واحد مرکزی خبر نوشت:

به گزارش واحد مرکزی خبر، جان کربی در مقر وزارت امورخارجه آمریکا در واشنگتن در جمع خبرنگاران حاضر شد و ضمن تشریح سیاستهای آمریکا در عرصه خارجی به پرسشهای آنها پاسخ داد. وی رسیدن به توافق هسته ای را به حل مسائل باقیمانده منوط کرد.

کربی گفت: « همانطور که همه شما می دانید جان کری وزیر امورخارجه آمریکا همچنان در وین در کنار تیم مذاکره کننده ایالات متحده است و تلاشها برای رسیدن به توافق نهایی به منظور رسیدن به توافق نهایی ادامه دارد که به نگرانی های مطرح درباره برنامه هسته ای ایران رسیدگی شود. برای رسیدن به این هدف، همه وزرای امورخارجه کشورهای عضو گروه پنج بعلاوه یک دیروز با مقامات اتحادیه اروپا ملاقات کردند و بعد از آن، همه آنها با مقامات ایران دیدار کردند. جلسات کارشناسان نیز در کنار این جلسات همچنان ادامه دارد تا شکافهای موجود درباره جزییات مسائل فنی باقیمانده از بین برود.

وزیر امور خارجه آمریکا در روزهای گذشته به صورت مرتب با محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران دیدار داشت از جمله ملاقاتی که روز یکشنبه به مدت چهار ساعت به طول انجامید. همانطور که رئیس جمهور اوباما هفته گذشته گفت و همانطور که شخص وزیر امورخارجه نیز چندین بار روز گذشته تکرار کرد، ما فقط توافقی را می پذیریم که به گونه ای موثر همه مسیرهای دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای را ببندد و این توافق باید به گونه ای باشد که نه تنها کارشناسان ما بلکه کارشناسان سراسر جهان آن را بررسی (و تایید) کنند.

ما هنوز به این نقطه نرسیده ایم و هنوز برخی مسائل مهم باقی مانده است که باید حل شود. همانطور که وزیر امورخارجه آمریکا روز گذشته گفت اگر بتوانیم این مسائل را این هفته حل کنیم به توافق خواهیم رسید و اگر نتوانیم این کار را انجام بدهیم، به توافق دست پیدا نخواهیم کرد.

کربی افزود.. ما به تلاشهای خود ادامه می دهیم تا مسائل منطقه را در داخل اتاق مذاکرات به صورت خصوصی و بی سر و صدا حل کنیم و نه اینکه به صورت علنی مذاکره کنیم. من دیگر نمی خواهم درباره این مذاکرات جاری مسئله بیشتری بیان کنم. درعین حال، درباره مطالب مختلفی که در رسانه ها درباره این گفتگوها منتشر شده است، نظری ندارم. همانطور که وزیر امورخارجه آمریکا خاطر نشان کرده است وقتی زمان مناسب باشد ما مطالب بیشتری مطرح خواهیم کرد.
کربی با تاکید بر اینکه فقط تحریمهای هسته ای در مذاکرات مطرح است، گفتگوهای هسته ای را به پارو زدن تشبیه کرد.

یکی از خبرنگاران از کربی پرسید: همه مقامات حاضر در گفتگوها اعم از آلمان ها و ایرانی ها درباره این سخن گفته اند که هنوز مسائل مهم و قابل توجهی باقی مانده است. آیا پیشرفتی در این خصوص حاصل شده است که سبب شود این امیدواری بوجود بیاید که این هفته توافقی حاصل خواهد شد اعم از اینکه توافقی خوب یا بد باشد؟


سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا در پاسخ گفت:

من شما را به گفته های دیروز جان کری وزیر امورخارجه آمریکا ارجاع می دهم. تردیدی نیست که پیشرفتهایی حاصل شده است و کارها همچنان ادامه دارد. اما هنوز اختلافها و تفاوت دیدگاهها درباره برخی مسائل خاص باقی مانده و همین مسائل تاکنون مانع از حصول به توافق شده است. تلاشها به جدی ترین شکل ممکن ادامه دارد. دیدید که دیروز همه وزرای حاضر در گفتگوها با هم دیدار کردند. این مسئله اصلا بی اهمیت نیست. بنابراین، می بینید که همه هنوز پارو می زنند و تلاش می کنند توافق حاصل شود اما توافقی که خوب باشد. باید توافق خوبی حاصل شود. باید این توافق منافع امنیت ملی ما و شرکای ما را تامین کند و در غیراین صورت، توافقی حاصل نخواهد شد. فکر می کنم وزیر امورخارجه آمریکا روز گذشته به گونه فوق العاده عملگرایانه در این خصوص سخن گفت.

خبرنگار در ادامه پرسید.. اما او (جان کری) گفت که تقریبا به هدف رسیده ایم. سوال مطرح این است چه مسائلی باقی مانده است که می توان در یک روز درباره آن مذاکره کرد اما امکان حل و فصل آن از طریق مذاکره در دوره زمانی بیست و یک ماهه وجود نداشت؟

جان کربی در پاسخ گفت.. همانطور که می دانید من قصد ندارم درباره جزییات مسائل مذاکره شده صحبت کنم. من نمی خواهم به محتوای مذاکرات بپردازم. این کار کاملا نادرست است که حالا چنین کاری انجام بدهم. همانطور که دیدید جان کری و محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران مطلبی بسیار شبیه هم بیان کردند و گفتند هرگز تا این اندازه به توافق نزدیک نبوده ایم. این سخنان گویای آن است که کارهایی انجام شده است. کارهایی که الان انجام می شود ادامه کارهایی است که در دو تا سه سال گذشته انجام شده است. افراد زیادی در زمان طولانی کارهای زیادی انجام داده اند که به گفتگوهای امروز و جاری منجر شده است که الان در وین به آنجا رسیده ایم. اما درعین حال باید توجه داشت که وزیر امورخارجه آمریکا به صراحت بسیار در این خصوص صحبت کرد که اگر نتوان به توافقی دست یافت که مطابق توافق حاصل در ماه آوریل باشد، از مذاکرات خارج خواهیم شد.

خبرنگار پرسید..آیا ممکن است در زبان یا پیش نویس بیانیه نهایی، موانعی وجود داشته باشد؟ آیا این مسئله می تواند مشکل آفرین باشد؟

جان کربی در پاسخ گفت:

بار دیگر می گویم که من به محتوای مذاکرات نمی پردازم. فکر می کنم می توانید این مسئله را درک کنید. همانطور که همه ما گفته ایم هنوز کارهای زیادی باقی مانده است که هم در مسیر فنی و هم در سیاسی است و درباره برخی از مسائل مطرح در هر دو حوزه، وحدت نظر وجود ندارد. بار دیگر می گویم که دقیقا وارد این موضوع نمی شوم که مسائل مورداختلاف چیست. به هرحال، باید بگویم که هم در زمینه فنی و هم درزمینه سیاسی کارهایی باقی مانده است که باید انجام شود تا شکافهای موجود از بین برود.

خبرنگار دیگری پرسید:  شما کمتر از بیست و چهار ساعت زمان دارید تا این کار را انجام بدهید (به توافق برسید). اگر گفتگوها به فراتر از روز سه شنبه کشیده شود آیا به معنای آن است که ضربه ای به این روند وارد شده است؟ شما می خواهید تا نهم ژوئیه این کار را انجام دهید که کنگره جلسه ندارد. اگر مذاکرات تمدید شود، اعلام نظر کنگره به سی روز پس از سپتامبر موکول می شود، آیا این مسئله واقعا مهم است؟

جان کربی:

اجازه بدهید کمی درباره این مسئله صحبت کنیم که هفتم ژوئیه چه چیزی هست و چه چیزی نیست. هفتم ژوئیه، ضرب الاجل نیست. ما اساسا اجرای پارامترهای طرح مشترک اقدام را هفت روز تمدید کردیم .منظورم از طرح مشترک اقدام، توافقی است که حاصل شده است. برداشته شدن تحریمها بخشی اساسی از طرح مشترک اقدام بوده است. ما طرح مشترک اقدام و این پارامترها را هفت روز تمدید کردیم. بنابراین می بینید که تصمیم تمدید مذکور، تصمیمی فنی بود تا اینکه گفتگوها بتواند ادامه پیدا کند و دیپلماتها بتوانند کار خودشان را ادامه بدهند. سخن شما درست است که این زمان تمدید شده روز سه شنبه پایان می یابد. من نمی خواهم مطالبی فرضی بیان کنم که پس از این مهلت چه اتفاقی رخ خواهد داد.

باید دید پس از این مهلت، کارها به چه سمتی می رود. باید به کارهایی نگاه کنید که در حال حاضر انجام می شود. کارهای بسیار زیادی انجام می شود. انرژی زیادی برای گفتگوها هزینه می شود. باید دید پس از این تاریخ چه می شود. بار دیگر می خواهم سخن وزیر امورخارجه آمریکا را تکرار کنم. او به صراحت گفت که یا ما به توافقی می رسیم که مطابق پارامترهای مدنظر در توافق آوریل در لوزان است و الزامات امنیت ملی ما را تامین می کند و همه مسیرهای دستیابی ایران به توانمندی ساخت تسلیحات هسته ای را مسدود می کند یا اینکه توافقی حاصل نخواهد شد.

خبرنگار دیگری در ادامه این نشست خبری پرسید..یکی از دیپلماتهای ایرانی در وین گفته است طرف ایرانی به هیچ ضرب الاجلی قائل نیست. آیا شما هم به هیچ ضرب الاجلی متعهد نیستید؟ سوال من این است که در چه مقطعی شما خواهید گفت که دیگر بس است و ما به توافق نمی رسیم و از گفتگوها خارج می شویم؟

جان کربی:

فکر نمی کنم حالا در موقعیت مناسبی باشم که بتوانم پاسخ این سوال را بدهم. کاملا روشن بود که تمرکز ما این بود که تا پایان ماه ژوئن این کار انجام شود. ما در طول ماههای مه و ژوئن همواره می گفتیم که پایان ماه ژوئن تا چه اندازه برای ما مهم است. حالا ما از این دوره فراتر رفته ایم و یک تمدید فنی برای هفت روز اتفاق افتاده است. هنوز کارهای بسیار زیادی باقی مانده است که باید انجام شود. هنوز یک روز دیگر باقی مانده است و باید دید تا روز آخر چه پیش می آید. بازهم می گویم وزیر امورخارجه آمریکا به صراحت بسیار در این خصوص سخن گفته است. عامل حرکت ما، تلاش برای رسیدن به توافق خوب بوده است. این مسئله، انگیزه حرکت ما بوده است. البته این سخن به معنای آن نیست که ما به تقویم زمانی بی توجه هستیم. ما به ضرب الاجلهایی که در گذشته نیز تعیین شده بود بی توجه نبودیم. اما آنچه بیش ازهمه بر آن تمرکز داریم، حصول اطمینان از این مسئله است که به توافقی برسیم که توافقی خوب و توافقی درست باشد.

خبرنگار در ادامه بار دیگر پرسید.. اما شاید سخن ایرانی ها به این معنا است که آنها ضرب الاجلی مدنظر ندارند. برخی گزارشها حاکی از آن است که ممکن است گفتگوها تا پایان هفته (روز یکشنبه هفته آینده) تمدید شود. آیا ممکن است گفتگوها چند روز دیگر بیشتر طول بکشد؟

کربی:

تاوقتیکه به این نقطه نرسیم، در این خصوص نظری نمی دهم. امروز ششم ژوئیه است( کنفرانس خبری شب گذشته بوده است). تمدید فنی گفتگوها تا فردا (سه شنبه) ادامه دارد. ما در این زمینه بسیار بسیار سخت می کوشیم. گفتگوها در وین هنوز هم ادامه دارد. به هرحال، هنوز به نقطه ای نرسیده ایم که بتوانم پاسخ سوال شما را بدهم.

خبرنگار بار دیگر پرسید.. یکی دیگر از مسائلی که در گزارشها مطرح شده این است که ایران می خواهد تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل متحد نیز برداشته شود. آیا این مسئله در گفتگوهای وین همواره بوده یا اینکه به صورت ناگهانی مطرح شده است و آیا این مسئله ، مانعی در مسیر توافق به شمار می رود؟

جان کربی:

افراد زیادی از طرفهای مختلف درباره مسائل مختلف صحبت می کنند. ما همواره گفته ایم برداشته شدن تحریمها که درباره این توافق از آن صحبت و درباره آن مذاکره می شود، تحریمهای مرتبط با برنامه هسته ای ایران است. فقط تحریمهایی مدنظر است که در اتاق مذاکرات درباره آن مذاکره می شود و بس.

خبرنگار دیگری پرسید.. اگر آنها (طرف ایرانی) خواهان ادامه گفتگوها باشند، آیا بار دیگر تمدید فنی گفتگوها را شاهد خواهیم بود؟

جان کربی:

نمی دانم. نمی توانم پاسخ این سوال را بدهم. طرح مشترک اقدام تاکنون موثر بوده و ما را به این نقطه در مذاکرات رسانده است. نباید در این خصوص تردیدی داشت. اما الان در موقعیتی نیستم که گمانه زنی کنم درباره اینکه آیا طرح مشترک اقدام بار دیگر تمدید خواهد شد یا خیر. آیا ممکن است چنین اتفاقی رخ بدهد؟ بله بی تردید چنین امکانی وجود دارد اما نمی توانم حالا با قاطعیت در این خصوص نظر بدهم. نمی خواهم بار دیگر این نکته را تکرار کنم اما باید بگویم که تیمهای حاضر در مذاکرات بسیار سخت در تلاش هستند. آنها روی این مسئله کار می کنند و تمرکز آنها بر این است که این کار را به صورت رضایت بخشی تکمیل کنند و تمرکز آنها بر این نیست که آیا لزوما این گفتگوها بار دیگر تمدید شود یا خیر.

سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا تعبیر نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره مذاکرات هسته ای را نادرست توصیف کرد.

خبرنگار دیگری در ادامه نشست خبری جان کربی پرسید... شما می گویید که وزیر امورخارجه آمریکا در اظهارات روز گذشته اش عملگرایانه سخن گفت. اما اگر نگاه عملی به اظهارات مطرح در وین و سخنان دیپلماتهای طرفهای مختلف داشته باشیم می بینیم که می گویند هیچ توافقی در این خصوص حاصل نشده است. منظورم این است که اختلافها هنوز بسیار زیاد است. با این اوصاف، آیا واقعا واقع بینانه و عملگرایانه است بگوییم تا ساعت شش صبح فردا به وقت وین، توافق حاصل خواهد شد؟

سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا در پاسخ گفت..فکر می کنم وزیر امورخارجه آمریکا به صراحت بسیار در این خصوص صحبت کرد. او هنوز هم در محل گفتگوها است. من نمی خواهم در این زمینه گمانه زنی کنم که شانس رسیدن به توافق هسته ای در دوازده تا هجده ساعت آینده چقدر است. همانطور که هفته گذشته گفتم می توان به سرعت یا در مدت چند روز به توافق دست یافت یا اینکه ممکن است اصلا توافقی حاصل نشود. الان هم همان سخن را مطرح می کنم. 


خبرنگار دیگری پرسید... وزیرامورخارجه آمریکا گفت که او آماده است درصورت حاصل نشدن توافق خوب، از گفتگوها خارج شود. آیا منظور او این بود که ممکن است فردا از گفتگوها خارج شود یا اینکه هنوز این گزینه باز است؟

جان کربی: فکر نمی کنم وقتی او این سخن را مطرح می کرد، تاریخ خاصی را مدنظر داشت. این سخن او بیشتر ناظر به تصمیمی کیفی بود مبنی بر اینکه اگر توافقی حاصل نشود که مطابق همه پارامترهای موردتوافق در ماه آوریل باشد و نتواند به اهدافی دست پیدا کند که چند دقیقه پیش بیان کردم، در این صورت او ازگفتگوها خارج خواهد شد. او همواره این نگاه را داشته است که اگر نتوان به توافق خوب دست یافت، آماده خواهد بود از گفتگوها خارج شود. اما بی تردید او با این سخنش هیچ بازه زمانی برای این کار مشخص نکرده است.


خبرنگار پرسید.. آیا منظور تلویحی این سخن آن است که او آماده تمدید گفتگوها است؟

جان کربی:

نمی خواهم درباره این مسئله گمانه زنی کنم که فردا چه خواهد شد. آنچه کانون تمرکز وزیر امورخارجه است اتفاقهای جاری در میز مذاکرات است. فردا باید دید در کجا قرار داریم. اگر قرار باشد گفتگوی دیگری در این خصوص داشته باشیم، بی تردید این کار را انجام می دهیم. من نمی خواهم فعلا گمانه زنی کنم.

خبرنگار پرسید.. پس اگر هفتم ژوئیه ، ضرب الاجل نیست و فقط یک تصمیم است، چگونه این زمان را توصیف می کنید؟

کربی در پاسخ گفت.. هفتم ژوئیه فقط یک تمدید توافق موجود براساس طرح مشترک اقدام بود که کاهش محدود تحریمها برای ایران را به همراه داشت درحالیکه مذاکرات ادامه دارد. به همین منظور ، برای اینکه گفتگوها پس از سی ام ماه ژوئن ادامه داشته باشد، آنها طرح مشترک اقدام را یک هفته دیگر تمدید کردند. این تصمیم در آن زمان، تصمیمی عاقلانه بود زیرا اگر این کار انجام نمی شد نمی دانستیم از سی ام ژوئن یا اول ژوئیه به بعد تا چند روز دیگر ، به کدام سمت خواهیم رفت. بنابراین می گویم که آن تصمیم ، تمدیدی فنی برای ترتیبات مذکور بود تا اینکه دیپلماتها بتوانند کارهایشان را در وین ادامه بدهند و کارها انجام شود. فردا این تمدید فنی پایان می یابد و باید دید که فردا چه وضعی پیش می آید.

خبرنگار دیگری پرسید.. آیا رئیس جمهور اوباما با وزیر امورخارجه آمریکا در این خصوص در تماس است؟ آیا آنها با هم گفتگوی تلفنی انجام داده اند؟
جان کربی گفت.. کاملا می دانم که وزیر امورخارجه آمریکا از زمانی که در وین بوده ، چندین بار با سوزان رایس (مشاور امنیت ملی آمریکا) صحبت کرده است. وزیر امورخارجه امریکا با دیگر مقامات کشور نیز در تماس بوده است. مونیز وزیر انرژی آمریکا نیز در وین است. اما من هیچ مطلبی درباره تماس تلفنی آنها با رئیس جمهور ندارم که بیان کنم.

خبرنگار دیگری پرسید.. آیا ممکن است در این خصوص توضیح بدهید که ساختار گفتگوها به چه صورت بوده است؟ آیا گروههای مختلفی در مذاکرات حضور دارند؟ آیا مسائل به صورت منفرد بین گروهها تقسیم شده است؟ لطفا درباره ساختار گفتگوها توضیحاتی ارائه بدهید.

جان کربی گفت.. من نمی توانم دراین خصوص اطلاعات زیادی ارائه کنم. درهرصورت می توانم بگویم که چندین سطح از ملاقاتها وجود دارد. ما کارشناسان فنی داریم که درباره بخشهای مختلف فنی توافق با هم گفتگو می کنند. ما مسئولان سیاسی داریم که با هم گفتگو می کنند. گاهی مواقع این ملاقاتها دوجانبه است. ما به صراحت درباره ملاقاتهایی که وزیر امورخارجه آمریکا انجام داده است صحبت کرده ایم. دیروز هم همه وزرای امورخارجه با هم دیدار کردند. بنابراین می بینید که جلسات سیاسی وجود دارد. جلسات فنی وجود دارد. این جلسات در سطوح مختلف و با اعضای مختلفی است که در این جلسات حاضر می شوند. اما نمی دانم که هر روز چه کسی با چه کسی و در چه اتاقی و چه زمانی دیدار می کند.

خبرنگار دیگری پرسید.. آیا باید ایران نوعی توافق جانبی حاصل شده است تا تحریمها درباره بخاری سید طاهر برداشته شود که بخشی از شبکه عبدالقدیر خان بوده است؟ اگر این طور است، این کار با پیشنهاد کدام طرف بوده است؟

جان کربی در پاسخ گفت.. من درباره این مسئله اصلا چیزی نشنیده ام. درباره توافقهای جانبی باید به نکته ای اشاره کنم و آن اینکه، آنچه در وین در جریان است فقط و فقط درباره توافق هسته ای است. البته بی تردید در حاشیه گفتگوهایی که داریم ما از هر فرصتی که پیش بیاید استفاده می کنیم تا مسئله سه آمریکایی را مطرح کنیم که در ایران در بازداشت هستند و همچنین مسئله آقای لوینسون (مامور سابق اف بی آی) را مطرح کنیم.

اما نمی دانم که حالا هیچ توافق جانبی در حال انجام باشد. تاکنون هیچ توافق جانبی درباره این مسئله حاصل نشده است. این گفتگوها، برای مذاکرات هسته ای است. آیا این سخن روشن است؟ من اطلاعی درباره فرد مذکور ندارم. به هرحال می خواهم این نکته را بیان کنم که این گفتگوها درباره مذاکرات هسته ای است و گفتگوهای وین ، حول مسئله هسته ای است. تمرکز در وین برای رسیدن به توافق هسته ای است. 

تنها تحریمهایی که در این مذاکرات مطرح است، تحریمهای مرتبط با برنامه هسته ای ایران است. 

خبرنگار دیگری پرسید.. آیا وزیر امورخارجه آمریکا با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل نیز صحبت کرده است. نتانیاهو روز گذشته سخنان بسیار تندی درباره توافق هسته ای مطرح کرد.

جان کربی پاسخ داد.. نمی دانم که آیا اخیرا تماس تلفنی با او برقرار شده است. من باید عینک خودم را می آوردم ( تا مطالب نتانیاهو را بخوانم)!

خبرنگار پرسید.. آیا می خواهید من آن مطالب را برایتان بخوانم؟

کربی گفت.. باید فونت مطالب، بیست و شش باشد! خیر. نمی خواهم بخوانید. باید بگویم خیر دراین خصوص اخیرا تماسی برقرار نشده است.

خبرنگار پرسید.. امروز نخست وزیر اسرائیل ، گفت مذاکرات گشایش نیست بلکه شکست است. او گفت بهتر است توافقی حاصل نشود و نه اینکه این توافق بسیار بد حاصل شود. آیا وزارت امورخارجه آمریکا می خواهد به این سخنان واکنش نشان بدهد؟

جان کربی در پاسخ گفت.. اولا هنوز هیچ توافقی حاصل نشده است. ثانیا همانطور که گفتم وزیر امور خارجه آمریکا گفته است اگر توافق خوبی حاصل نشود، او حاضر است از گفتگوها خارج شود. ما به صراحت در این خصوص صحبت کرده ایم. به نظرم، این سخنان بسیار دیپلماتیک و بسیار روشن بود. او هرگز از منظر گشایش سخن نمی گفت. بنابراین اینکه گفتگوها را براساس آنچه که درباره سرعت و گستره و ماهیت این گفتگوها در اتاق مذاکرات در جریان است، بخواهیم در قالب شکست یا گشایش توصیف کنیم نادرست است.

یکی دیگر از خبرنگاران درباره مذاکرات هسته پرسید.. بسیاری از آمریکایی ها درباره مذاکرات هسته ای سوال می پرسند. باید توجه داشت که خاطرات سال هزار و نهصد و هفتاد و نه (ماجرای تسخیر سفارت) هنوز در یادها است. با این اوصاف، لطفا بفرمایید که چقدر به ایران اعتماد دارید؟ ایران همه توافق ها ازقبیل کنوانسیون ژنو، و معاهده های بین المللی را امضاء کرده است و باوجود این، قوانین بین المللی را نقض کرده است. دیپلماتهای آمریکایی و دیگران هم در این خصوص صحبت کرده اند. با این اوصاف، اگر توافق حاصل و امضاء شود، شما چقدر به ایران اعتماد خواهید داشت؟

سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا در پاسخ گفت..

این توافق درباره اعتماد نیست. این توافق مبتنی بر راستی آزمایی است. اگر فقط موضوع اعتماد مطرح بود، دیگر لزومی نداشت که سر میز مذاکره بنشینیم وبرای رسیدن به توافقی بسیار پیچیده مذاکره کنیم. نه تنها ایالات متحده بلکه همه با چشمان باز در این خصوص عمل می کنند. همانطور که در ماه آوریل در لوزان توافق شد ، باید بازرسان آژانس بین المللی اتمی بتوانند دسترسی داشته باشند تا بتوانند راستی ازمایی های مناسب را انجام بدهند و اگر اینطور نباشد، توافقی حاصل نخواهد شد. این مذاکرات درباره اعتماد نیست.

5252

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 433775

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 8 =