محجوب: رویکرد اشرافی مسئولان، خطری برای انقلاب است/مذاکره به معنی سازش و تسلیم نیست

نماینده مردم تهران و دبیرکل خانه کارگر، رویکرد اشرافی مسئولان را خطری برای انقلاب دانست و گفت: امروز بیرق انقلاب به دست رهبری نمایان است؛ بنابراین هرکدام از ما که گمراه شدیم باید بدانیم این گمراهی خودخواسته است.

بخشهایی از سخنان علیرضا محجوب:
-زاویه پیدا کردن برخی از مسئولان با شعارهای انقلاب و روی آوردن به زندگی اشرافی از خطرات انقلاب است. امروز برخی از مسئولان به شأن و شئون زندگی غربی و ثروتمندان روی آورده‌اند و این چیزی است که امام در وصیتنامه‌اش همه را نسبت به آن بر حذر می کرد و همواره بر این موضوع تاکید داشت که هیچگاه از حمایت مستضعفین و زندگی ساده دور نشوید.

-متاسفانه من نوعی که به خودم نگاه می‌کنم خیلی از شعارها و آرمان‌هایی که امام به آن اعتقاد داشتند فاصله گرفته ایم. ایستادگی‌هایمان محدود و رویکردمان بیشتر اشرافی و یا فرااشرافی شده است. توقع نسبت به کسانی که در جایگاه و منش حکومتی تکیه می‌زنند این است که این کلیات را رعایت کنند اما بعضا می‌بینیم که این کلیات را نادیده می‌گیرند. من قصد متهم کردن کسی را ندارم از همه عبور می‌کنم و خودم را مورد خطاب قرار می‌دهم.
-اگر ما امام و رویکرد شخصی او را بشناسیم متوجه فاصله‌ بین خود و امام می‌شویم. صفای باطن و خلوصی که در حرکت ایشان در حفظ حقوق فقرا بود امروز مشاهده نمی‌شود، اگر ما هم امروز رفتار و منش امام را تقلید می‌کنیم این تقلید هم یک تقلید ناشیانه است. ما باید افتخار کنیم به تقلید این مسیر اما متاسفانه امروز به زندگی اشرافی افتخار می کنند.
-امروز برخی از مسئولان به شأن و شئون زندگی غربی و ثروتمندان روی آورده اند و این چیزی است که امام در وصیتنامه‌اش همه را نسبت به آن برحذر می کرد و همواره بر این موضوع تاکید داشت که هیچگاه از حمایت مستضعفین و زندگی ساده دور نشوید.
-ضروری است که ما به این شعارها برگردیم چراکه رمز نجات ما گفت‌وگوها و جدال سیاسی نیست؛ رمز نجات ما این است که جزئی از مردم شویم و اصول و آرمان‌های امام و انقلاب را رعایت کنیم. نه اینکه خودمان را در مسیری قرار دهیم که موجب دوری ما از این اصول و آرمان‌های اولیه انقلاب می‌شود و ما را از منش ساده‌زیستی دور می کند.

-فی‌نفسه مذاکرات خوب است و به معنی تسلیم و سازش نیست.
-پیامبر نیز با دشمنانش مذاکره می‌کردند و حتی صلح نامه های متعددی همچون حدیبیه نوشتند آنقدر با دشمنان مذاکره می کردند که دشمنان خسته می شدند و شمشیر می کشیدند . پس از صلح حدیبیه نیز پیامبر را متهم به سازش کردند. بنابراین فی‌نفسه موضوع مذاکره و بیان حقایق حتی با کسانی که فکر می‌کنیم بی‌اثر باشد خوب است. امام حسن(ع) می‌دانست که با معاویه صحبت کردن بی‌اثر است، صحبت کردن با خوارج کم اثر است.

45231