15دقیقه پیاده روی برای رسیدن به توافق

حمید احمدی

در حالی که کارلوس کروش سرمربی پرتغالی تیم ملی در یکی از کنفرانس های خبری خود در جریان جام ملت های آسیا شعار «بازی جوانمردانه» فیفا را به دلیل تاثیر تحریم های بین المللی بر فوتبال ایران زیر سئوال برد، تیم هسته ای کشورمان هزاران کیلومتر دورتر از محل برگزاری این مسابقات، مذاکره برای رسیدن به توافق جامع با پنچ بعلاوه یک برای اثبات بی اساس بودن نگرانی های بین المللی از برنامه هسته ای ایران و رفع تحریم ها را ادامه میدهد.
روز گذشته خبرگزاری های بین المللی تصاویری از پیاده روی 15 دقیقه ای وزراء خارجه ایران و آمریکا در خیابانهای اطراف هتل «ماندارین‌ اورینتال» را منتشر کرده اند. تصاویری که چهره جدی هر دو را نشان می داد، بی هیچگونه تبسم و لبخندی. این تصاویر شکی باقی نمی گذارد که ظریف و کری در ادامه مذاکرات خود پشت درب های بسته، تصمیم گرفته اند از پرده برون بیایند و در فضای باز و در مقابل دوربین ها و چشم عابران و رهگذران عادی به مذاکرات خود ادامه دهند. انتخاب خیابان های اطراف هتل برای انجام مذاکراتی جدی ولی دو نفره می تواند حاوی پیام های زیادی باشد. غالب کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی علت انتخاب چنین فضایی برای مذاکره را فرار از شنود مخالفان توافق ایران و آمریکا دانسته اند. ولی این تنها نظر کاربران شبکه های اجتماعی است و نمی تواند ضرورتا دلیل انجام چنین اقدامی باشد. به اعتقاد نگارنده، چنین اقدامی بیشتر به «خلق یک اثر هنری» در حوزه دیپلماسی شباهت دارد. اثری که خلق کردنش دو سال وقت و صبوری برده و نمی توان گفت خلق الساعه بوده است. کمتر از دو سال پیش را تصور کنید که وزراء خارجه دو کشور حتی تصور یک سلام و احوال پرسی معمول بین دیپلمات ها را هم نمی کردند. از خلق چنین صحنه ای به سادگی نمی شود گذشت. تصاویر پیاده روی وزراء خارجه ایران و آمریکا شاید برای همیشه تبدیل به بخشی ثابت از لوگوی رسانه ای برای روابط این دو کشور شود. تصاویری چشم نواز برای دوستداران توافق و شاید نگران کننده برای کسانی که مخالف توافق ایران و آمریکا در این موضوع هستند.
هر دو وزیر خارجه به خوبی می دانند که فرصت چندانی برای حل و فصل مسایل باقی مانده ندارند. کاخ سفید میدان را در کنگره به جمهوری خواهان تازه نفس واگذار کرده و تهران نیز خود را تحت فشار پارلمانی می بیند که ماه های آخر خود را سپری میکند و ممکن است علی رغم آگاهی از حمایت ها و اعتمادی که تیم هسته ای در عالی ترین سطوح کشور از آن برخوردار است، دست به اقداماتی بزند که جبران آن سخت باشد. پس هر جا ظریف باشد، کری خود را می رساند تا شاید بتوانند کمکی به مذاکرات فنی و کارشناسی کنند و به تعبیر خودشان زمینه تصمیم گیریهای بزرگ و حساس را پیش از پایان مهلت تعیین شده، فراهم نمایند.

کارشناس امور بین الملل

4949