دولت در بودجه سال 93 خود و در بخش هدفمندی، مقرر کرد که امسال 5 هزار و 272 میلیارد تومان یارانه به بخش تولید اختصاص یابد. اما گزارش های منتشر شده حاکی از آن است که در هشت ماهه نخست سال جاری تنها 500 میلیارد تومان به بخش صنعت، حدود 300 میلیارد تومان به بخش کشاورزی و 175 میلیارد تومان هم به بخش حمل و نقل پرداخت شده است. این در حالیست که طبق قانون قرار بود 1200 میلیارد تومان به صنعت و به همین میزان به بخش حمل و نقل و یک هزار میلیارد تومان هم به کشاورزی اختصاص یابد. این اتفاق در نخستین سال اجرای قانون هدفمندی یارانه ها هم رخ داد و بخش تولید از دریافت سهم یارانه ای خود باز ماند. "مهدی پورقاضی"، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در این خصوص با انتقاد از عملکرد دولت، می گوید دولت اراده ای در این زمینه ندارد و بخش تولید هم امیدی به تحقق وعده دریافت سهم خود از درآمد هدفمندی. او در عین حال پیشنهاد میدهد که در این بازه زمانی که قیمت نفت کاهش یافته، دولت با افزایش نرخ حامل های انرژی، قیمت انرژی در کشور را واقعی سازد.
*دولت در بودجه هدفمندی سال جاری بالغ بر 5 هزار میلیارد تومان یارانه برای بخش تولید در نظر گرفته بود که طبق آنچه تاکنون گزارش شده، رقم تحقق یافته برای یارانه بخش های مختلف تولید، حمل و نقل و کشاورزی به مراتب پایین تر از ارقام مصوب بوده است. باتوجه به وضعیت بخش تولید، عدم تحقق این قانون، تا چه اندازه بخش های مختلف مشمول دریافت یارانه تولید را متاثر کرده است؟
بله آنچه که تاکنون از این محل به بخش تولید پرداخت شده، به مراتب با آنچه که قانون مصوب کرده بود متفاوت است. اما بخش تولید باتوجه به بدقولی های سابق دولتها نیز امیدی به پرداخت سهم یارانه خود از درآمدهای هدفمندی نداشتند.دولت وعده هایی میدهد اما در عمل توان مالی پرداختش را ندارد. دولت آنقدر هزینه های خود را صرف مصارف جاری خود میکند که بعضا در عمل بارها بخشی از منابع مربوط به حوزه های دیگر را صرف مصارف جاری خود کرده است.
*بنابراین با این اوصاف، برآورد شما این است که سهم بخش تولید در سال جاری به طول کامل محقق نشود؟
محدودیت بودجه ای بعید است اجازه دهد که دولت تا پایان سال، باقی سهم تولید از درآمد هدفمندی را بپردازد. ضمن اینکه نه فقط امسال که برای سال بعد هم اراده ای در میان دولتی ها برای پرداخت یارانه بخش تولید دیده نمی شود. به نظرم سال بعد هم این روال وجود خواهد داشت. به نظر می آید که دولت هم علاقه ای ندارد مسئله یارانه ها حل و فصل شود. در این میان عده ای از محل پرداخت یارانه ها سودهای خوبی می برند و همین ها مانع از آن میشوند که یارانه تولید به سمت و سوی واقعی خود سوق داده شود. بدون شک اینکه دولت مواردی را در قانون بودجه درج کند اما آنها را عملی نسازد، برای خود دولتها خوب نیست.
*در این شرایط بهترین راهکار برای جبران عدم تعهد دولت به حمایت از بخش تولید و عدم پرداخت یارانه این حوزه، چیست؟
در حال حاضر دولت ابتدا باید بدنه خودش را کوچک کند. در مرحله بعد موضوع حائز اهمیت این است که هم اکنون باتوجه به کاهش قیمت جهانی نفت و افت قیمت های جهانی انرژی، دولت باید از این شرایط استفاده کرده و قیمت حامل های انرژی را افزایش دهد. براین اساس دولت با افزایش قیمت حامل های انرژی می تواند نرخ حامل ها را واقعی کرده و در این مقطع زمانی به قیمتهای جهانی نزدیک کند. پس از آن روی قیمتهای جدید باقی بمانیم. به این ترتیب هم نرخ انرژی در کشور واقعی می شود و هم منابع حاصل از این طرح آزاد شده که می توان از آن برای حمایت واقعی از تولید، استفاده کرد.
3535
نظر شما