اما آگاهى به جامعه، بيان واقعيات واقعه، نماياندن چهره واقعى قاتلين اباعبدالله الحسين(ع)،پرده بردارى از مظلوميت حضرتش،نشان دادن و رسوا كردن ظالم و به ثمر رساندن حماسه عاشورا،تقديرى عظيم و رسالتى سنگين بود كه براى امام سجاد(ع) و زينب كبرى(س) تقرير شده بود كه آن سلاله پاك رسول مكرم هم به وظايف و مسئوليت هاى خود به خوبى عمل كردند تا حاكمان بعدى جوامع اسلامى جرأت نكنند خود را حاكمان جامه دينى بدانند و علنأ حريم دين و مشايخ دينى را هتك كنند.
اما از اين دو مسئوليت خطير و عظيم گذشته براى نسلهاى بعدى نيز مأموريتى مهم و حياتى نوشته شد و آنهم تكريم هر ساله اين واقعه انسان ساز و حيات بخش دين است كه عليرغم خطرهاى فراوان و تهديدهاى گسترده كه گاهى اوقات به گرفتن جان زائرين و عزاداران نيز انجاميد،آنرا ياد كرده و گرامى داشته اند.
هم اكنون جامعه اسلامى ما بعنوان پرچم دار تشيع در دنيا اين رسالت عظيم را هرساله انجام ميدهد،اما متاسفانه برخى فقط تاعاشورا را ايام سوگوارى ميدانند و از فرداى عاشورا ديگر نظرى بر گراميداشت اين واقعه عظيم ندارند و يا دارند و كم رنگتر و كم اثر تر.
اما بايد بدانيم كه تقدير بزرگ و عظيمى كه براى خاندان عصمت و طهارت،پس از عاشورا رقم خورد اهميتى كمتر از عاشورا ندارد.مطمئنأ اگر اراده الهى به افشاگري هاى اسراى كربلا و جانفشاني هاى بعدى آنان نبود واقعه عاشورا جنگى متداول و معمول معرفى شده و به تاريخ سپرده مي شد و بايد مصائب اهل بيت ، پس از عصر عاشورا همانند آن بازگويى وتكريم شود اما چرا تا اربعين؟
اول آنكه اربعين در فرهنگ دينى ما داراى معنايى خاص و اثر گذار است.
فرمان پروردگار به حضرت موسى ( ع) بر اقامت در كوه طور و اتمام آن به چهل شب ، فرمان الهى به اربعين روزه دارى وشب زنده دارى رسول مكرم اسلام و سپس باردارى حضرت خديجه ( س) به حضرت فاطمه زهرا ( س) ، حديث نبوى در شكوفايى معارف
و كنار رفتن پرده هاى حجاب پس از اربعين اعمال خالص من الله ، اعتبار و كمال عقل پس از چهل سالگى كه بسيارى از پيامبران در اين سن به رسالت رسيده اند، حديث نبوى بر فراگيرى چهل حديث و تحرير كتب فراوان تحت اين عنوان و مثال هاى فراوان ديگر.
دوم: مصائب عديده اى كه بر خاندان عصمت و طهارت پس از عاشوراى ٦١ تا بيستم صفر وارد شد وپس از تحمل شكنجه هاى روحى و جسمى فراوان در اربعين و با عزيمت كاروان اسرا به مدينه پايان يافت.
سوم: اولين زيارت خاندان عصمت و طهارت در اربعين از مرقد مطهر ابا عبدالله و تشييع سر مبارك امام حسين( ع) و به خاك سپارى آن كنار پيكر مطهر در اربعين همان سال به نقل از صاحب تاريخ حبيب السير،ابوريحان در آثار الباقيه، سيد ابن طاووس در لهوف و ابن نما در مثيرالاحزان كه نشانه هاى عظمت اربعين و ضروت يادآورى وعزادارى تا اربعين است، لذا گراميداشت ايام عاشورا تا اربعين و خصوصأ عزادارى و بر پايى مجالس و مراسم در اربعين اباعبدالله ( ع) در بيستم صفر هر سال بسيار پسنديده وتأكيد شده وداراى اجر و ثواب بى حساب است .
محمد جعفر جوادى
نظر شما