از روزگارجوانی به عنوان بهار زندگی نام برده اند و بارها جملاتی با این مضمون را شنیده ایم که قدر و منزلت این بهار ارزشمند را بدانیم. بهار ارزشمندی که دست روزگار فقط و فقط یک بار به آدم ها هدیه می دهد تا فرصت برای بهره از آن محدود باشد. دوره ای که با طراوت و شادابی همراه است و به عنوان یک وجه تمایز حس خوبی را در این فرصت محدود به همراه دارد. طراوت و تازگی ویژگی هایی بسیار خوبی است و شاید به همین دلیل به گل ها آب می دهیم تا تازه باقی بمانند.
یا اینکه در یک حرکت حساب شده به یکباره تصمیم می گیریم تا در و دیوار خانه را با رنگ آمیزی جان تازه ای ببخشیم تا حس نو شدن به همراه داشته باشد. حتی تلاش می کنیم خودمان را با ورزش یا هر روش دیگری که این روزها نمونه های آن حجم زیادی از دنیای تبلیغات را به خود اختصاص می دهد، جوان نگه داریم.
از این دست نمونه ها به وفور می توان شمرد اما آن چه که می توان در تمامی این مثال ها به عنوان وجه مشترک روی آن دست گذاشت چیزی جز این نخواهد بود که جوان بودن و با طراوت بودن یک اتفاق خوب است. تمام آنچه مطرح شد برای این بود که باور کنیم اقتصاد ما و به طور خاص روح اقتصاد ما به جوان ماندن نیاز دارد. قطعا این جوان ماندن فقط به افراد جوان و کم سن و سال محدود نخواهد شد بلکه اقتصاد ما به افکار جوان نیاز دارد. ایده های نو و طرح های جدیدی که روح اقتصاد را جوان می کند تا با تحرک و شادابی بیشتری به عملکرد خودش ادامه دهد.
نظر شما