عبدالله احمدی: مهم ترین شاخصه‌ای که او را از سایر سیاست مداران متمایز کرده این است که آیت الله همیشه خودش بوده است آنطور که باید باشد یعنی تنها شبیه خودش نه هیچ کس دیگر، چه آن زمان که بر کرسی ریاست مجلس تکیه زده بود و چه آن زمان که ردای ریاست جمهوری را بر تن کرد، سعی کرد در کارهایش سیاست ورزی خردمندانه را از قلم نیندازد.
طی سال هایی که از نهضت امام (ره) و پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد، هاشمی رفسنجانی از معدود شخصیت هایی بوده که علاوه براینکه مورد هجوم فیزیکی گروهک های منافقین و فرقان قرار گرفته و با ترور تا مرز شهادت پیش رفته است، از تیغ تیز حملات و ترور شخصیت طیف های تندرو و رادیکال هر دو جناح سیاسی در امان نبوده و زمانی که عده ای از هوادارنش او را «سردار سازندگی» و «امیر کبیر» می نامیدند، این گروهها به وی لقب عالیجناب سرخپوش دادند! و همین تخریب ها باعث شد که در انتخابات مجلس ششم که دوباره قصد حضور در خانه ملت کرده بود، نتواند به مجلس راه یابد.
در انتخابات ریاست جمهوری 84 نیز به دلیل به اجماع نرسیدن اصلاح طلبان بر روی وی به عنوان یک نامزد معتدل و فراجناحی برای ریاست جمهوری، محمود احمدی نژاد توانست از این فرصت استفاده کرده و با به دست آوردن حداکثر آراء در مرحله دوم انتخابات، وارد فضای سیاسی کشور شود. اما در سال 88 با اینکه در انتخابات حضور نیافت اما مورد شدیدترین حمله ها و تخریب ها از سوی مخالفان سیاسی اش و در راس آن ها محمود احمدی نژاد در جریان مناظره های تلویزیونی قرار گرفت .
هرچند که منش سیاست مدارانه هاشمی را می توان در رفتار او در طول این سال مشاهده کرد به طوری که یک روز بعد از حملاتی که در آن مناظره از سوی احمدی نژاد به وی و خانواده اش شد، با حضور در مراسم بزرگداشت ارتحال بنیانگذار انقلاب، درهمان ردیفی نشست که احمدی نژاد با فاصله یک نفر-آیت الله جنتی- از او نشسته بود اما او در تمام مدت سخنرانی رهبر انقلاب بر سر جای خود نشسته بود و پس از مراسم نامه ای بین او و رئیس وقت دولت نهم رد و بدل شدکه البته هنوز کسی از محتوای آن مطلع نشده است.
سخنرانی های متعدد او در دفاع از نظام و رهبری در جریان بحرانی که پس از انتخابات در کشور پدید آمد در مجامع، دیدارها و تریبون هاقطع نشد و در بسیاری از مراسمی که در حسینیه امام خمینی (ره) برگزار می شد و رهبر انقلاب نیز حضور داشتند، هاشمی رفسنجانی نیز حضور داشت تا ثابت کند هیچ گاه از انقلابی که به گفته محمدرضا باهنر او یکی از هیئت امنایش به شمار می رود، نبریده و نمی بُرد تا باز هم تیر مخالفان سیاسی او به سنگ بخورد.
با اینکه آنها هر روز بهانه های مختلفی برای تخریب ناجوانمردانه و حتی طرد او از نظام می تراشیدند اما هاشمی نه تنها برعهدی که با امام ، رهبری و مردم بسته بود وفادار ماند که در برابر زیاده خواهانی که به دنبال گرفتن ماهی منفعت حزبی خود از آب گل آلود تفرقه میان مسئولان نظام بودند، ذره ای عقب نشینی از خود نشان نداد. البته نمونه پایبندی هاشمی به انقلاب را می توان در دو اتفاق بسیار مهم دیگرمشاهده کرد که هر دو اتفاق انتخاب مجدد برای مناصب حساس حاکمیتی بود. اولین انتخاب، تمدید حکم ریاست وی بر نهادی همچون مجمع تشخیص مصلحت نظام که نشان از اعتماد رهبر انقلاب به یار و همسنگر دیرینش داشت و دیگری برگزیده شدن او از مجتهدین مورد وثوق ملت به ریاست مجلس خبرگان رهبری.
هاشمی اگرچه در انتخابات ریاست جمهوری 92 یک بار دیگر در قامت کاندیدا وارد صحنه رقابت‌ها شد و برای ریاست جمهوری مجدد نام نویسی کرد اما به دلیل آنچه از سوی شورای نگهبان کهولت سن وی اعلام شده بود، فرصت حضور در انتخابات برای راه یابی به پاستور را نیافت و از این رهگذر در پیامی خطاب به ملت ایران نوشت: توصیه می‌نمایم که فرصت تقویت وحدت و همدلی را که در ستادها، میان نیروهای معتدل اصلاح‌طلب و اصولگرا ایجاد شد، به عنوان حُسن آغازی برای تداوم این حرکت حفظ کنند.
وی پس از صدور این پیام وحدت بخش،بلافاصله ودر حرکتی حساب شده، از نامزدی حسن روحانی که یکی از مشاوران نزدیک وی محسوب می شد، حمایت کرد و پایگاه رایی که پیش از آن حول محور وی شکل گرفته بود را در اختیار روحانی قرار داد که این امر، زمینه ساز پیروزی وی در انتخابات 24خرداد 92 شد.
می توان گفت که هاشمی اکنون ازمیان آتش رگبار 30 ساله تخریب ها و تهمت ها رد و همچون فولاد آبدیده ای شده است که دیگر ضربات بر او اثر نخواهد کرد و در واقع، تبدیل مردی برای تمام فصول شده است و شاید به همین دلیل است که دراواخرکتابِ "مصلحت‌هاوحقیقت‌ها" (1378)، وقتی نویسنده از او می‌پرسد که چرادربرابراین اتهامات ازخودتا ن دفاع نمی‌کنید؟در جواب می‌گوید:«نیازی نیست بالاخره این گردوغبارهافرو می نشیند و تاریخ، حقیقت را برملاخواهد کرد».
29220
نظر شما