سابقه آشنایی من با شهید دادمان به دوران دانشجویی در دانشکده فنی دانشگاه تهران باز می گردد. ما در انجمن های اسلامی و تشکل های علمی و سیاسی فعال در دانشگاه ارتباط نزدیک داشتیم.

داود کشاورزیان، معاون وزیر راه و شهرسازی و رییس سازمان حمل و نقل جاده ای کشور از دوستان نزدیک شهید "رحمان دادمان" بوده است. کشاورزیان در یادداشتی به مناسبت چهاردهمین سالگرد شهادت دادمان از ویژگی های او و خاطراتش با این شهید می گوید:

 

مرحوم دادمان در فعالیت های سیاسی قبل از انقلاب حضور فعالی داشت. تشکل های قبل از انقلاب زیرزمینی و مخفی بود و به طور طبیعی ما نمی دانستیم ایشان غیر از فعالیت های عادی در دانشگاه بیرون از دانشگاه هم با تشکل هایی که علیه رژیم شاه مبارزه مسلحانه داشتند ارتباط دارد یا خیر. البته اوایل پاییز 57 که دیگر مبارزات علنی شده بود و اگرچه هنوز چندان آثار فروپاشی رزیم پهلوی دیده نمی شد اما تا حدودی فضای امنیتی کمرنگ تر شده بود، برداشت ما این بود که ایشان با تشکل های سیاسی  بیرون دانشگاه هم ارتباط دارد.

اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دانشگاه بچه های مذهبی به دو دسته تقسیم شدند. یک دسته کسانی بودند که  طرفدار سازمان مجاهدین خلق بودند و در دانشگاه ها تحت عنوان جنبش دانشجویان مسلمان فعالیت می کردند. خوشبختانه در دانشکده  فنی تمام عناصر اصلی که قبل از انقلاب در فعالیت های سیاسی حضور داشتند از جمله شهید دادمان به هیچ عنوان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ارتباطی با مجاهدین خلق نداشتند. قطعا اگر ایشان ارتباط داشت می توانست وزنه موثری باشد و جمع زیادی از دانشجویان مذهبی را با خود همراه کنند. در  حالی که در دانشکده فنی طرفدراان سازمان مجاهدین خیلی کم بودند و قاطبه بچه های مذهبی تحت عنوان انجمن اسلامی شکل گرفته بودند و بعدها خودشان را به عنوان دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در جریان تسخیر سفارت امریکا بروز دادند.

مرحوم دادمان حتی اگر قبل از انقلاب هم با سازمان مجاهدین وقت ارتباط داشت اما بعد از انقلاب یقین دارم که ارتباطی نداشته است و به هیچ عنوان در صف آنها فعالیت نکرده است. با این حال متاسفانه این موضوع بهانه ای برای بعضی برخوردهای غیرمنصفانه با دادمان شد. از جمله رد اعتبارنامه نمایندگی ایشان در مجلس اول. دوستانی که رد اعتبار نامه ایشان را در مجلس پیگیر بودند به اعتقاد من کم لطفی کردند. آنها در حق دادمان و مردم تبریز ظلم کردند. آن زمان اگرچه شخصیت برجسته و ممتازی مثل شهید مدنی از ایشان در تبریز حمایت می کرد اما در آن فضای غبارآلود ابتدای انقلاب به اعتبار اینکه در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی ایشان عکس مشترکی با یکی از سران منافقین داشت گفتند که ایشان همچنان با آنها ارتباط دارد.

مرحوم دادمان بسیار شخصیت باهوشی بود. به عنوان یک دانشجو در بهترین رشته و دانشگاه پذیرفته شد. این باهوش بودن در مراحل مدیریتی نیز خود را نشان می داد. بسیار برنامه ریز بود. و همیشه برای انجام هر کاری جزییات انجام آن را می نوشت. قدرت رهبری و مدیرتی خوبی داشت. باهوش بود و نمی شد در حین کار او را دور زد. انسان بسیار ریسک پذیری بود. و اینطور نبود که یک گوشه بنشیند و دیگران را به کار و فعالیت دعوت کند. به لحاظ مالی شهید دادمان یکی از مدیران بسیار سالم و پاک دست نظام جمهوری اسلامی بود. حتی یک نقطه تاریک از این نظر در پرونده ایشان وجود ندارد. نه تنها خودش سالم بود بلکه حتی نسبت به سلامت مدیران زیر دستش هم وسواس داشت.

خاطره جالب و مهمی از ایشان دارم. وقتی مرحوم دادمان به عنوان وزیر راه و ترابری معرفی شد از من خواست مسئولیت هواپیمایی جمهوری اسلامی را بپذیرم. معمول این است که در انتصاب ها فقط خود فرد را مورد ارزیابی قرار می دهند. اما من بعد از فوت ایشان از همسرشان شنیدم که مرحوم دادمان وقتی می خواست من را به عنوان مدیرعامل هواپیمایی منصوب کند از ایشان در مورد خانم من هم سوال کرده بود که چطور ادمی است. متاسفانه منشا بخشی از ازآلودگی هایی که در بین مدیران دیده می شود در خانه و خانواده است. چشم و هم چشمی هایی در خانواده ها افراد را مجبور می  کند دست به اقداماتی بزنند. به همین دلیل شهید دادمان نه تنها در مورد خود فرد بلکه درباره اطرافیان او هم تحقیق می کرد تا سالمترین فرد را منصوب کند.

به همین دلیل با وجود اینکه عمر حضور ایشان در وزارت راه و ترابری وقت خیلی کوتاه بود اما حضور بسیار ممتازی داشت.

17214

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 418392

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 9 =