به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در مراسم اکران ویژه این فیلم برای اهالی مطبوعات، چهره‌های بسیاری حضور داشتند. از احمد مسجدجامعی و حسین مرعشی گرفته تا رویا تیموریان، مسعود رایگان، کاظم سیاحی، امیرحسین صدیق، لیلی رشیدی و ...
به محوطه بیرونی سالن همایش‌های برج میلاد که می‌رسیدی، با آدم‌هایی روبرو می‌شدی که موش شده بودند. آدم‌هایی که دو گوش بزرگ دور سرشان سبز شده بود و صورت‌شان هم مثل موش گریم شده بود. بزرگ و کوچک هم نداشت، تب شهر موش‌ها ظاهرا همه را گرفته بود. این طور بود که ناگهان با چهره فلان همکار مطبوعاتی پیشکسوت روبرو می‌شدی که با چهره گریم شده خیلی جدی با همه احوالپرسی می‌کرد.
گروه‌های مختلفی برای سرگرم کردن بچه‌ها و البته بزرگترهای‌شان در محوطه تالار همایش‌های برج میلاد، و از طرف دست‌اندرکاران و عوامل سازنده فیلم «شهر موش‌ها۲» در این مکان حضور داشتند. از آنهایی که بچه‌ها و بزرگترها را گریم می‌کردند، تا گروه‌های نمایشی که یا ساز می‌زدند یا برای بچه‌ها نمایش اجرا می‌کردند.
بالاخره ساعت ۹ شب فرا رسید و جمعیت وارد سالن شد تا همه صندلی‌های تالار همایش‌ها مملو از جمعیت مشتاق و منتظری شود که می‌خواستند بعد از سال‌ها دوباره فیلمی از مرضیه برومند را بر پرده سینما ببینند.
اما پیش از شروع فیلم، رویا تیموریان، مسعود رایگان، رضا عطاران، فرهاد توحیدی، مرضیه برومند و منیژه حکمت به روی سن رفتند. در این مراسم، بانک گردشگری به منظور تجلیل از عوامل فیلم «شهر موش‌ها۲» سهام این بانک را به ارزش سی میلیون ریال به علی سرتیپی، منیژه حکمت و مرضیه برومند تقدیم کرد.
در این میان منیژه حکمت که این هدیه را از دست رویا تیموریان گرفت خطاب به جمعیت گفت: «زندان زنان» را یادتان هست؟ رویا تیموریان یاور من در آن فیلم بود.»
او همچنین یادی هم از سیمین بهبهانی کرد، شاعر آزادمنشی که حکمت از جمعیت خواست به احترامش بایستند و یک دقیقه سکوت کنند. این تهیه‌کننده در ادامه سخنانش از همه خواست که جلوی سوءاستفاده از شهر‌موش‌ها۲ را بگیرند و اجازه کپی و انتشار غیرقانونی آن را ندهند. او همچنین گفت که شهر موش‌ها خاطره شیرین نسل ما از امشب به خاطره شیرین نوه‌های ما تبدیل خواهد شد.
مرضیه برومند که نگران بچه‌ها و خستگی‌شان بود خطاب به سرتیپی دیگر تهیه‌کننده «شهر موش‌ها۲» گفت: «بچه‌ها خسته شده‌اند. باید زودتر فیلم را شروع کنیم. آقای سرتیپی زود بیا بالای سن.» این حرف برومند با تشویق حضار هم روبرو شد.
در نهایت هم رضا عطاران با همان کلاه معروف میکروفن را گرفت تا بگوید: «این جایزه‌هایی که معمولا این جور وقت‌ها به هم میدن بعدا فراموش می‌شود. یعنی معلوم نیست کی داده و کی گرفته. من یک عکس با مرحوم رسول ملاقلی‌پور دارم که در آن جایزه‌ای را به او می‌دهم. چند وقت پیش برادرم می‌گفت تو از ملاقلی‌پور هم جایزه گرفته‌ای؟ من هم گفتم: آره. حالا بیایید ثابت کنید این طور نبوده. کسی یادش نیست...»
شوخی عطاران نیز با خنده و تشویق ممتد حاضران روبرو شد و بالاخره نمایش فیلم شروع شد. فیلمی که امید می‌رود چراغ سینمای کودک را بعد از مدت‌ها در سالن‌های سینما روشن کند.
۵۷۲۴۴
نظر شما