محمود عزیزی:حجت الاسلام محسن غرویان همان قدر که منتقد دولت قبل بود، از چهره های حامی این دولت شناخته می شود. خودش البته تاکید می کند که حمایتش منطقی است و هر جا اشکالی ببیند، بیان می کند. اشاره اش هم درباره آخرین اظهار نظر رئیس جمهور و استفاده از لفظ« به جهنم» است.
پاشنه آشیل دولت را برخی بی تدبیري ها در حوزه سیاست خارجی می خواند. با این حال معتقد است دولت در یک سال گذشته باب جدیدی را برای گفت وگو باز کرده است.رفتار دولت را معتدل می خواند و از آرامشی می گوید که در بدنه عمومی جامعه دیده می شود. مشروح گفت وگوی خبرآنلاین با این استاد حوزه علمیه به شرح زیر است:
آقای غرویان! دولت یازدهم در یک سالی که از فعالیتش گذشته است توانسته آرامشی به فضای عمومی جامعه منتقل کند.در عین حال همانند همه دولتها، این دولت هم منتقدانی دارد که در حوزه های فرهنگی و سیاسی مخالفت خود را رسانه ای کرده اند. از نظر شما پاشنه آشیل دولت یازدهم در همین حوزه ها است یا باید آن را در بخش دیگری جستجو کرد؟
محوری ترین اقدام های دولت که می تواند مورد نقد و انتقاد بیشتری قرار بگیرد، در بعد سیاسی و اقتصادی است. در بعد سیاسی، بحث مذاکرات هسته ای و سیاست خارجی و در بحث اقتصادی موضوع هایي مثل تورم و قیمت های کالای مورد نیاز مردم از جمله محورهایی است که اساسی ترین بحث است.
منظورتان این است که سیاست خارجی را باید پاشنه آشیل دولت خواند؟
نه، محوری ترین کاری است که می تواند مورد نقد و ارزیابی قرار بگیرد. البته از دیدگاه من، رفتار دولت در این زمینه مثبت بوده است. در زمینه سیاست خارجی دولت باب جدیدی را با غرب باز کرده است که باب گفت وگو و مذاکره است. این حوزه ظرافت های دقیقی دارد که اگر یک مقدار بی احتیاطی و بی درایتی صورت بگیرد ممکن است ضربه بزرگی به دولت بزند. از نظر اقتصادی هم مسائل تورم و قیمت ها ، گرانی ها مسائل حساسی است. در مورد سوال شما هم باید بگوییم که یک نقطه حساس در سیاست خارجی و یک نقطه حساس در حوزه اقتصاد داریم که مهم است، اما ریل حرکت دولت، مثبت بوده است.
در حوزه فرهنگ چطور؟ بخشی از اصولگرایان منتقد رفتارهای فرهنگی این دولت هستند و در ماه های گذشته هم نقد های درست و غلط زیادی نسبت به وزیر ارشاد بیان شده است . از نظر این گروه از اصولگرایان، این اظهار نظر ها و جهت گیری ها با معنای اعتدال سازگار نیست. ارزیابی شما چیست؟
حوزه فرهنگ، حوزه حساس، ظریف و نامحسوسی است. خود مفهوم فرهنگ هم مثل مفهوم اعتدال ، مفهوم لغزنده ای است. نمی توان در اعتدال و فرهنگ یک خط کش سانتی متری بگذارم و بگوییم فرهنگ کمیتش این مقدار است و اعتدال این میزان است. این مفاهیم در حوزه علوم انسانی قابل بررسی است و بسیار حساس و ظریف و دارای ابهام هستند. اعتدال هم همین طور است؟ در باب این مفهوم حرف های زیادی زده شده است . من معتقدم که وقتی آرامش اجتماعی و مردمی را ما می بینیم ، معنایش این است که اعتدال رعایت شده است و اگر اعتدال نباشد، این امر باعث واکنش های اجتماعی می شود.
وقتی در اکثریت ملت این شورش و یا واکنش های اجتماعی را نمی بینیم ، معنایش به طور کلی اين است که مشی دولت اعتدالی است.
برخی منتقدان می گویند اکثریتی که حامیان دولتند جمعیت زیادی نیستند. منظورتان از مردم چه قشری است؟
وقتی صحبت از اکثریت می کنیم مشخصا منظورمان کسانی است که به دولت آقای دکتر روحانی رای دادند.
در مورد شخص آقای رئیس جمهور در یک سال گذشته تلاش برای بازگشت به نوعی از ادبیات در شان رئیس جمهور دیده می شود، با این حال حسن روحانی هم در بعضی موارد در تله اظهار نظر های واکنشی گرفتار شده است. شما ریشه این ناراحتی رئیس جمهور را چه می دانید؟
بله،حرف درستی است؛ بنده وقتی آقای روحانی از تعبیر به جنهم استفاده کردند، به این نوع سخنان انتقاد کردم و منعکس هم شد. معتقدم شان رئیس جمهور و شخص آقای روحانی در کسوت روحانیت اقتضا می کند که ایشان همچنان ادبیات محترمانه خودشان را ادامه بدهند. بالاخره آدمیزاد است . انسان که معصوم نیست. خود ایشان هم به این مساله اشاره کردند که عصای موسی نداریم و گاهی در اثر علل و اسباب مختلف انسان ممکن است عصبانی شود و اظهار نظر هایي بکند که بعدا خودش آن را اصلاح کند. این اظهار نظر اخیر آقای روحانی هم در همین چهارچوب قابل بررسی است.
اخیرا شنیده شد که یکی از مراجع از این ادبیات رئیس جمهور گله کردند. فکر می کنید این ادبیات در نگاه مراجع به دولت تاثیر داشته است؟
چندان تاثیر زیادی نداشته است. من انعکاس خاصی در این زمینه ندیدم.
رابطه مراجع با این دولت را چطور می بینید؟
من در مجموع وضعیت را خوب می بینم . به هر حال مراجع به طور عام و با اختلافی که هر فردی با فرد دیگر دارد، نگاه مثبتی به دولت و شخص آقای روحانی دارند. مراجع آقای روحانی را یک فرد حوزوی می بینند و کمک می کنند که ایشان موفق بشوند . فکر می کنم مایل هستند دولت ایشان زمین نخورد. البته مراجع تذکراتی هم دارند که به صورت مستقیم و غير مستقیم تذکرات لازم را در خصوص مسائل فرهنگی به دولت دادند و می دهند.
دغدغه های مراجع در همه دولتها قابل تقسیم بندی در حوزه فرهنگ و اقتصاد است. اصولا این دغدغه ها که در همه دولتها تکرار می شود، چقدرش متناسب با واقعیت های اجرایی است؟
مراجع و علما وظیفه دارند بر طبق موازین شرعی و قواعد فقهی احکام را بیان کنند و مسئولیت خود را انجام دهند و جامعه را به سمت مسائل دینی هدایت کنند و در مواقع خاص تذکرات لازم را بدهند. ضمن اینکه مراجع هم افرادی را دارند که در متن جامعه هستند. اظهار نظرها و تذکراتی را هم که می دهند با حفظ واقعیت های اجتماعی است.
درمیان بزرگان قم، آیت الله مصباح بیشترین نقد را نسبت به دولت در یک سال اخیر داشته است. حامیان ایشان می گویند ایشان دغدغه دینی دارند . در مقابل منتقدانشان فکر می کنند اظهار نظر های این گونه ای بیشتر سیاسی است. اشاره آنها هم به اظهار نظر های است که ایشان در دولت نهم نسبت به رئیس جمهور وقت داشت. ارزیابی شخصی شما از اظهار نظر های ایشان نسبت به دولت چیست؟
من البته انگیزه های آیت الله مصباح را انگیزه های دینی می دانم. به هر حال ایشان به عنوان یکی از بزرگان دینی، از روی سوز و انگیزه دینی اظهار نظر می کنند. حالا در تشخیص مصادیق ممکن است دیگران نظر دیگری داشته باشند ولی انگیزه ایشان دینی و مذهبی است.
اشکال منتقدان ایشان نسبت به لحن و ادبیاتی است که ایشان نسبت به رئیس جمهور دارد.
به هر حال هر استادی یک سلیقه و مشی دارد. این تفاوت ها وجود دارد. دیگران هم ارزیابی خاص خود را دارند. بالاخره باید فضای احترام نسبت به بزرگان در جامعه باشد. هدف بنده حفظ وحدت است.
به عنوان سوال آخر به نظرتان در صورتی که در توافق هسته ای، به نتیجه نرسیم، این امر روی کارکرد و محبوبیت دولت یازدهم و رئیس جمهور تاثیری می گذارد؟
تاثیر گذار است، اما دولت در این مدت تلاش مخلصانه ای انجام داده است و موضوع مذاکرات مکرر مورد تائید مقام معظم رهبری قرار گرفته است و ایشان فرمودند: ما این کار را ادامه می دهیم. فکر می کنم اگر هم کارشکنی صورت بگیرد، مردم متوجه می شوند که این کارشکنی از طرف غرب و آمریکا است و الا دولت ما و تیم ما واقعا مخصلصانه به دنبال مذاکره برای حل مساله پرونده هسته ای بوده است.
/212 29
نظر شما