او در ادامه این نامه آورده است :
1- طبق اصل یکصد و سی و سوم قانون اساسی وزراء به پیشنهاد رییس جمهور و رای اعتماد مجلس انتخاب می-شوند. اصل یکصد و سی و هفتم نیز هر یک از وزیران را در برابر رییس جمهور و مجلس مسؤل می¬شمارد. در واقع، وزیر منتخب، برآیند همکاری رییس جمهور و مجلس است، نه نتیجه تقابل آنها. جنابعالی در واکنش به عدم رای اعتماد به آقای دکتر میلی منفرد فرمودید که ملاک خود را، حتی اگر ده بار معرفی شدگان رای اعتماد کسب نکنند، تغییر نخواهید داد. برخی مجلسیان نیز متقابلا اعلام کردند که هر فردی که در فتنه سال 88 فعال بوده باشد اعتماد ما را کسب نخواهد کرد.
2- منطق مجلس روشن است و بر دو پایه استوار است: اول، حوادث بعد از انتخابات سال 88 به درستی براساس ادبیات مستحکم اسلامی فتنه خوانده شده که به طور خلاصه دعوت به قانون از طرف نظام و گردنکشی در برابر قانون و ساختار شکنی برخی سیاستمداران و احزاب اصلاح طلب از طرف دیگر بود، با نتایجی بسیار تلخ. دوم: عقل و تجربه جهان شمول می¬گوید پست سیاسی را به کسانی که در تقابل با ساختار قانونی فعال بوده¬اند نمی¬دهند. جنابعالی حقوقدان و سیاستمدار با تجربه¬ای هستید. در اولی که علی‌القاعده با مجلسیان همراه هستید و دومی را هم حتما رد نمی¬کنید.
3- با این حساب چرا وضعیت چنین شده است؟ می¬توان تصور کرد که جنابعالی دوستان معرفی شده را مصداق فرد فعال در هنجار شکنی نمی¬دانید و مثلا مجلس با سختگیری بیشتری آنان را از فعالان تشخیص می¬دهد. اگر انتخابتان در دایره اصلاح طلبان می‌گنجد با توجه به این که در میان برادران اصلاح¬طلب، افراد با سابقه و مدیر و فهیمی که بدون شبهه در آن حوادث تلخ مشارکت نداشته-اند، کم نیستند، حل مشکل آسان است. سعه صدر و گسترده کردن دایره انتخابتان شما را به انتخاب مدیران موفق و خوش سابقه اصلاح¬طلبی هدایت می¬کند که بلا شک مجلس به آنها رای خواهد داد، چرا که اکثریت مجلس به اصلاح¬طلب بودن یا نبودن آنقدر حساس نیستند که به صلاحیت و مقاومت بر خط امام رحمه الله علیه در دفاع از اصل نظام جمهوری اسلامی حساس است شاهد این مدعا، رای مجلس به کابینه¬ای است که اکثریت آن با اصلاح¬طلبان است و حتی برخی وزرای جنابعالی است که سابقه عضویت در شورای مرکزی حزب منحله و ساختارشکن مشارکت را داشته‌اند. البته بنده می¬پذیرم که سلایق و تمایلات در درک آن کلی و تشخیص مصادیق موثر است و بین ما نیز تفاوت¬هایی وجود دارد.
4- جناب آقای روحانی اگر این راه حل اتخاذ نشود و اختلاف ادامه یابد، زیانهای زیادی تشدید می¬شود. از جمله چنین تلقی می¬گردد که برخی در دولت با تکرار مشکل معرفی و عدم قبول می¬خواهند به جوانان این پیام را بدهند که مجلس با دانشگاه و دانشگاهیان نظر مساعد ندارد و تحمیل فضای خاصی را تعقیب می¬کند تا از این گل¬آلود کردن بین مجلس اصولگرا و جوانان تحصیل¬کرده، ماهی انتخاباتی بگیرند. این توهم یا تصور به نفع شما هم نیست. چرا که مردم در این میانه غایب¬اند و دیده نمی¬شوند، بلکه تصور دعوا بر سر لحاف ملا تقویت می¬شود که پشتیبانی مردمی را از هر دو دسته کاهش می¬دهد و البته بر خلاف خواسته جنابعالی است زیرا چنانکه خواهم گفت دود این وضعیت به چشم مردم گرفتار ولی هنوز امیدوار می¬رود.
5- اختلاف بین دولت و مجلس بر سر انتخاب وزیر علوم، موجب می¬شود که زمینه¬های تفاهم در مسایل اصلی¬تر کشور و مردم سخت گردد. مانند علاج رکود تورمی کمرشکن برای توده¬های ملت و پشتیبانی از مذاکرات سخت و تعیین¬کننده برادران دیپلمات ما در استیفای حقوق هسته¬ای ایران. در مطالعات اقتصاد سیاسی نشان داده می¬شود که کشمکش سیاسی چگونه ضد تولید و عدالت عمل می¬کند و هر دو سوی کشمکش دچار آسیب می¬شوند. اگر خدای ناخواسته این کشمکش ادامه یابد، دسته¬ای از مردم رییس جمهور و دسته¬ای دیگر مجلس را لجباز تلقی می¬کنند و اجماع مرکبی حاصل می¬شود که نه به سود دولت است و نه به سود ملت و نمایندگان ملت.
حتما به خاطر دارید که من تنها اصولگرایی بودم که ترجیح خود را بر اصلاح طلب بودن وزیر علوم اعلام کردم و در جریان رای اعتماد به آقای دکتر فرجی¬دانا نیز با دوستانم کمک کار بوده¬ام. پس میتوانید این سخنان را از سر خیرخواهی بدانید و راه¬حل را بپذیرید.
برادر شما
احمد توکلی
نماینده مجلس شورای اسلامی
4545
نظر شما