تفاوتها و شباهتها همه پرسی استقلال اسکاتلندی ها با انقلاب آمریکایی ها از نگاه گاردین

نویسنده روزنامه گاردین، شباهت ها و تفاوت هایی در همه پرسی امروز مردم اسکاتلند با انقلاب مردم آمریکا علیه استعمار انگلیس یافته است.
به گزارش واحد مرکزی خبر از لندن، تام مک کارتی (Tom McCarthy)، در مقاله ای در گاردین، به مقایسه تلاش مردم اسکاتلند برای استقلال از انگلیس و مردم آمریکا برای دفع استعمار امپراتوری انگلیس و دستیابی به استقلال پرداخته است.
به نظر نویسنده این مقاله، دولت آمریکا امروزه با هر گونه اقدام استقلال طلبانه، از تایوان، تبت و کبک در کانادا گرفته تا اسکاتلند، مخالف است اما تمایل دارد تا مردم جهان، آمریکایی ها را مبارزان راه آزادی، سراپا مسلح، آماده برای مبارزه و آزادیخواه مادرزاد بشناسند که آماده اند یک چیزی را در جایی، آزاد کنند.
به نظر نویسنده، همه پرسی امروز در اسکاتلند، با انقلاب آمریکا، دارای شباهت هایی به این شرح است:
شماری از اسکاتلندی ها، پیش از انقلاب آمریکا در آن سرزمین ساکن شدند و تعدادی از آن ها، به مردم آمریکا یا دولت استعماری انگلیس، کمک کردند تا مستقل شوند بنابراین، اسکاتلندی ها در هر دو ماجرا دست داشتند؛ در سال 1320، 450 سال پیش از انقلاب آمریکایی ها علیه انگلیسی ها، اسکاتلندی ها در قیام علیه انگلیسی ها، بیانیه ای حاوی فلسفه مبارزه خود منتشر کردند که آمریکایی ها در سال 1776، در نگارش بیانیه استقلال خود، از آن بهره بردند و به علت شدت دشمنی با انگلیسی ها، آن را به زبان لاتین نوشتند؛ در زمان انقلاب آمریکایی ها، در پی هفت سال جنگ خونین استعمار انگلیس با فرانسه، امپراتوری استعماری انگلیس، حدود 130 میلیون پوند قرض به بار آورده بود و می خواست با افزایش مالیات بر سرزمین های استعمار شده، آن را بپردازد. امروز نیز دولت انگلیس، 5/1 تریلیون پوند مقروض است و با افزایش مالیات بر منابع نفت و گاز شمال اسکاتلند، درصدد پرداخت قروض خود است؛ مالیات انگلیسی ها در زمان انقلاب آمریکایی ها، ناعادلانه بود و صدای مردم مناطق استعمار زده را در آورده بود و اکنون نیز الکس سالموند، آشکارا ظالمانه بودن مالیات انگلیس را در اسکاتلند، فریاد می زند و به همین علت، محبوب مردم و رهبر حزب ملی اسکاتلند شده است؛ مردم سرزمین های تحت استعمار انگلیس، از جمله آمریکا، نماینده ای در مجلس انگلیس نداشتند و نمی توانستند درباره قوانینی که سرنوشت آنان را معین می کرد، نظر دهند. اکنون نیز حزب محافظه کار که دولت را در دست دارد، فقط یک کرسی از 59 کرسی اسکاتلند را داراست و اسکاتلندی ها را لندن اداره می کند؛ در زمان استعمار، آمریکایی ها ناچار بودند هزینه سربازان انگلیسی را بپردازند و میزبان ارتش انگلیس باشند که موجب نفرت مردم مناطق استعمار زده بود. اکنون نیز اسکاتلندی ها با ارتش امپریالیستی انگلیس مخالفند و نمی خواهند میزبان چهار زیر دریایی هسته ای انگلیس باشند که در پایگاه دریایی فاسلین (Faslane) اسکاتلند مستقرند؛ برتری طلبی انگلیسی ها، چه در دوران استعمار و چه در حال حاضر، مشابه است. انگلیسی ها، آزادیخواهان را در سرزمین هایی که استعمار کرده بودند، ناچیز می شمردند و مثلا سربازان آمریکایی را  سگ های ترسو و آزادیخواهان را حشره های جنگ طلب می نامیدند اما از همان افراد شکست می خوردند و ناچار به فرار می شدند. اکنون نیز دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس، استقلال طلبان اسکاتلند را دست کم گرفته است و تاوان خود برتر بینی اش را می پردازد؛ یکه خوردن انگلیسی ها نیز در هر دو زمان، یکسان است. در سال 1764، ژنرال های ارتش استعمارگر انگلیس، مطمئن بودند با نیروی دریایی شان، قادرند همه آزادیخواهان سرزمین های استعماری را - اگر لازم تشخیص داده شود- در هم بکوبند اما بعدها از گستردگی مخالفت ها با دولت انگلیس، شگفت زده شدند. دیوید کامرون نیز دو سال پیش، تصور می کرد اگر به مردم اسکاتلند اجازه همه پرسی دهد، با بی میلی مردم آن منطقه روبرو خواهد شد اما میزان احساسات ملی گرایانه و گستردگی استقلال طلبی، به ویژه فراوانی شمار موافقان استقلال خواهان در نظر سنجی دو هفته پیش، وی را متعجب کرد. با این که انقلابیون آمریکایی، پس از استقلال از انگلیس، مشکلات فراوان داشتند، با انگلیس جنگیدند و مستقل شدند و اکنون نیز اسکاتلندی ها، با این که می دانند پس از استقلال با مشکلات فراوان، از جمله یافتن ارز، پیوستن به اتحادیه اروپا و تشکیل ارتش مستقل روبرویند، دست از تلاش بر نمی دارند.
به نظر نویسنده، تفاوت های زیر میان انقلاب مردم آمریکا و استقلال طلبی مردم اسکاتلند موجود است:
اسکاتلندی ها برخلاف آمریکایی ها، به جای جنگ، رای می دهند؛ اسکاتلندی ها برخلاف آمریکایی ها، مایلند ملکه را به عنوان رئیس کشور و نیز بیمه ملی بهداشت ودرمان، پوند و بی بی سی اسکاتلند را حفظ کنند.

4949