روزهای آخر پاییز را با کتاب‌ها پر کنید/ گزارشی از آثار تازه منتشر شده بازار کتاب

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با بخشی از تازه‌های کتاب می‌توانید در این گزارش آشنا شوید:

قدم زدن در میان گذشه

«صبح چهاردهم آبان وسط عروسی گرگ‌ها، من یک آن تصمیم گرفتم به جای رفتن به سونا و راه رفتن در عمق آب‌های سرشار از کلر استخر، بروم روی زمین‌های یک محله راه بروم و دنبال یک گمشده بگردم...» داستان بلند «وارونگی» با این جملات عجیب و غریب شروع می‌شود تا ما وارد یک قصه خانوادگی شویم. قصه‌ای آمیخته با محله‌های قدیمی، دیوارهای کهنه و آدم‌های معمولی همیشگی. با همان رازها و ناگفته‌ها و پیچیدگی‌های آدم‌هایی که در زندگی همه ما حضور دارند. 

عطیه راد، نخستین کتابش را «وارونگی» نام نهاده و آن را توسط نشر چشمه منتشر کرده است. داستانی که شبیه یک عکس خانوادگی بزرگ است. یا آلبومی پر از تصویر آدم‌های زنده و مرده. 

سپری کردن دقایق با آقای شاعر

«امشب اگر ببارد خاک روی میز و حافظه و قلم/ و بوسه سرخ را برگرداند از لبی که حضور ندارد/ دیگر بالکن نیست، و زن گم‌شده/ نمی‌دانم آن سوی چند سالی ست!/ اما این کاش لنگ نکند/ ای کاش بی‌درنگ بیاید و / بگذرد/ اسب تاریک زمستان.» 

شعری که خواندید، تکه‌ای از شعر «عبور از زمستان» است. شعری که محمدعلی سپانلو نام آخرین مجموعه شعرش را از آن وام گرفته است. 

شعرهای این مجموعه که نشر چشمه آن‌ها را منتشر کرده، به گفته خودش بازگوکننده حالات شخصی‌ او در زمان بیماری است اما در عین حال دیگر وجوه مشترکی هم برای مخاطبان و دیگران دارد. سپانلو را شاعر تهران هم خوانده‌اند و به همین خاطر حضور این شهر را در این مجموعه هم می‌توان احساس کرد. با این حال، شعرهای این مجموعه، پر از تصاویری آشناست که با ویژگی‌های خاص و همیشگی سپانلو همراه شده است. 

تحول یا افول نقد؟ 

نشر نی هم کتاب تازه‌ای با نام «درباره نقد» منتشر کرده و روی جلدش، زیر اسم کتاب نوشته: «گذری بر فلسفه نقد». نوئل کارول، نویسنده این کتاب که بنا به گفته مترجم استد برجسته فلسفه تحلیلی است در اثرش سعی کرده تصویر تازه‌ای از نقد و مفهوم آن ارائه کند. تصویری که دیگر بر آن معنای همیشگی و متعارف از واژه نقد استوار نیست: «واژه نقد در اصل به معنای محک زدن به قصد ارزیابی است که این مفهوم ضمنی را می‌رساند که دغدغه اصلی منتقد باید ارزیابی اثر باشد. اما چندی است که چنین برداشتی از نقد در میان نظریه‌پردازان نقد و منتقدان غربی چندان طرفداری ندارد.» 

به این ترتیب، نوئل کارول در این کتاب می‌خواهد که با مرور دوباره فلسفه نقد یا «فرانقد» ارزیابی را به جایگاه پیشینش در نقد بازگرداند. او این کار را با استناد به مثال‌های فراوانی از ادبیات و هنر این هدف را دنبال می کند. شاید با این تعریف جدید، نقد دوباره به دوران اوج خودش بازگردد. این همان چیزی است که نویسنده این کتاب به دنبال آن است. 

هر کو نکند فهمی، زین کلک خیال‌انگیز...

ابوالفضل حری، کتاب جدیدی با عنوان «کلک خیال‌انگیز» نوشته است. کتابی درباره بوطیقای ادبیات وهمناک، کرامات و معجزات. ادبیات کلاسیک ایران، پر از اتفاقات عجیب و غریب است. پر از حرکات و آدم‌های شگفت‌انگیز. کافی است نگاهی به «تذکره الاولیا»ی عطار، «هزار و یک شب» یا «فرج بعد از شدت» بیندازید تا از حجم و وسعت اتفاقات آن شگفت‌زده شوید. 

حالا این نویسنده و مترجم، در کتاب «کلک خیال‌انگیز» به سراغ این وجه پررنگ و منحصر به فرد ادبیات کلاسیک ایران رفته است. او در این کتاب پیشنهاد داده که به جای کلمه فانتاستیک، از واژه «کرامات» استفاده شود و برای این کار آثاری چون همین «فرج  بعد از شدت»، «هفت‌پیکر نظامی»، «گزیده‌ای از قصه‌های هزار و یک شب» و برخی از حکایات کتاب عجایب هند رامهرمزی را مورد بررسی قرار داده است. 

حری در بخش دیگری از کتاب هم، با تلقی داستان‌های سوره کهف به منزله نوعی ادبیات «عجیب» یا «معجزات» قسمتی از کتاب خود را به این موضوع اختصاص داده است. این کتاب کمک می‌کند که ادبیات فانتزی ایران را بیشتر و بهتر بشناسید. ادبیاتی که هوز هم حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارد و این کتاب یک چیزی نیست جز یک نکته از هزاران.

نویسندگانی که در راه‌اند

سال‌هاست که هفته‌نامه ادبی نیویورکر، به محل و معیاری برای ادبیات تبدیل شده است. همه نویسندگان جهان، لااقل آن‌ها که ادبیات را جدی می‌گیرند، دوست دارند داستان‌شان یک بار در این مجله منتشر شود. کتاب‌های زیادی که دربرگیرنده داستان‌های چاپ شده در این مجله است، تاکنون چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان منتشر شده‌اند. داستان‌هایی که شاید نخستین وجه مشترک آن‌ها این است که توانایی شگفت‌زده کردن مخاطب را دارند. حالا نشر مروارید، در کتاب «یک منهای یک» ۱۷ داستان از میان داستان‌های منتشر شده در مجله نیویورکر را جمع‌آوری، ترجمه و منتشر کرده است. در این کتاب گاهی از یک نویسنده چند داستان کنار هم آمده و خواندنش هیچ فایده‌ای اگر نداشته باشد، این فایده را دارد که تصویری از ادبیات جدید را به ما نشان می‌دهد. 

یک صبحانه با کورت ونه‌گات

آن‌هایی که اهل ادبیات هستند، کورت ونه‌گات نویسنده مشهور آمریکایی با «سلاخ‌خانه شماره پنج»، «شب مادر» و «گهواره گربه» می‌شناسند. کتاب‌هایی که به اکثر زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده و از او یک نویسنده جهانی ساخته است. حالا انتشارات ققنوس کتاب تازه‌ای از این نویسنده را چاپ کرده است: «صبحانه قهرمانان». او یکی از مشهورترین نویسندگان ضدجنگ است. نویسنده‌ای که در ایام جوانی در جنگ جهانی دوم شرکت کرد، به دست آلمان‌ها اسیر شد و در بازداشتگاهی در شهر درسدن به زندان افتاد تا شاهد کشتار بیش از صد و سی و پنج هزار نفر آدم باشد.

ونه‌گات در «صبحانه قهرمانان» باز هم به سراغ جنگ رفته و فرهنگ امریکایی را به نقد کشیده است. نقدی بی‌رحمانه و جدی. او در این کتاب از «آشفتگی» حرف می‌زند. آشفتگی مطلق و این که آدم‌ها می‌توانند در شرایط دشوار خود را به راحتی با این آشفتگی وفق دهند: «سازگاری با آشفتگی دشوار است، اما ممکن است و من خود دلیل زنده آنم.» 

این رمان یکی از آثار مهم این نویسنده آمریکایی است و خواندنش می‌تواند ما را با بخش دیگری از توانایی این نویسنده عجیب و غریب آشنا کند. نویسنده‌ای که در زندگی همیشه ساز مخالف زد و بر حفظ اخلاق در برابر بی‌نظمی همیشه تاکید کرد. 

درد بی‌درمان و بی‌نام

مردی را تصور کنید که یک بیماری عجیب گرفته است. بیماری که هیچ نامی ندارد. پاهای او بعضی وقت‌ها، بدون این که خودش بخواهد به راه می‌افتند و خودشان به هر کجا که بخواهند می‌رود. این، بیماری شخصیت اصلی داستان «بی‌نام» نوشته جاشوار فریس است. نویسنده جوان امریکایی که جزو امیدهای ادبیات این کشور به شمار می‌رود و با چاپ تنها سه رمان توانسته است هم جایزه رمان «پن» را از آن خود کند، هم نامزد جایزه بوکر شود. 

حالا دومین رمان او یعنی همین «بی‌نام» را نشر ماهی با ترجمه لیلا نصیری‌ها منتشر کرده است. رمانی جاده‌ای که منتقدان امریکایی را شگفت‌زده کرد چون برخلاف رمان اول این نویسنده، که یک رمان آپارتمانی بود و به شکلی محدود در دفتر یک کار شخصیت اصلی داستان روایت می‌شد، این یکی رمان یک رمان جاده‌ای است. لیلا نصیری‌ها، مترجم این کتاب خودش سال‌ها روزنامه‌نگار حوزه ادبیات بوده و چندی است که به ترجمه روی آورده است. او پیش از این کتاب‌های «روزی، روزگاری، دیروز»، «هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه» و «مون پالاس» را ترجمه و منتشر کرده است. 

ترجمه دیرهنگام یک رمان مشهور

برای آن‌هایی که «غرامت مضاعف» جیمز ام.کین را خواندند و این کتاب را دوست داشتند، حالا یک خبر خوب هست و آن انتشار رمان دیگری از این نویسنده است با عنوان « پستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند». از روی هر دو اثر این نویسنده فیلم سینمایی هم ساخته شده که برای مخاطبان ایرانی آشناست. علاوه بر این، دو کتاب «غرامت مضاعف» و «پستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند» در لیست ۱۰۰۱ رمانی که باید پیش از مرگ باید خواند هم آمده. این کتاب را نشر چشمه با ترجمه بهرنگ رجبی منتشر کرده است. 

57۲۴۴