در طول سالهای پس از پیروزی به مناسبتهای خاص، این حرفها را گفتم و اگر مطلبی را نگفتم، حتماً هنوز نباید بگویم. مثلاً در جلسهای که به همراه سران نظام و حاج احمدآقا درخصوص پذیرش قطعنامه 598 خدمت امام رسیدیم، مطلبی گفتند که هنوز جایی نگفتهام و فعلاً هم نمیگویم. اما چون از جوانی با ایشان بودم، به خود جرأت میدادم و خیلی از مسایل را با روی باز به ایشان میگفتم و حتی بعضی از مطالب را مینوشتم. یکی از دلایل اینگونه روابط ما، سابقه طولانی آن است. دو نمونه از ادبیات نوشتاری من با امام، همان دو نامهای است که اوایل انقلاب نوشتم و به امضای خودم و آیتالله خامنهای، آیتالله دکتر بهشتی، آیتالله موسوی اردبیلی و شهید دکتر باهنر فرستادیم.
1717
نظر شما