2. ایجاد تسهیلات جهت دستیابی ایران به یک شتاب دهنده جدید و تجهیزات رادیودارویی مربوط برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی.
11.3. دستیابی به تجهیزات منحصربفرد رادیوتراپی و تصویربرداری برای مراکز فعلی و یا جدید پزشکی هسته ای شامل همکاری بین بیمارستانها برای درمان افراد بیمار.
11.4. همکاری بر روی روشهای دوزیمتری شغلی و بیماران.
11.5. نمونه های بهبود یافته جهت تابش دهی برای کاربرد در تولید رادیو ایزوتوپ ها
11.6. دستیابی به منابع رادیو ایزوتوپ برای بُرُن تراپی و تنظیم دستگاههای رادیوتراپی و دیگر کاربردهای صنعتی و پزشکی
11.7. تامین مرکز رادیو داروی منحصر بفرد و پیشرفته و آزمایشگاههای لازم
و. پسماندداری و از کاراندازی تاسیسات
12. اعضاء 1+5، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران در مدیریت و جابجایی ایمن، کارآ و پربازده پسماند های هسته ای و رادیولوژیکی ایجاد شده از فعالیت های چرخه سوخت هسته ای و پزشکی هسته ای، فعالیتهای تولید و/یا مصرف رادیوایزوتوپ، همکاری نمایند.
13. اعضاء 1+5، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا با ایران در زمینه های اقدامات حرفه ای، ایمن، موثر و سازگار با محیط زیست برای رفع آلودگی و از کاراندازی تاسیسات هسته ای، شامل همکاری برای انبار کردن پسماندهای سطح کم و متوسط بر روی تاسیسات انبارهای طولانی مدت همکاری نمایند.
14. اعضاء 1+5، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا تبادل اطلاعات و بازدیدها در سایتهای مرتبط و مکانهای خارج از ایران مربوط به مدیریت پسماند و اجرای روشهای موثر در این زمینه را تسهیل نمایند.
15. اعضاء 1+5، چنانچه متناسب باشد، تامین تجهیزات و سیستمهای مناسب برای مدیریت پسماند و تاسیسات انبارش آنها در ایران را تسهیل خواهند نمود.
ز. پروژه های دیگر
16. پروژه های دیگر می تواند بین اعضاء مرتبط 1+5 و ایران با تشخیص متقابل توسط شرکت کنندگان در برجام شامل زمینه های زیر اجرا گردد:
16.1. ساخت آب شیرین کن های هسته ای و زیربناهای مربوطه در ایران
16.2. توسعه تکنولوژی لیزری برای کاربردهای پزشکی (به عنوان مثال برای جراحی چشم)
تشکیل کمیسیون مشترک برای اجرای کارکردهایی که برجام بر عهده آن گذاشته است، چهارمین پیوست برنامه جامع اقدام مشترک است: توضیح درباره مسایلی همچون تاسیس، ترکیب و هماهنگ کننده، کارکردها و رویه ها، تصمیمات کمیسیون مشترک در این بخش از ضمیمه برجام درج شده است که شرح آن در زیر می آید:
1. تاسیس، ترکیب، و هماهنگ کننده
1.1. کمیسیون مشترک تاسیس می شود تا کارکردهایی که در برجام، از جمله پیوستهایش، به آن واگذار شده را اجرا نماید.
1.2. کمیسیون مشترک مرکب است از نمایندگان گروه 1+5 (دولتهای چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی)، و ایران، همه با هم، اعضای برجام.
1.3. کمیسیون مشترک می تواند در صورت اقتضا، کارگروه هایی در حوزه های خاص ایجاد نماید.
1.4. نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی (از این پس: نماینده عالی) یا نماینده او به عنوان هماهنگ کننده کمیسیون مشترک انجام وظیفه خواهد کرد.
2. کارکردها
2.1. کمیسیون مشترک، کارکردهای زیر را انجام خواهد داد:
2.1.1. مرور و تصویب طراحی نهایی رآکتور مدرنشدهی تحقیقاتی آب سنگین و طراحی لابراتوارهای فرعی پیش از آغاز احداث، و مرور و تصویب طراحی سوخت برای رآکتور مدرن شده ی تحقیقاتی آب سنگین به نحو مندرج در بخش ب پیوست یک؛
2.1.2. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب تولید، تحصیل، ساخت یا عملیاتی کردن hot cells (محتوی یک سل یا سلهای مرتبط به هم)، Shielded cells یا shielded glove cells با ابعاد فراتر از شش متر مکعب در حجم و مختصات مندرج در پیوست 1 پروتکل الحاقی، به نحو مشروح در بند 21 پیوست 1؛
2.1.3. مرور و تصویب طرح های ارائه شده توسط ایران برای آغاز تحقیق و توسعه بر روی سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران بر مبنای فلز اورانیوم، به نحو مندرج در بند 26 پیوست 1؛
2.1.4. به درخواست ایران، مرور و تصویب پروژه ها در مورد سانتریفیوژهای جدید برای حرکت به سمت مرحله نمونه اولیه برای تست مکانیکی، به نحو مندرج در بند 43 پیوست 1؛
2.1.5. دریافت پیش هنگام اطلاعات در مورد پروژه های خاص که در فردو اجرا خواهند شد، به نحو مندرج در بند 44 پیوست 1؛
2.1.6. دریافت اطلاعات در مورد چارچوب اولیه تولید ایزوتوپ پایدار در فردو به نحو مندرج در بخش بند 46 پیوست یک؛
2.1.7. در صورت درخواست ایران، ارزیابی و تصویب اینکه مجتمع های سوخت ساخته شده در ایران و محصولات میانی آنها بسادگی قابلیت بازتبدیل شدن به UF6 را نداشته باشد، بر اساس شرایط فنی عینی، با هدف ایجاد قابلیت تولید سوخت در ایران، به نحو مندرج در بند 59 پیوست 1؛
2.1.8. حمایت از کمک به ایران، از جمله به نحو مقتضی از طریق همکاری های فنی آژانس، در احراز استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته ای تولید شده توسط ایران، به نحو مندرج در بند 59 پیوست 1؛
2.1.9. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام مشارکت ایران با هر کشور دیگر، یا با هر نهاد خارجی دیگر در فعالیت های غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی از جمله تحقیق و توسعه مربوطه، از جمله از طریق صادرات هر نوع تجهیزات و فناوری غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی، به نحو مندرج در بند 73 پیوست 1؛
2.1.10. ارائه مشورت، و توصیه، در خصوص ابزارهای ضروری در چارچوب دسترسی به نحو مشخص در بند 78 پیوست 1؛
2.1.11. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام طراحی، تولید، ساخت، تحصیل، یا استفاده برای اهداف غیرهسته ای، سیستم های چاشنی انفجاری چند-نقطه ای که برای ابزارهای انفجاری هسته ای مناسب هستند و سیستم های دیاگنوستیک انفجاری (دوربین های استریک، دوربین های فریمینگ و دوربین های فلاش اشعه ایکس) مناسب برای تولید ابزارهای انفجار هسته ای، به نحو مندرج در بندهای 82.2 و 82.3 پیوست 1؛
2.1.12. مرور و رایزنی برای پرداختن به موضوعات ناشی از اجرای لغو تحریم ها به نحو مشخص شده در این برجام و پیوست 2 آن؛
2.1.13. مرور و تصمیم گیری در خصوص طرح هایی مرتبط با هسته ای برای انتقال به، یا فعالیت با، ایران، منطبق با بخش 6 این پیوست و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که این برجام را تایید می نماید؛
2.1.14. مرور، با هدف حل و فصل، هر موضوعی که یک عضو برجام معتقد است عدماجرای تعهدات یک عضو دیگر برجام به حساب می آید، بر اساس فرآیند مشروح در برجام؛
2.1.15. در صورت ضرورت، اتخاذ یا اصلاح رویه های حاکم بر فعالیت های خود؛
2.1.16. رایزنی و ارائه رهنمود در خصوص سایر موضوعات اجرایی که ممکن است در ارتباط با برجام بروز نماید؛
3. رویه ها
3.1. کمیسیون مشترک بر مبنای ثابت سه ماهیانه و یا در هر زمان به درخواست یک عضو برجام از هماهنگ کننده تشکیل جلسه خواهد داد. هماهنگ کننده جلسه ی کمیسیون مشترک را به گونهای منعقد خواهد کرد که برگزاری آن بیش از یک هفته بعد از دریافت چنان درخواستی نباشد، مگر برای رایزنی ها بر اساس بخش Q پیوست یک و هر موضوع دیگر که هماهنگکننده و/یا یک عضو برجام آنرا فوری تشخیص دهد، که در این صورت جلسه در اولین فرصت ممکن که بیش از سه روز تقویمی از زمان دریافت چنان درخواستی نباشد، برگزار خواهد شد.
3.2. جلسات کمیسیون مشترک به نحو مقتضی در نیویورک، وین، یا ژنو برگزار خواهد شد. کشور میزبان بایستی مسائل شکلی ورود برای کسانی که در این جلسات شرکت می کنند را تسهیل نماید.
3.3. کمیسیون مشترک می تواند با اجماع تصمیم بگیرد که ناظرانی را برای شرکت در جلسات خود دعوت نماید.
3.4. جز آنچه در بخش 6 این پیوست درج شده که مشمول رویهی طبقهبندی محرمانهی سازمان ملل متحد خواهد بود، کار کمیسیون مشترک محرمانه است و تنها می تواند میان اعضای برجام و در صورت اقتضاء ناظران به اشتراک گذارده شود، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.
4. تصمیمات
4.1. جز در مواردی که در این پیوست به گونه دیگری بیان شده باشد، تصمیمات کمیسیون مشترک با اجماع اتخاذ می شود.
4.2. هر عضو برجام یک رای خواهد داشت. تصمیمات کمیسیون مشترک توسط نماینده یا معاون نماینده یا سایر جانشین های آنان که عضو برجام می تواند منصوب نماید اتخاذ خواهد شد.
4.3. در صورتی که هر یک از اعضاء برجام درخواست ثبت آراء را بنماید، رای هر عضو برجام به اطلاع همه اعضاء دیگر برجام خواهد رسید.
4.4. موضوعات مطرح نزد کمیسیون مشترک تحت بخش Q از پیوست 1 با اجماع یا با پنج رای مثبت اعضاء برجام مورد تصمیم گیری قرار می گیرند.حد نصابی برای رسمیت یافتن جلسه وجود نخواهد داشت.
5. سایر
5.1. هر عضو برجام مسئولیت هزینه های مشارکت خود در کمیسیون مشترک را برعهده دارد، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.
5.2. اعضاء برجام در هر زمان می توانند درخواست نمایند که هماهنگکننده، اطلاعیه ای را میان سایر اعضاء برجام توزیع نماید. هماهنگ کننده پس از دریافت چنان درخواستی، اطلاعیه مزبور را بدون درنگ میان تمام اعضاء برجام توزیع می نماید.
6. کارگروه خرید
6.1. جز در مواردی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید می نماید به گونه دیگری مقرر کرده باشد،کمیسیون مشترک، با هدف تاسیس یک کانال خرید، طرح های ارائه شده توسط دولتهایی که مایل به مشارکت در موارد زیر هستند را مرور و تصمیم گیری خواهد کرد:
6.1.1. عرضه، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم از سرزمین شان، یا توسط اتباع آنها یا با استفاده از کشتی ها یا هواپیماهای دارای پرچم آنها به، یا برای استفاده در یا به سود، ایران، خواه منشا آن در سرزمین آنها باشد یا نباشد، کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1، و چنانچه استفاده نهایی آن برای برنامه هسته ای ایران به نحو مندرج در این برجام و یا سایر استفاده های نهایی غیرنظامی غیرهسته ای باشد کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند INFCIRC/254/Rev.9/Part 2،)یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) و همچنین اقلام دیگری که دولت مربوطه تشخیص دهد ممکن است به فعالیت های متعارض با این برجام کمک نماید؛ و،
6.1.2. ارائه هرگونه کمک فنی یا آموزش، کمک مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری یا سایر خدمات، و انتقال منابع مالی یا خدمات، در ارتباط با عرضه، فروش، انتقال، تولید، یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری شرح داده شده در بند فرعی بالا؛
6.1.3. تحصیل منفعت در یک فعالیت تجاری در دولت دیگر توسط ایران که در بر دارنده استخراج اورانیوم، تولید یا استفاده از مواد و فناوری های هسته ای فهرست شده در INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 باشد، و سرمایه گذاری در امور فوق در سرزمین های تحت حاکمیت آنها توسط ایران، اتباع آن و اشخاص حقوقی ثبت شده در ایران یا تحت حاکمیت ایران، یا افراد و اشخاصی که از سوی آنها یا تحت دستور آنها عمل می کنند، یا نهادهای تحت مالکیت یا کنترل آنها.
6.2. کمیسیون مشترک مسئولیت خود برای مرور و ارائه توصیه در خصوص طرح های مرتبط با هسته ای انتقال به یا فعالیت ها با ایران را از طریق یک «کارگروه خرید» ایفا می نماید.
6.3. هر یک از دولت های گروه 1+5 و ایران در کارگروه خرید مشارکت خواهد نمود. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ کننده کارگروه خرید انجام وظیفه خواهد کرد.
6.4. جز در مواردی که کمیسیون یا قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید مینماید به گونه ای دیگر مقرر نمایند، کارگروه خرید طرح ها را طبق فرآیند ذیل بررسی خواهد کرد:
6.4.1. پس از دریافت یک طرح، شامل تمام اطلاعات مثبته ضروری، توسط یک دولت که به دنبال مشارکت در انتقال ها یا فعالیت های مورد اشاره در بخش 6.1 می باشد، هماهنگ کننده طرح را، از طرق مقتضی، بدون تاخیر به کارگروه خرید، و زمانی که طرح به اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که با هدف استفاده در فعالیت های هستهای مجاز شمرده شده در برجام مربوط شود، به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارسال خواهد کرد. کارگروه خرید تا 30 روز کاری برای بررسی و تصمیم گیری در مورد طرح فرصت دارد.
6.4.2. «اطلاعات مثبته ضروری» مورد اشاره در بخش 6.4.1 بدین معنا است: (الف) توصیفی از مورد؛ (ب) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد صادرکننده؛ (ج) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد واردکننده؛ (د) اعلام استفاده نهایی موردنظر و محل استفاده نهایی، به همراه گواهی استفاده نهایی به امضای سازمان انرژی اتمی ایران یا مرجع مربوطه در ایران که استفاده نهایی ذکر شده را تصدیق نموده باشد؛ (ه) در صورت وجود، شماره گواهی صادراتی؛ (و) تاریخ قرارداد، در صورت وجود و (ز) جزئیات حمل و نقل، در صورت وجود؛ مشروط به اینکه اگر هر یک از شماره گواهی صادرات، تاریخ قرارداد، یا جزئیات حمل و نقل در زمان ارائه طرح مهیا نیستند، اطلاعات مزبور در اولین زمان ممکن ارائه شود و در هر حال، این شرط تصویب پیش از انتقال محموله است.
6.4.3. هر عضو کارگروه خرید بایستی، ظرف 20 روز کاری، به هماهنگ کننده اطلاع دهد که طرح را تایید یا رد می کند. ظرف زمانی برای بررسی می تواند برای یک دوره اضافی شامل ده روز کاری دیگر به درخواست یک عضو کارگروه خرید تمدید شود.
6.4.4. به محض اینکه هماهنگ کننده، تایید رسمی تمام اعضای کارگروه خرید را دریافت نماید، یا در صورتی که در پایان مدت 30 روز کاری، هماهنگ کننده هیچ مخالفتی از هر یک از اعضای کارگروه خرید دریافت ننماید، طرح برای تصویب توصیه می شود. اگر در پایان مهلت 30 روز کاری، طرح برای تصویب توصیه نشده باشد، بنا به درخواست لااقل دو عضو کارگروه ظرف مدت 5 روز کاری، طرح به کمیسیون مشترک ارجاع می شود، که بایستی ظرف ده روز کاری با اجماع در خصوص تصویب آن تصمیم گیری نماید. در غیر این صورت، طرح برای عدم تصویب توصیه خواهد شد. آن عضو(های) برجام که با طرح مخالفت کرده اند بایستی اطلاعات مربوطه در خصوص مخالفت خود را به نحو مقتضی، با در نظر گرفتن نیاز به محافظت از اطلاعات محرمانه، به کمیسیون مشترک ارائه دهند.
6.4.5. هماهنگکننده توصیه کمیسیون مشترک را حداکثر ظرف 35 روز کاری، یا در صورتی که موضوع به کمیسیون مشترک هم ارجاع شده باشد حداکثر ظرف 45 روز کاری، از زمانی که هماهنگ کننده طرح و تمام اسناد مثبته ضروری را به کارگروه خرید داده است، به شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام خواهد کرد.
6.4.6. جز در موردی که به نحو دیگری با اجماع تصمیم گیری شود، کارگروه خرید هر سه هفته یکبار برای بررسی طرح ها تشکیل جلسه می دهد. وقتی برخی از طرح های در دست بررسی، مرتبط با اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری ها به منظور استفاده در فعالیت های هسته ای مجاز شمرده شده توسط برجام باشد، آژانس می تواند برای حضور در جلسه به عنوان ناظر دعوت شود.
6.5. تمام اعضاء برجام به نحو منطبق با کانال خرید عمل خواهند کرد و تنها پس از تصویب کمیسیون مشترک و شورای امنیت سازمان ملل متحد در انتقال ها و فعالیت های مورد اشاره در بخش 6.1 وارد خواهند شد. ایران اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها، و فناوری مورد اشاره در بخش 6.1 این پیوست را برای فعالیت هایی که منطبق با این برجام نیستند، استفاده و تحصیل نکرده و به دنبال خرید آنها نخواهد بود.
6.6. هر عضو برجام اگر این نگرانی را داشته باشد که یک فعالیت مرتبط با خرید در تعارض با این برجام است، می تواند آن فعالیت را وفق مکانیزم حل و فصل اختلافات به کمیسیون مشترک ارجاع دهد.
6.7. ایران به آژانس دسترسی به مکانهای در نظر گرفته شده برای استفاده از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 ()یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) که از طریق رویه های مندرج در بخش 6 این پیوست وارد شده را خواهد داد.
6.8. ایران به دولت صادر کننده اجازه خواهد داد تا استفاده نهایی از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در INFCIRC/254/Rev.9/Part 2 (یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) که از طریق رویه های مندرج در بخش 6 این پیوست وارد شده را راستیآزمایی کند. در صورت درخواست دولت صادرکننده، یا چنانچه کمیسیون مشترک در زمان تصویب یک طرح انتقال ضروری تشخیص دهد، کمیسیون مشترک تخصص لازم را، از جمله کارشناسان، در صورت نیاز، برای مشارکت در راستی آزمایی استفاده نهایی فراهم خواهد نمود.
6.9. کارگروه خرید به درخواست های طرف های ثالث برای راهنمایی در مورد فعالیت های مربوط به خرید که توسط هماهنگ کننده منعکس شود پاسخ خواهد داد. کارگروه خرید تلاش خواهد کرد به چنان درخواست هایی ظرف 9 روز کاری از زمانی که هماهنگ کننده آنرا به کارگروه خرید تسلیم نماید پاسخ دهد.
6.10. کمیسیون مشترک حداقل هر شش ماه یکبار در مورد وضعیت تصمیمات کارگروه خرید و هر موضوع اجرایی دیگر به شورای امنیت سازمان ملل متحد گزارش خواهد داد.
7. کارگروه اجرای لغو تحریم ها
7.1. کمیسیون مشترک مسئولیت های خود برای مرور و رایزنی در خصوص موضوعات مربوط به اجرای لغو تحریمها به نحو مشخص شده در این برجام را با کمک یک کارگروه لغو تحریم ها ایفا خواهد نمود.
7.2. اعضاء کمیسیون مشترک در این کارگروه شرکت خواهند نمود. هر عضو دیگر برجام نیز می تواند در این کارگروه شرکت نماید. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ کننده این کارگروه انجام وظیفه خواهد نمود.
7.3. چنانچه در هر زمانی پس از «روز اجرا» ایران بر این اعتقاد باشد که هر تحریم یا اقدام محدودکننده مرتبط با هسته ای دیگری ، از جمله فهرست های تعیین شده، از یک عضو 1+5 در حال ممانعت از اجرای کامل لغو تحریم ها به نحو تشریح شده در این برجام است، عضو ذیربط برجام با هدف فیصله موضوع با ایران مشورت خواهد نمود. در صورتی که قادر به فیصله این موضوع نباشند، ایران یا هر عضو گروه1+5 می توانند موضوع را به کارگروه ارجاع نمایند.
7.4. اعضاء این کارگروه با هدف حل موضوع ظرف مدت 30 روز کاری به مرور و رایزنی خواهند پرداخت.
7.5. اگر پس از ورود کارگروه، موضوع همچنان حل نشده باقی ماند، هر عضو این برجام می تواند آنرا به کمیسیون مشترک ارجاع نماید.
مشخص شدن ترتیب و توالی اقدامات مشخص شده در پیوست های یک و دو برجام، بخش پنجم ضمایم برنامه جامع اقدام مشترک را تشکیل داده است.بخش پنجم ضمایم برجام که در پایگاه اطلاع رسانی وزارت امور خارجه قابل دسترسی است به برنامه اجرا اشاره دارد که متن کامل اما غیر رسمی آن به شرح زیر است:
** برنامه اجرا[1]
1. این پیوست توالی اقدامات مشخص شده در پیوست های شماره یک و دو برجام را تشریح می نماید.
الف) روز نهایی شدن
2. متعاقب جمع بندی مذاکرات این برجام، گروه 1+5 (چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده، با نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجی و سیاست امنیتی) و ایران این برجام را تائید خواهند نمود.
3. بلافاصله بعد از جمع بندی مذاکرات این برجام، قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بخش 17 این پیوست بدان اشاره شده است، جهت تصویب بدون تاخیر، تسلیم شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد شد.
4. اتحادیه اروپایی بلافاصله از طریق یک جمع بندی شورای وزیران اتحادیه اروپایی، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بالا به آن اشاره شد، را تائید خواهد کرد.
5. ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایجاد ترتیبات لازم برای اجرای کلیه تدابیر شفافیت ساز پیش بینی شده در این برجام را آغاز خواهند نمود، به نحوی که این ترتیبات به منظور اجرا در «روز اجرا»، کامل مستقر و آماده باشد.
ب- روز تصویب
6. «روز تصویب»، 90 روز پس از تائید این برجام از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد از طریق قطعنامه ای که در بالا بدان اشاره شد یا در تاریخی زودتر از آن از طریق موافقت متقابل همه مشارکت کنندگان برجام خواهد بود و در این تاریخ این برجام واجد اثر خواهد شد.
7. از «روز تصویب» مشارکت کنندگان برجام ترتیبات و تمهیدات لازم، از جمله تمهیدات حقوقی و اداری، برای اجرای تعهدات شان طبق برجام اتخاذ خواهند کرد.
8. ایران رسما به آژانس اطلاع خواهد داد که از «روز اجرا»، ایران پروتکل الحاقی را به صورت موقت، تا زمان تصویب آن توسط مجلس (پارلمان) اجرا خواهد نمود و کد اصلاحی 3.1 را به طور کامل اجرا خواهد کرد.
9. ایران مفاد بند 66 از بخش (م) پیوست شماره 1 راجع به (موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال) را اجرا خواهد کرد.
10. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو آن یک آئین نامه اجرایی، که از «روز اجرا» واجد اثر می شود، را تصویب خواهد کرد که به موجب آن کلیه مفاد آئین نامه اجرایی اتحادیه اروپایی که کلیه تحریم های مالی و اقتصادی مرتبط هسته ای اتحادیه اروپایی به شرح مندرج در بخش 16.1 این پیوست را اجرایی کرده است، همزمان با اجرای تعهدات مرتبط هسته ای از سوی ایران به نحو راستی آزمایی شده توسط آژانس، لغو خواهد کرد.
11. ایالات متحده آمریکا، وفق اختیارات ریاست جمهوری، اقدام به صدور دستورهای توقف که از «روز اجرا» واجد اثر می شود، خواهد نمود که موجبات توقف اعمال تحریم های مرتبط هسته ای مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مصرح در بخش های 17.1 تا 17.2 این پیوست را فراهم خواهد کرد. رئیس جمهور آمریکا همچنین دستورات لازم جهت اتخاذ تدابیر مقتضی دیگر برای توقف اعمال تحریم ها به شرح مصرح در بخش های 17.1 تا 17.4 این پیوست، از جمله لغو فرامین اجرایی مذکور در بخش 16.4، و صدور مجوز فعالیت های مصرح در بخش 17.5، را صادر خواهد کرد.
12. کشورهای مشارکت کننده از گروه 1+5 و ایران اقدام به شروع بررسی ها راجع به یک سند رسمی که تا قبل از «روز اجرا» تکمیل خواهد شد، می نمایند که در آن تعهد محکم مشارکت کنندگان گروه 1+5 در طرح مدرن سازی نیروگاه آب سنگین اراک مورد تصریح قرار گرفته و مسئولیت هایی که مشارکت کنندگان گروه 1+5 بر عهده خواهند گرفت، تعریف می شود.
13. اتحادیه اروپایی، دولت های عضو آن و ایالات متحده آمریکا به نحو مقتضی مشورت با ایران راجع به تدوین دستورالعمل ها و بیانیه های مرتبط با جزئیات تحریم ها و اقدامات محدود کننده ای که قرار است طبق این برجام لغو شوند را شروع خواهند کرد.
ج- روز اجرا
14. «روز اجرا» متعاقب اجرای اقدامات مرتبط هسته ای ایران مندرج در بند 15 زیر و به نحو راستی آزمایی شده توسط آژانس و همزمان با اتخاذ اقدامات مندرج در بندهای 16 و 17 زیر توسط گروه 1+5 و وقوع اقدامات مندرج در بند 18 زیر در سطح سازمان ملل متحد طبق قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد بود.
15. ایران اقدامات مرتبط هسته ای مصرح در پیوست شماره 1 را اجرا خواهد کرد:
15.1. بندهای 3 و 10 از بخش (ب) راجع به 'رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک'؛
15.2. بندهای 14 و 15 از بخش (ج) راجع به 'کارخانه تولید آب سنگین'؛
15.3. بندهای 17، 28، 29 و 29.1 از بخش (و) راجع به 'ظرفیت غنی سازی'؛
15.4. بندهای 32، 33، 34، 35، 36، 37، 38، 39، 40، 41 و 42 از بخش (ز) راجع به 'تحقیق و توسعه سانتریفیوژها'؛
15.5. بندهای 45، 46، 46.1، 46.2، 47.1، 48.1 از بخش (ح) 'کارخانه غنی سازی سوخت فردو'؛
15.6. بندهای 52، 54، و 55 بخش (ط) راجع به 'سایر جنبه های غنی سازی'؛
15.7. بندهای 57 و 58 بخش (ی) راجع به 'ذخایر اورانیوم و سوخت'؛
15.8. بند 62 از بخش (ک) راجع به 'ساخت سانتریفیوژ'؛
15.9. تکمیل مدالیته ها و ترتیبات خاص مربوط به هر تاسیسات که به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه می دهد اقدامات شفافیت ساز پیش بینی شده در پیوست شماره 1 را اجرا نماید؛
15.10. بندهای 64 و 65 از بخش (ل) راجع به 'پروتکل الحاقی و کد اصلاحی 3.1'؛
15.11. بندهای 80.1 و 80.2 از بخش (ر) راجع به 'شفافیت در خصوص ساخت قطعات سانتریفیوژ'؛ و
15.12. ظرف یک سال از «روز اجرا»، ایران اقدامات مصرح در بندهای 47.2 و 48.2 از بخش (ح) راجع به 'کارخانه غنی سازی سوخت فردو' را کامل خواهد کرد.
16. اتحادیه اروپایی:
16.1. مفاد آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 را لغو و مفاد متناظر در تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی را تعلیق خواهد نمود، به نحو مصرح در بخش های 1.1.1 تا 1.1.3؛ 1.1.5 تا 1.1.8؛ 1.2.1 تا 1.2.5؛ 1.3.1 تا 1.3.2 پیوست شماره دو (تا جاییکه به مواد 16 و 17 تصمیم شماره 413/2010 مرتبط می شود) و به نحو مصرح در بخش های 1.3.3، 1.4.1 و 1.4.2 و 1.10.1.2 پیوست شماره دو (تا جاییکه به مواد 39، 43، (الف)43 آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 مربوط می شود). دولت های عضو اتحادیه اروپایی در صورت لزوم اقدام به خاتمه یا اصلاح قوانین ملی اجرا کننده تصمیم و آیین نامه اجرایی فوق الذکر خواهند نمود.
16.2. اقدام به اصلاح مفاد آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 اتحادیه اروپایی و مفاد متناظر در تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی که در بخش های 1.6.1 تا 1.7.2 پیوست شماره دو تصریح شده است را در رابطه با فعالیت های منطبق با این برجام خواهد کرد.
16.3. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره 1 پیوست شماره دو این برجام از ضمیمه های شماره 8 و 9 آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 اتحادیه اروپایی خواهد کرد. اقدام به تعلیق مفاد تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش 1.9.1 پیوست شماره دو در ارتباط با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 1 پیوست شماره دو خواهد نمود.
16.4. به منظور اجرایی کردن مفاد ذیربط قطعنامه شورای امنیت که در بالا به آن اشاره شد، اقدام به اصلاح مفاد آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 اتحادیه اروپایی و تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش های 1.5.1 و 1.5.2 پیوست شماره دو خواهد نمود.
17.ایالات متحده آمریکا:[2]
17.1. اقدام به متوقف نمودن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش های 4.1 تا 4.5 و 4.7 پیوست شماره دو، به استثنای بخش (الف)211 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) 2012؛
17.2. اقدام به متوقف کردن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش 4.6 پیوست شماره دو، در رابطه با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این برجام خواهد نمود؛
17.3. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره سه پیوست شماره دو از فهرست اتباع تعیین شده و لیست اشخاصی که دارایی آنها مشمول انسداد است (SDN list)، لیست دورزنندگان تحریم (FSE List) و/یا از لیست غیر SDN مربوط به 'قانون تحریم های ایران'، به شرح مندرج در بخش 4.8.1 پیوست شماره دو خواهد کرد؛ و
17.4. اقدام به صدور مجوز فعالیت های مندرج در بخش 5 پیوست شماره دو خواهد کرد.
18.شورای امنیت سازمان ملل متحد:
18.1. بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید خواهد کرد، موارد تحمیل شده وفق قطعنامه های شماره (2006) 1696، (2006) 1737، (2007) 1747، (2008) 1803، (2008) 1835، (2010) 1929 و (2015) 224، مشروط به تحمیل مجدد آنها در صورت عدم اجرای عمده تعهدات برجام از سوی ایران، لغو خواهد شد و برخی محدودیت ها شامل محدودیت ها در زمینه انتقال کالاهای حساس اشاعه ای اعمال خواهد گردید.[3]
18.2. گروه 1+5 تدابیر مقتضی جهت اجرای قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد را اتخاذ خواهد کرد.
د - روز انتقالی:
19.:«روز انتقالی»، یا 8 سال از تاریخ «روز تصویب» خواهد بود و یا متعاقب گزارش دبیرکل آژانس انرژی بین المللی انرژی اتمی به شورای حکام آژانس و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر اینکه آژانس به «نتیجه گیری گسترده تر» رسیده است که کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد.
20.اتحادیه اروپایی:
20.1. اقدام به لغو مفاد آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی و تعلیق مفاد متناظر در تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی خواهد نمود، به شرح مصرح در در بخش های 1.1.4، 1.3.2 (تا جاییکه به مواد 15و 18 تصمیم شورا و مواد 36 و 37 آیین نامه اجرایی شورا مربوط می شود)، و بخش های 1.5.1 و 1.5.2 (تا جاییکه به محدودیت های ناظر بر موشک های بالیستیک مربوط می شود)، و بخش های 1.6.1 تا 1.9.1 پیوست شماره دو.
20.2. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره 2 پیوست شماره دو از ضمایم شماره 8 و 9 آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی خواهد کرد.
20.3. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره یک پیوست شماره دو از ضمایم شماره 1 و 2 تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی خواهد کرد.
20.4. کلیه مفاد مندرج در تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی که در «روز اجرا» تعلیق شده بود را لغو خواهد کرد.
21. ایالات متحده آمریکا:
21.1. جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریم های مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مندرج در بخش های 4.1 تا 4.5، 4.7 و 4.9 پیوست شماره دو اقدام خواهد کرد؛
21.2. جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریم های مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو تشریح شده در بخش 4.6 پیوست شماره دو، در ارتباط با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه های شماره 3 و 4 پیوست شماره دو اقدام خواهد کرد؛ و
21.3. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت ها مندرج در الحاقیه شماره 4 پیوست شماره دو از لیست SDN و/یا لیست دور زنندگان تحریم (FSE) به شرح مذکور در بخش 4.8.1 پیوست شماره دو خواهد نمود.
22. ایران:
22.1. منطبق با جایگاه های رئیس جمهور و پارلمان، جهت تصویب پروتکل الحاقی اقدام خواهد کرد.
ه- روز خاتمه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد
23. «روز خاتمه» قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، وفق شرایط مندرج در متن قطعنامه شورای امنیت که برجام را تایید می کند، یعنی 10 سال پس از «روز تصویب» خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه های قبلی مجددا اعمال نشده باشند.
24. در «روز خاتمه» قطعنامه شورای امنیت، مفاد و تدابیر تحمیل شده در آن قطعنامه خاتمه خواهد یافت و شورای امنیت دیگر به موضوع برنامه هسته ای ایران رسیدگی نخواهد کرد.
25.اتحادیه اروپایی:
25.1. اتحادیه اروپایی همه مفاد باقیمانده آیین نامه اجرایی شماره 2012/267 و تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی را لغو خواهد کرد.
و- سایر موارد
26. خاتمه هایی که در این پیوست شماره پنج تشریح شده است، فارغ از سایر تعهدات برجام است که ورای چنین تاریخ های خاتمه ای ادامه خواهند یافت.
----------------------------------------------
[1] . این پیوست صرفا به منظور مشخص کردن توالی اجرای تعهدات مندرج در این برجام و پیوست های آن می باشد و دامنه تعهدات مزبور را قبض یا بسط نمی دهد.
[2] . تحریم هایی که ایالات متحده اعمال آنها را متوقف می کند، تحریم هایی هستند که هدف آنها اشخاص غیر آمریکایی، به نحو مندرج در بخش 4 پیوست شماره دو، هستند.
[3] . مفاد این قطعنامه به عنوان مفاد این برجام محسوب نمی شود.
5252
نظر شما