در ارزیابی تحولات هسته‌ای در وین، چند نکته حائز اهمیت و امعان نظر است:
1-توانمندی، تجربه و کارآمدی تیم مذاکره‌کننده‌ی ایران به رهبری دکتر ظریف یکی از بارزترین ویژگیهای دور جدید ماراتن هسته‌ای است که اوج آن را در مذاکرات وین شاهد بودیم. مقاومت و ایستادگی جهاد‌ی ظریف و تیم مذاکره کننده‌ی ایران در برابر6 قدرت جهانی - که توانمندترین دیپلماتهای خود را به وین اعزام کرده بودند و در نهایت با حضور وزرای خارجه همه توان دیپلماسی خود را به صحنه آوردند - ستودنی است. رهبرانقلاب دراین زمینه فرمودند: آمریکا وکشورهای استعمارگر اروپایی دور هم جمع شدندتا جمهوری اسلامی را در قضیه‌ی هسته‌ای به زانو در آورند اما نتوانستند ودر آینده نیز نخواهندتوانست. انتظار می رود دلواپسانی که پس از توافق ژنو بارها با ادبیاتی توهین‌آمیز به مصاف ظریف رفتند، اکنون در نگرش و ادبیات خود تجدیدنظر کنند و منافع ملی را به مذبح منافع جناحی و گروهی نبرند و به جمع حامیان تیم مذاکره‌ی هسته‌ای بپیوندند و از مدافعان حقوق ملت و جهادگران عرصه‌ی دیپلماسی حمایت کنند.
2-اقامت 4 روزه‌ی جان کری وزیر امور خارجه امریکا و تمرکز دستگاه دیپلماسی قدرت مدعی جهان بر مذاکرات هسته‌ای با ایران، بیانگر این واقعیت است که کاخ سفید نیز به این واقعیت اذعان دارد که راهی جز مذاکره و دیپلماسی برای پرونده‌ی هسته‌ای ایران وجود ندارد و تهدید و تحریم حربه‌ی زنگ زده‌ای است که کارآیی خود را از دست داده‌است. این تمرکز مصرانه در شرایطی است که رژیم صهیونیستی با لابی قدرتمند خود در حاکمیت آمریکا و تندروهای کنگره همه‌ی تلاش خود را بر توقف مذاکرات معطوف کردندوعصبانیت نتانیاهو از روند مذاکرات بیانگر این واقعیت است که استقبال وی از تمدید نیز یک ژست سیاسی وتبلیغاتی بیش نیست. اظهارات پایانی کری در وین نیز، اگرچه دارای واژه‌هایی برای تألیف قلوب صهیونیستها نیز بود اما انعطاف و تغییر ادبیات کاخ سفیدرا آشکار می سازد؛ البته آمریکا همچنان برای ملت ما غیرقابل اعتماد است و تیم مذاکره کننده نیز همچنان با عینک بی اعتمادی به آمریکاییها می‌نگرد.
3-حضور و اظهارات سایر وزرای خارجه گروه 1+5 نیز اصرار و امید آنان به توافق جامع را نمایان می‌سازد و نشان می‌دهد فضای مذاکرات وین با تمامی مذاکرات گذشته‌ی ماراتن هسته‌ای متفاوت بوده است.
در شرایط کنونی و ماههای پیش رو، و با توجه به شفافیت مواضع و خط قرمزهای جمهوری اسلامی و ایستادگی تیم مذاکره‌کننده در دفاع از حقوق هسته‌ای ایران و تاکید بررفع تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی، توپ در زمین آمریکا و غرب است تا با اتخاذ تصمیم سیاسی منطقی و عاقلانه وپایان دادن به زیاده‌خواهی‌ها، واقعیت هسته‌ای ایران را -که بر مبنای استفاده صلح‌آمیز از انرژی پاک بنا نهاده شده‌است - بپذیرند و با عبور از کینه‌ورزی رژیم صهیونیستی و ارتباط مسالمت‌آمیز با ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، بسترهای همگرایی بین المللی برای مقابله با تهدیدهای اصلی علیه صلح و امنیت جهانی را فراهم سازند. تردیدی نیست که آینده‌ی جهان را رژیم صهیونیستی وگروههای تروریستی و تکفیری و کشورهای حامی آنها تهدید می‌کنند و ایران هراسی و اسلام هراسی، آدرس غلطی است که تهدیدکنندگان امنیت جهانی برای ایجاد حاشیه‌ی امنیت برای خود، فراروی قدرتهای جهانی قرارداده‌اند.
در حوزه‌ی داخلی نیز استمرار تلاش‌ها برای «عبور از تحریم »و«اقتصاد بدون نفت» از طریق توسعه‌ی درون‌زا واتکا به توانمندیهای داخلی می‌تواند حربه‌ی تحریم را ناکارآمدتر وبی‌تاثیرتر سازد و روند پیشرفت وتوسعه کشور را سرعت بخشد.
ماراتن هسته‌ای به ایستگاههای حساس خود نزدیک می‌شود و حل مسالمت‌آمیز پرونده‌ی هسته ایران به نفع همه طرفها ونمونه‌ای از قاعده‌ی برد-برد در قواعد بین‌المللی خواهدبود که می‌تواند آینده‌ی صلح جهانی را روشن‌تر سازد و تروریستها و حامیان آنها را در تنگنای همگرایی بین‌المللی و منطقه‌ای قراردهد و ملت‌ها را به آینده‌ی بهتری برای جهان امیدوارکند.
نظر شما