روزنامه اعتماد: این چه فضیلت تراشی است که برای احمدی نژاد می شود؟

چند روز پيش يكي از معاونان رييس‌جمهور سابق در دفاع از وي گفت: «باعث افتخار است كه احمدي‌نژاد بعد از هشت‌سال حضور در قدرت هنوز در همان خانه‌يي نشسته كه آنجا بوده، او هنوز در نارمك ساكن است.» اين استدلال مثل آن مي‌ماند كه براي تعريف از يك پزشك، به جاي آنكه درصد موفقيت‌هاي او در درمان را شرح دهيم، بگوييم او همچنان در فلان محله‌يي كه قبلا بوده، زندگي مي‌كند و حق ويزيت دريافت نمي‌كند. ولي در عمل بيمارانش را به جاي درمان، راهي آخرت كرده است!!

حالا بياييد فرض كنيد كه نه تنها آقاي احمدي‌نژاد، بلكه ١٠ نفر از دوستان و همكارانش سالانه هر كدام ١٠٠ ميليون تومان حقوق مي‌گرفتند. در يك دوره هشت ساله مي‌شد ١٠٠ ميليارد تومان و اگر ١٠ نفر هم به آنان اضافه كنيم، مي‌شود ٢٠٠ ميليارد تومان. ١٠برابر اين را هم قبول كنيم، مي‌شود ٢٠٠٠ ميليارد تومان. ولي به جاي اين وضعي كه الان داريم، فقط مي‌توانستند با كارآيي لازم سالانه فقط يك درصد بر رشد اقتصادي اضافه كنند، در اين صورت حداقل ١٥٠ هزار ميليارد تومان به مردم خدمت كرده بودند. در واقع اگر آنان به جاي به رخ كشيدن كفش پاره يا كاپشن گمركي يا اندازه كوچك آپارتمان يا خوردن نان و پنير، بهترين كفش‌ها را مي‌پوشيدند و بهترين مارك لباس را به تن مي‌كردند و در آپارتمان پنت‌هاوس زعفرانيه زندگي مي‌كردند و هر روز صبحانه و ناهار و شام خاويار مي‌خوردند، براي مردم بهتر بود از اينكه ٨٠٠ ميليارد دلار درآمد نفتي را اتلاف نمي‌كردند و آن را صرف توسعه و رفاه مردم مي‌كردند.

كار رييس‌جمهور، مديريت و توسعه كشور است و ارزيابي موفقيت و شكست او از طريق سنجش اين موارد به دست مي‌آيد و نه اندازه يا محل آپارتمانش. اين تعبير از رييس‌جمهور خوب يعني انبارداري كه نگهبان انبار باشد و فقط خودش دزدي نكند يا دزدي او را نبينيم ولي اگر به هر دليلي انبار آتش گرفت ايرادي ندارد. وقتي كه او نتوانسته يا نخواسته جلوي فسادهاي هزار ميلياردي را بگيرد، براي من چه فرقي دارد كه او در آپارتمان ١٠٠ متري ساكن است يا هزار متري؟ اتفاقا اين نوع جانماز آب كشيدن‌ها، نوعي نعل وارونه زدن است تا مردم متوجه اصل ماجرا نشوند.
17302