گرچه مطهری ها همه فلسفه خوانده اند، از پدربزرگ گرفته تا نوه هم نامش که فرزند همین نماینده تهران است. همینکه نام مطهری داشته باشی کافی است تا بی واسطه بتوانی سر لیست فهرست های انتخاباتی بشوی و حتی اگر رد صلاحیت هم شدی با حکم حکومتی رهبر انقلاب، بار دیگر به جمع نامزدها برگردی و حتی بالاترین رای ها را در پایتخت از آن خود کنی.
اما نماینده هم نام با شهدای بزرگ انقلاب باز هم در خانه ملت داریم، اینکه مطهری بیش از آن ها نامدار شده فقط به خاطر عضویت در این خاندان نیست. بلکه ایفای وظیفه نمایندگی به گونه ای که مطلوب موکلانش باشد سبب شده که او در دو مجلس پیاپی از سوی پایتخت نشینان برگزیده شود. موکلانی که گاه سلیقه ای متفاوت از همکاران او در مجلس دارند. چه آنکه دیدگاه های فرهنگی و جامعه شناختی مطهری با اقبال دیگر نمایندگان اصولگرای مجلس و حتی اعضای جبهه پایداری روبرو می شود {مثلا مواضعش نسبت به لایحه حمایت از خانواده که در کنار مواضع چهره هایی چون فاطمه آلیا و لاله افتخاریقرار می گرفت} اما اعلام مواضع سیاسی اش و اعتقادی که به دموکراسی دارد، او را نزدیک به نمایندگان اقلیت اصلاح طلب و حامیانشان در بیرون از مجلس نشان می دهد. کما اینکه تا کنون هیچ نمایند ای به اندازه او به تحلیل مسائل پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 نپرداخته. هرچند ممکن است پایداری های مجلس و نمایندگان نزدیک به جمعیت ایثارگران با نگاه «فتنه شناسانه» به این مسائل بنگرند و اتفاقا از مطهری که آنها را «کاسبان فتنه» خطاب کرده پیشی بگیرند، اما مطهری از معدود نمایندگانی است که معتقد است به این موضوع باید با نگاهی جامع الاطراف نگریست و نقش تمامی طرفین در بروز آن را بازشناخت. برای اعلام مواضعش هم با کسی رودربایستی ندارد ولو اینکه با عتاب هایی در درون و بیرون مجلس روبرو شود، سایت شخصی اش فیلتر شود و یا در دفتر کارش شنود گذاشته شود!
شاید از این روست که برخی او را «آزادی خواه» و معادل امروزی «مدرس» می دانند. چون هم از لزوم محاکمه احمدی نژاد و تشکیل دادگاه برای محصورین پس از انتخابات 88 سخن می گوید، هم پیروزی احتمالی سعید جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری را خسارت بار می خواند و از سوی دیگر نسبت به پیروزی نگاه رادیکالی اصلاح طلبان هشدار می دهد، هم چند همسری مردان را امری دینی و مباح می داند و هم می گوید با اصل ساپورت پوشیدن مخالف نیست، هم رییس جمهوری را برای نخستین بار در تاریخ انقلاب برای طرح سوال به مجلس فرا می خواند و هم از سوی دیگر از حیثیت وزرای همان دولت دفاع می کند و...
هرچه می گذرد «علی مطهری» کارکردهایی به جز نمایندگی مجلس نیز می یابد. او که زمانی به «رایحه خوش خدمت»ی ها گوشزد می کرد که پذیرش سرلیستی آنان به معنای پذیرش خط مشی سیاسی اشان نبوده، این روزها نه تنها جایگاهی «بین الجناحین» یافته و اصلاح طلب و اصولگرا او را به عنوان فردی «معتدل» به رسمیت می شناسند بلکه با مشی جدیدی که در نامه نگاری به چهره های مختلف در پیش گرفته، رفته رفته اذهان عمومی را به یاد مرحوم «حبیب الله عسگراولادی» می اندازد که با این نامه ها می کوشید تندرو ترین چهره ها را هم در دامان انقلاب حفظ کند. البته به نظر نمی رسد که چهره های اصولگرا چنین جایگاهی برای مطهری قائل باشند. به هر حال روز مجلس به او که از ساکنین پر کار بهارستان است و دیگر یارانش مبارک.
نظر شما