روزنامه ایران در یادداشتی پیرامون طرح برخی نمایندگان در باره ممانعت از تداوم مذاکرات نوشت:

آهنگ مخالفت‌جویی  برخی نمایندگان مایه شگفتی و تأسف برخی محافل شده است، اینکه چگونه درست در اوج پیشرفت کار دیپلماسی نمایندگان یک جریان سیاسی به‌دنبال طرحی می‌روند که آشکارا تصمیم در تضاد با اراده رهبری و خواست مردم قرار دارد. درست است که تیم مدیریت خردگرای مجلس مانع پیشبرد طرح این جریان برای خارج کردن قطار دیپلماسی از ریل مذاکره شدند اما شواهد می‌گوید که آنها همچنان به تلاش خویش در این باره ادامه می‌دهند، حال سؤال این است که چه ذهنیت و تصوری موجب بروز این نوع رفتارهای عجیب می‌شود.
1-‌ نمایندگان مذکور مدعی هستند که در مقابله به مثل با نمایندگان کنگره امریکا چنین طرحی را آماده کرده‌اند. این ادعا از جهات مختلف مخدوش است. اول اینکه رفتار کنگره امریکا در ضدیت با مذاکره مصداقی از افراط و نمونه یک رفتار غیر عقلانی در افکار عمومی دیده می‌شود. حتی نخبگان امریکا نیز رفتار سناتورهای افراطی در طول تاریخ این کشور را بی‌سابقه  خوانده‌اند و تاکنون دیده نشده که نمایندگان کنگره به خاطر لجبازی با دولت اعلام کنند که قراردادها و معاهدات امضا شده توسط سفیر یا وزیر خارجه را کنار می‌گذارد. این سخن، نقض بدیهی‌ترین اصل حقوق بین‌الملل است که دولت‌ها و مجالس کشورها را متعهد می‌کند که حتی در صورت وقوع انقلاب و جنگ حق نقض قراردادها و معاهدات خارجی خود را ندارند. رهبر معظم انقلاب نیز به درستی رفتار این گروه از سناتورها را امری عجیب و تأمل برانگیز خواندند. به این صورت تکرار یا تقلید آن رفتار غیرعقلانی کنگره‌نشینان از سوی هر جریان سیاسی امری مذموم است همچنان که طرف‌های اروپایی از حرکات عصبی و بی‌منطق سناتورهای امریکا برائت جستند.
2- رفتار برخی از محافل یا نمایندگان مخالف دولت از این تصور نشأت می‌گیرد که سیاست خارجی میدان زورآزمایی است آنها برخلاف اندیشه دیپلمات‌ها که سیاست خارجی را عرصه تعامل و داد و ستد می‌دانند میز مذاکره را محل قدرت‌نمایی می‌خوانند با همین نگاه گمان می‌کنند که هر اندازه شدت عمل و شدت لحن نشان دهند  هر اندازه سیاست‌ها تند و ضربتی باشد طرف مقابل بیشتر احساس ترس کرده و  دچار ضعف و انفعال خواهد شد.
این تفکری بود که در دوره گذشته به صورت تمام و کمال از سوی دولت وقت و همفکرانش در برخی نهادها و رسانه‌ها دنبال شد اما نتیجه‌اش آن چیزی شد که امروز در وضع اقتصادی و معیشت جامعه دیده می‌شود در آن مقطع تندترین طرح‌ها از سوی دولت و برخی از متحدان آن در مجلس ارائه شد اما نتیجه‌اش عقب‌نشینی طرف مقابل و افزایش قدرت ایران نبود بلکه فشارها و تحریم‌ها بیشتر شد تا مرحله‌ای که حتی متحدان ایران مثل چین و روسیه هم در صف امریکا و اروپا قرار گرفتند.
تجربه دوران سخت تحریم روشن کرد که موفقیت سیاست خارجی هیچ‌گاه در انجام رفتارهای ضربتی و هیستریک یا انتشار بیانیه‌ها و نطق‌های  آتشین نیست بلکه عرصه بین‌المللی قواعد بازی خاص خودش را دارد که هر دولتی برای تحصیل منافع ملت و کشور ناگزیر از به‌کار بردن این قواعد است.

 

 

17302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 416409

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 3 =