به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، علیرضا زرین‌دست که با فیلمبرداری «مزارشریف» کار دشواری را در سال 1393 پشت سر گذاشت، در گفت‌و‌گویی با خبرآنلاین، در مورد فعالیت‌های خود در سینما صحبت کرد.
در بخشی از این گفت‌و‌گو او که به عنوان فیلمبردار با ناصر تقوایی در «دایی‌جان ناپلئون» همکاری داشت، در مورد آشنایی با این کارگران مطرح سینمای ایران صحبت کرد.
او گفت: «من با آقای تقوایی به مناسبت نمایش فیلم «سازدهنی» آشنا شدم. شبی که «سازدهنی» را در سینما نشان دادند، چنان استقبال زیاد بود که من و آقای نادری را گروهی دوره کردند تا توانستیم از سینما بیرون برویم. دم در سینما ازدحام جمعیت و تعریف از فیلم به شدت زیاد بود. در میان موج جمعیتی که ما را فرا گرفته بود، یک جوان لاغراندام ولی خیلی با اعتماد به نفس به سمت من آمد و من را بغل کرد و بوسید و از فیلمبرداری فیلم ستایش کرد. آن شب فهمیدم که آن جوان آقای ناصر تقوایی است.»
او ادامه داد: «بعدها آقای تقوایی من را برای فیلمبرداری مستندی درباره فرش دعوت کرد. آن هم کار فوق‌العاده‌ای بود، اما فیلمبرداری آن به سرانجام نرسید. ما یک ماه سرگرم فیلمبرداری «باغ بهشت» بودیم، فیلمی درباره فرش‌های مختلفی که در نقاط مختلف کشور بافته می‌شد. فیلم حاصل پژوهش آقای تقوایی بود. حدود یک ماه در جاهای مختلف ایران فیلمبرداری کردیم و وقتی برگشتیم آقای تقوایی با مسئولان وزارت فرهنگ و هنر آن مقطع به مشکل خورد و فیلمبرداری به نتیجه نرسید.»
زرین‌دست همچنین گفت: «بعد از این کار بود که «دایی جان ناپلئون» پیش آمد و آقای تقوایی از من دعوت کرد این سریال را فیلمبرداری کنم. حدود یکی دو ماه مشغول پیش‌تولید بودیم. اغلب صبح‌های زود با آقای تقوایی به صداوسیمای آن زمان می‌رفتیم تا امکانات و لوازم فنی را بگیریم تا اینکه فیلمبرداری شروع شد و اگر اشتباه نکنم حدود شش هفت ماه فیلمبرداری طول کشید. به نظر من این سریال جزو آثار ماندگار و همیشگی تاریخ سریال‌سازی ایران است.»
او «دایی‌جان ناپلئون» را یکی از آثار محبوب خود دانست و دلیل این محبوبیت را چنین برشمرد: «در این مجموعه به لحاظ محتوا، ساختار و بازی‌ها با کاری غنی و کم‌نقص روبرو هستیم.»
او با اشاره به دیگر ویژگی‌های فیلمبرداری این مجموعه گفت: ««دایی‌جان ناپلئون» مجموعه‌ای پر پرسوناژ است و شخصیت‌های متعددی در آن حضور دارند که این شخصیت‌های مختلف نسبت به روانشناسی گفتارشان و اهمیت کلام و تاثیرگذاری این کلام روی مخاطب حرکت‌ها طراحی می‌شد. یعنی براساس این ملاک‌هایی که از آن یاد کردم دوربین حرکت مي‌کند و منطق و اصولی پشت آن است. هیچ یک از پرسوناژها بی‌هدف و بی‌برنامه جا به جا نمی‌شوند. خیلی از سکانس‌هایی که در این سریال فیلمبرداری شد به این ترتیب بود که همه بازیگران با هم سرصحنه نبودند. چهار پنج نفر از بازیگران با هم می‌آمدند و بخش مربوط به آن‌ها فیلمبرداری می‌شد، بعد بخش مربوط به چهار پنج نفر روبروی آنان در زمان دیگری فیلمبرداری می‌شد. مهارت در این کار به گونه‌ای بود که وقتی شما مجموعه را می‌بینید، اصلا احساس نمی‌کنید که این‌ها در یک زمان فیلمبرداری نشده است.»
متن کامل گفت‌و‌گوی زرین‌دست را با خبرآنلاین، اینجا بخوانید.
5858
نظر شما