وقتی می‌خواهند اصول گرایان را تقسیم بندی کنند، نام حزب موتلفه اسلامی را در دسته سنتی‌ها قرار می‌دهند و در کنار جامعتین و جبهه پیروان از آنها به عنوان راست گرایان سنتی یاد میکنند. چندصباحی است اما سران این حزب « نت» تازه‌ای را برای سمفونی سیاسی خود انتخاب کرده‌اند و آنهم گره خوردن با «نو اصول گرایان» یعنی پایداری‌ها و جمعیت ایثارگرایان و البته رهپویان است.
جلسه محمد نبی حبیبی دبیرکل حزب موتلفه با حجت الاسلام آقا تهرانی و حسین فدایی دبیران کلجبهه پایداری و جمعیت ایثارگران نمونه بارز این تصمیم پیران حزب موتلفه اسلامی است. حاصل این جلسه نیز تفاهم این سه جریان سیاسی برای رسیدن به یک چارچوب برای رسیدن به کرسی مجلس دهم است.
سوالی که در این میان مطرح است چرایی این نزدیکی است. بسیاری به دنبال رسیدن به این سوال هستند که چرا سنتی ترین حزب ایران درحال نزدیک شدن به تندرو ترین جریان‌های سیاسی اصول گراست؟
برای پاسخ به این سوال باید به واکاوی رفتار رهبران این جریان بعد از کنار کشیدن حبیب الله عسگراولادی از دبیرکلی حزب موتلفه و به ویژه فوت او بررسی کرد.
عسگراولادی در سال‌های پایانی عمرش و در روزهایی که بسیاری موسوی و کروبی را سیبل انتقادات خود کرده بود در سخنانی غیرقابل پیش بینی اعلام کرد که این دو را سران فتنه نمی‌داند و اعتقاد دارد آنها مفتون هستند نه راس حوادث سال 88. بیان همین جملات کافی بود تا مریدان او در حزب موتلفه در صف اول انتقادها از او قرار بگیرند و بر پیرمرد خود بتازند.
جوانان پرشور حزب موتلفه رسما شمشیر خود را برای پیر و مراد خود از روبستند و سخنان او را نظر موتلفه ندانستند و حتی اعلام کردند که حاضرند مسئله خروج عسگراولادی از حزب موتلفه را نیز بررسی کنند. عسگراولادی اما تا زمانی که در قید حیات بود سعی می‌کرد موتلفه را در مسیر اعتدال حفظ کند. او که خود از منتقدان جدی اصلاحات بود و بسیاری هنوز نامه نگاری‌های او با محمدرضا خاتمی را به یاد دارند، هیچگاه از مسیر نقدهای منصفانه و معتدل خارج نشد. فوت او اما پایانی بود بر این مسیر و سران تازه این جریان سیاسی تصمیم گرفتند در مسیر سیاسی خود تغییر اساسی ایجاد کنند.
محمد نبی حبیبی به عنوان دبیر کل و اسدالله بادامچیان به عنوان عضو شورای مرکزی موتلفه رهبری این جریان را به عهده گرفتند و تغییری در سیاست‌های این حزب ایجادشد. این تغییر به ویژه بعد از پیروزی حسن روحانی در انتخابات 92 ملموس تر شد و تندترین نقدها از سوی سران موتلفه نثار دولت تدبیر و امید می‌شد.
موتلفه که در انتخابات پیشین مجلس پیروزی چشم گیری نداشته است نیم نگاهی به انتخابات مجلس دهم دارد و می‌خواهد فضای تازه‌ای را برای خود باز کند. این جریان جز اولین گروه‌هایی بود که بر وحدت تمام جریان‌های سیاسی اصول گرا در انتخابات اسفند 94 تاکید کرد و اعلام کرد تنها راه موفقیت رسیدن به وحدت است.
موتلفه برخلاف اکثریت تشکل های اصولگرا بر وحدت با جبهه پایداری تاکید می‌کند. از سویی دیگر رفتار سیاسی چندماه اخیر جامعتین نشان می‌دهد که این جریان سیاسی و مذهبی کشور علاقه ای به وحدت با تندروترین جریان سیاسی کشور ندارد و بیشتر به دنبال رسیدن به وحدت از مسیر اعتدال است. موتلفه اما همچنان بر سخنان خود در مورد وحدت باقی مانده است و می‌خواهد دست به دست پایداری‌ها وارد انتخابات مجلس شود.
موتلفه‌ای‌ها بر این باور هستند که می‌توانند با استفاده از ظرفیت پایداری‌ها در برخی از شهرها مانند شیراز و مشهد و همچنین از میزان رای جمعیت ایثارگران و رهپویان در تهران، برخی از کرسی‌های مجلس را به نام خود سند بزند. موتلفه‌ای‌ها به خوبی می‌دانند که اگر وارد سازوکار جامعتین و وحدت اعتدالیون شوند، نمی‌توانند به آن چیزی که می‌خواهند برسند و شاید تنها یک یا دو نفر از موتلفه به لیست نهایی راست‌گرایان راه پیدا کند اما ائتلاف با طیف نواصول گرایی به آنها زمین بازی فراخ تری می‌دهد. پایداری‌ها نیز در تلاش هستند از امکانات فیزیکی موتلفه در شهرستان‌ها بهترین استفاده ممکن را انجام دهند.
نکته‌ای که این ائتلاف را کمی با خطر مواجه می‌کند، محمود احمدی نژاد است. پایداری‌ها و موتلفه‌ای ها همچنان نیم نگاهی به محمود احمدی نژاد دارند. موتلفه‌ای‌ها در این دو سال سعی کردند که احمدی نژاد را از خود نرانند و کمتر او را به باد انتقاد بگیرند. پایداری‌ها نیز ائتلاف با احمدی نژاد را دور از دسترس نمی‌دانند. مرتضی آقا تهرانی دبیرکل جبهه پایداری در مورد احتمال وحدت با رئیس دولت دهم می گوید« وفاق جبهه پایداری با جریان نزدیک به آقای احمدی‌نژاد قابل پیش‌بینی نیست» اما رهپویان و جمعیت ایثارگران تا حدی نگاه منفی به احمدی نژاد دارند. آنگونه که علی رضا زاکانی نماینده مردم تهران در مجلس اعتقاد دارد که:« احمدی‌نژاد اطرافیان نزدیکی دارد که در و بر او هستند و ما هم از اول منتقد آنها بودیم٬ چراکه آنها انطباقی با جریان اصولگرایی نداشتند. آنها شعار عدالت دادند٬ اما عدالت را در همه شئون رعایت نکردند. شعار مبارزه با مفاسد دادند٬ اما برای آن٬ حریم و خط قرمز قائل شدند. ما نزدیکانی که اطراف احمدی‌نژاد هستند را اصولگرا نمی‌دانیم از این رو ائتلاف با او ممکن نیست.
شاید محمود احمدی نژاد بتواند با ورود خود به انتخابات مجلس، باز هم تغییری در جریان اصول گرایی ایجاد کند اما چیزی که مشحص است این معناست که حزب موتلفه آغوش خود را برای پایداری‌ها باز کرده است.
2929
نظر شما